Τίτο

1  Ο Παύλος, δούλος  του Θεού και απόστολος  του Ιησού Χριστού σύμφωνα με την πίστη των εκλεγμένων  του Θεού και την ακριβή γνώση  της αλήθειας  η οποία συμφωνεί με τη θεοσεβή αφοσίωση  2  με βάση μια ελπίδα αιώνιας ζωής  την οποία ο Θεός, που δεν μπορεί να πει ψέματα,  υποσχέθηκε πριν από καιρούς μακρόχρονους,  3  ενώ στους ορισμένους του καιρούς φανέρωσε το λόγο του με το κήρυγμα το οποίο μου είναι εμπιστευμένο,  με εντολή του Σωτήρα μας  του Θεού· 4  προς τον Τίτο, ένα γνήσιο παιδί  σύμφωνα με την πίστη που μοιραζόμαστε από κοινού:

   Είθε να υπάρχει παρ’ αξία καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό  τον Πατέρα και από τον Χριστό Ιησού τον Σωτήρα μας.  

   5  Γι’ αυτόν το λόγο σε άφησα στην Κρήτη,  για να διορθώσεις τα πράγματα που παρουσίαζαν ελλείψεις και να κάνεις διορισμούς  πρεσβυτέρων στη μια πόλη μετά την άλλη, όπως εγώ σου παρήγγειλα·  6  αν υπάρχει κάποιος άντρας ακατηγόρητος,  σύζυγος μιας γυναίκας,  ο οποίος έχει παιδιά πιστά που δεν ήταν κάτω από κατηγορία για ασωτία ούτε ανυπότακτα.  7  Διότι ο επίσκοπος πρέπει να είναι ακατηγόρητος  ως οικονόμος  του Θεού, όχι ισχυρογνώμων,  όχι επιρρεπής στην οργή,  όχι μέθυσος καβγατζής,  όχι πλήκτης,  όχι άπληστος για ανέντιμο κέρδος,  8  αλλά φιλόξενος,  άτομο που αγαπάει την αγαθότητα, σώφρων,  δίκαιος, όσιος,  εγκρατής,  9  προσηλωμένος στον πιστό λόγο όσον αφορά την τέχνη της διδασκαλίας του,  για να μπορεί και να προτρέπει με τη διδασκαλία που είναι υγιής  και να ελέγχει  εκείνους που αντιλέγουν.

   10  Διότι υπάρχουν πολλοί ανυπότακτοι άνθρωποι που λένε ανώφελα πράγματα  και απατούν το νου, ιδιαίτερα εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στην περιτομή.  11  Είναι απαραίτητο να κλείνει κανείς τα στόματα αυτών των ανθρώπων, επειδή αυτοί ανατρέπουν ολόκληρα σπιτικά  διδάσκοντας πράγματα που δεν πρέπει για χάρη ανέντιμου κέρδους.  12  Κάποιος από αυτούς, δικός τους προφήτης, είπε: «Οι Κρητικοί είναι πάντοτε ψεύτες, βλαβερά  θηρία, λαίμαργοι και αργόσχολοι».

   13  Αυτή η μαρτυρία είναι αληθινή. Γι’ αυτόν το λόγο, να τους ελέγχεις με αυστηρότητα,  για να είναι υγιείς  στην πίστη, 14  χωρίς να δίνουν καμιά προσοχή σε Ιουδαϊκούς μύθους  και εντολές ανθρώπων  οι οποίοι απομακρύνονται από την αλήθεια.  15  Τα πάντα είναι καθαρά στους καθαρούς.  Στους δε μολυσμένους  και απίστους  τίποτα δεν είναι καθαρό, αλλά τόσο ο νους τους όσο και η συνείδησή  τους έχουν μολυνθεί. 16  Αυτοί διακηρύττουν δημόσια ότι γνωρίζουν τον Θεό,  αλλά τον απαρνούνται με τα έργα τους,  επειδή είναι απεχθείς και ανυπάκουοι και δεν είναι επιδοκιμασμένοι  για κανενός είδους καλό έργο.

2  Εσύ, όμως, να λες αυτά που είναι κατάλληλα για υγιή  διδασκαλία. 2  Οι ηλικιωμένοι άντρες  ας είναι μετριοπαθείς στις συνήθειες, σοβαροί,  σώφρονες, υγιείς στην πίστη,  στην αγάπη, στην υπομονή.  3  Παρόμοια, οι ηλικιωμένες γυναίκες  ας είναι ευλαβείς στη συμπεριφορά, όχι συκοφάντριες  ούτε υποδουλωμένες σε πολύ κρασί, άτομα που διδάσκουν το καλό· 4  για να συνετίζουν τις νεαρές γυναίκες ώστε αυτές να αγαπούν τους συζύγους τους,  να αγαπούν τα παιδιά τους,  5  να είναι σώφρονες, αγνές,  εργατικές στο σπίτι, καλές, να υποτάσσονται  στους συζύγους τους, για να μην ακούγονται υβριστικά λόγια για το λόγο του Θεού.  

   6  Παρόμοια, να προτρέπεις τους νεότερους άντρες να είναι σώφρονες,  7  δείχνοντας ότι εσύ είσαι σε όλα τα πράγματα παράδειγμα καλών έργων·  δείχνοντας αδιαφθορία  στη διδασκαλία σου,  σοβαρότητα, 8  ωφέλιμο λόγο που δεν μπορεί να κατακριθεί·  ώστε αυτός που βρίσκεται στην αντιτασσόμενη πλευρά να ντραπεί, μη έχοντας τίποτα απαίσιο να πει για εμάς.  9  Οι δούλοι  ας υποτάσσονται στους ιδιοκτήτες τους σε όλα τα πράγματα  και ας τους ευαρεστούν, χωρίς να αντιμιλούν  10  ή να διαπράττουν κλοπή,  αλλά δείχνοντας καλή πιστότητα στο πλήρες,  ώστε να στολίζουν τη διδασκαλία του Σωτήρα μας  του Θεού σε όλα τα πράγματα.

   11  Διότι έχει φανερωθεί  η παρ’ αξία καλοσύνη  του Θεού η οποία φέρνει σωτηρία  σε κάθε είδους ανθρώπους,  12  διδάσκοντάς μας να αποκηρύξουμε την ασέβεια  και τις κοσμικές επιθυμίες  και να ζήσουμε με σωφροσύνη και δικαιοσύνη και θεοσεβή αφοσίωση  σε αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων,  13  ενόσω περιμένουμε την ευτυχισμένη ελπίδα  και ένδοξη  φανέρωση του μεγάλου Θεού και του Σωτήρα μας του Χριστού Ιησού, 14  ο οποίος έδωσε τον εαυτό του  για εμάς, ώστε να μας ελευθερώσει  από κάθε είδους ανομία και να καθαρίσει  για τον εαυτό του έναν λαό αποκλειστικά δικό του,  ζηλωτή για καλά έργα.  

   15  Να λες αυτά τα πράγματα και να προτρέπεις και να ελέγχεις έχοντας πλήρη εξουσία να δίνεις εντολές.  Κανείς ας μη σε καταφρονεί.

3  Να τους υπενθυμίζεις να υποτάσσονται  και να πειθαρχούν σε κυβερνήσεις και εξουσίες,  να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο,  2  να μην κακολογούν κανέναν, να μην είναι εριστικοί,  να είναι λογικοί,  δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους.  3  Διότι και εμείς ήμασταν κάποτε ασύνετοι, ανυπάκουοι, παροδηγημένοι, υποδουλωμένοι σε διάφορες επιθυμίες και απολαύσεις, ζούσαμε στην κακία και στο φθόνο, ήμασταν αποκρουστικοί, μισούσαμε ο ένας τον άλλον.  

   4  Ωστόσο, όταν φανερώθηκε η καλοσύνη  και η αγάπη για τον άνθρωπο από μέρους του Σωτήρα μας  του Θεού,  5  όχι λόγω έργων  δικαιοσύνης τα οποία εμείς είχαμε εκτελέσει,  αλλά σύμφωνα με το έλεός  του μας έσωσε μέσω του λουτρού  το οποίο μας έφερε στη ζωή  και μέσω της ανακαίνισής μας με άγιο πνεύμα.  6  Αυτό το πνεύμα το εξέχυσε πλούσια πάνω μας μέσω του Ιησού Χριστού του Σωτήρα μας,  7  ώστε, αφού ανακηρυχτούμε δίκαιοι  χάρη στην παρ’ αξία καλοσύνη εκείνου,  να γίνουμε κληρονόμοι  σύμφωνα με μια ελπίδα αιώνιας ζωής.  

   8  Πιστός είναι ο λόγος,  και σχετικά με αυτά τα πράγματα θέλω να δίνεις σταθερές διαβεβαιώσεις, ώστε εκείνοι που έχουν πιστέψει τον Θεό να κρατούν το νου τους προσηλωμένο στο να εμμένουν σε καλά έργα.  Αυτά τα πράγματα είναι καλά και ωφέλιμα για τους ανθρώπους.

   9  Αλλά να αποφεύγεις τα ανόητα ερωτήματα  και τις γενεαλογίες  και την έριδα  και τις διαμάχες σχετικά με το Νόμο,  γιατί αυτά είναι ανώφελα και μάταια. 10  Όσο για τον άνθρωπο που προάγει κάποια αίρεση,  να τον απορρίπτεις  ύστερα από πρώτη και δεύτερη νουθεσία·  11  γνωρίζοντας ότι ένας τέτοιος άνθρωπος έχει εκτραπεί από την οδό και αμαρτάνει, καθώς είναι αυτοκατάκριτος.  

   12  Όταν σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό,  κάνε το καλύτερο που μπορείς για να έρθεις σε εμένα στη Νικόπολη, γιατί εκεί έχω αποφασίσει να περάσω το χειμώνα.  13  Εφοδίασε προσεκτικά τον Ζηνά, που είναι ειδήμονας στο Νόμο, και τον Απολλώ για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείπει τίποτα.  14  Αλλά ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να εμμένουν σε καλά έργα για να καλύπτουν τις επιτακτικές ανάγκες τους,  ώστε να μην είναι άκαρποι.  

   15  Όλοι όσοι είναι μαζί μου σου στέλνουν τους χαιρετισμούς τους.  Δώσε τους χαιρετισμούς μου σε εκείνους που νιώθουν στοργή για εμάς στην πίστη.
   Είθε η παρ’ αξία καλοσύνη να είναι μαζί με όλους σας.

 

Φιλήμονα

1  Ο Παύλος, φυλακισμένος  για χάρη του Χριστού Ιησού, και ο Τιμόθεος  ο αδελφός μας προς τον Φιλήμονα, τον αγαπητό μας και συνεργάτη  μας, 2  και προς την Απφία την αδελφή μας και προς τον Άρχιππο  το συστρατιώτη  μας και προς την εκκλησία που είναι στο σπίτι  σου:

   3  Είθε να έχετε παρ’ αξία καλοσύνη και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό.  

   4  Ευχαριστώ πάντοτε τον Θεό μου όταν σε αναφέρω στις προσευχές μου,  5  καθώς ακούω για την αγάπη και την πίστη σου την οποία έχεις προς τον Κύριο Ιησού και προς όλους τους αγίους·  6  ώστε η συμμετοχή της πίστης  σου να μπει σε ενέργεια με το να αναγνωρίσεις ότι κάθε καλό πράγμα ανάμεσά μας σχετίζεται με τον Χριστό. 7  Διότι πήρα πολλή χαρά και παρηγοριά λόγω της αγάπης σου,  επειδή τα αισθήματα τρυφερής στοργής των αγίων έχουν αναζωογονηθεί  με εσένα, αδελφέ.

   8  Γι’ αυτόν το λόγο, αν και έχω μεγάλη παρρησία σε σχέση με τον Χριστό ώστε να σε προστάζω  να κάνεις αυτό που αρμόζει, 9  απεναντίας, σε προτρέπω με βάση την αγάπη,  επειδή είμαι αυτός που είμαι, ο Παύλος, ένας ηλικιωμένος άντρας, ναι, τώρα και φυλακισμένος  για χάρη του Χριστού Ιησού· 10  σε προτρέπω σχετικά με το παιδί  μου, του οποίου έγινα πατέρας  στα δεσμά της φυλάκισής μου, τον Ονήσιμο,  11  τον προηγουμένως άχρηστο σε εσένα, αλλά τώρα χρήσιμο σε εσένα και σε εμένα.  12  Αυτόν σου στέλνω πίσω, ναι, αυτόν, δηλαδή τα ίδια μου τα αισθήματα τρυφερής στοργής.  

   13  Εγώ θα ήθελα να τον κρατήσω για τον εαυτό μου, για να με διακονεί αυτός αντί για εσένα  στα δεσμά της φυλάκισης  τα οποία έχω για χάρη των καλών νέων. 14  Χωρίς τη συναίνεσή σου, όμως, δεν θέλω να κάνω τίποτα, ώστε η καλή σου πράξη να γίνει, όχι σαν από εξαναγκασμό, αλλά με τη δική σου θέληση.  15  Ίσως γι’ αυτόν πράγματι το λόγο να έφυγε προσωρινά, ώστε να τον ξαναπάρεις για πάντα, 16  όχι πια ως δούλο,  αλλά ως περισσότερο από δούλο,  ως αδελφό αγαπητό,  ιδιαίτερα αγαπητό σε εμένα, πόσο μάλλον δε σε εσένα, τόσο σε σχέση με σαρκικό δεσμό όσο και σε σχέση με τον Κύριο. 17  Αν, λοιπόν, με θεωρείς συμμέτοχο,  δέξου  τον με καλοσύνη, όπως θα δεχόσουν εμένα. 18  Και αν σε αδίκησε σε κάτι ή σου χρωστάει κάτι, κράτησέ το χρεωμένο σε εμένα. 19  Εγώ, ο Παύλος, γράφω με το ίδιο μου το χέρι:  Εγώ θα το ξεπληρώσω—για να μη σου λέω ότι, άλλωστε, μου οφείλεις ακόμη και τον εαυτό σου. 20  Ναι, αδελφέ, ας αποκομίσω κέρδος από εσένα σε σχέση με τον Κύριο: Αναζωογόνησε τα αισθήματα της τρυφερής στοργής  μου σε σχέση με τον Χριστό.

   21  Έχοντας εμπιστοσύνη στη συνεργασία σου, γράφω σε εσένα, γνωρίζοντας ότι θα κάνεις και περισσότερα από αυτά που λέω.  22  Παράλληλα, ετοίμαζε και κατάλυμα  για εμένα, γιατί ελπίζω ότι μέσω των προσευχών  σας θα αφεθώ ελεύθερος  για εσάς.

   23  Σου στέλνει χαιρετισμούς ο Επαφράς,  ο συνδεσμώτης μου σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, 24  επίσης ο Μάρκος, ο Αρίσταρχος,  ο Δημάς,  ο Λουκάς, οι συνεργάτες μου.
   25  Η παρ’ αξία καλοσύνη του Κυρίου Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με το πνεύμα που δείχνετε.