June 12

June 12
Πράξεις 2:22 — 2:47

22 »Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε αυτά τα λόγια: Τον Ιησού τον Ναζωραίο, άντρα τον οποίο ο Θεός έδειξε δημόσια σε εσάς μέσω δυναμικών έργων και θαυμαστών προμηνυμάτων και σημείων που έκανε ο Θεός μέσω εκείνου ανάμεσά σας, όπως οι ίδιοι γνωρίζετε, 23 αυτόν τον άντρα, ως κάποιον που παραδόθηκε από την καθορισμένη βουλή και πρόγνωση του Θεού, τον κρεμάσατε με το χέρι άνομων ανθρώπων σε ξύλο και τον σκοτώσατε. 24 Αλλά ο Θεός τον ανέστησε λύνοντας τις οδύνες του θανάτου, επειδή δεν ήταν δυνατόν να συνεχίσει να κρατείται από το θάνατο. 25 Διότι ο Δαβίδ λέει σχετικά με αυτόν: “Είχα τον Ιεχωβά μόνιμα μπροστά στα μάτια μου· επειδή αυτός είναι στα δεξιά μου ώστε να μην κλονιστώ ποτέ. 26 Γι’ αυτό, η καρδιά μου έγινε εύθυμη και η γλώσσα μου ευφράνθηκε. Μάλιστα και η σάρκα μου θα κατοικήσει με ελπίδα· 27 διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Άδη ούτε θα επιτρέψεις να δει ο όσιός σου φθορά. 28 Μου έμαθες τις οδούς της ζωής, θα με γεμίσεις ευθυμία με το πρόσωπό σου”.

   29 »Άντρες αδελφοί, είναι επιτρεπτό να μιλώ σε εσάς με παρρησία σχετικά με τον πατριάρχη Δαβίδ, για το ότι αυτός και πέθανε και θάφτηκε και το μνήμα του είναι ανάμεσά μας μέχρι αυτή την ημέρα. 30 Επειδή, λοιπόν, ήταν προφήτης και γνώριζε πως ο Θεός τού είχε ορκιστεί με όρκο ότι θα έβαζε έναν από τους καρπούς της οσφύος του να καθήσει στο θρόνο του, 31είδε εκ των προτέρων και μίλησε σχετικά με την ανάσταση του Χριστού, για το ότι ούτε εγκαταλείφθηκε αυτός στον Άδη ούτε είδε η σάρκα του φθορά. 32 Αυτόν τον Ιησού ανέστησε ο Θεός, γεγονός για το οποίο όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες. 33 Επειδή, λοιπόν, αυτός εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού και έλαβε το υποσχεμένο άγιο πνεύμα από τον Πατέρα, εξέχυσε αυτό που εσείς βλέπετε και ακούτε. 34 Στην πραγματικότητα, ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς, αλλά ο ίδιος λέει: “Είπε ο Ιεχωβά στον Κύριό μου: «Κάθησε στα δεξιά μου 35 ώσπου να θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο για τα πόδια σου»”. 36 Συνεπώς, ας γνωρίζει με βεβαιότητα όλος ο οίκος του Ισραήλ ότι ο Θεός τον έκανε και Κύριο και Χριστό, αυτόν τον Ιησού τον οποίο εσείς κρεμάσατε στο ξύλο».

   37 Όταν, λοιπόν, το άκουσαν αυτό ένιωσαν μαχαιριές στην καρδιά και είπαν στον Πέτρο και στους υπόλοιπους αποστόλους: «Άντρες αδελφοί, τι πρέπει να κάνουμε;» 38 Ο Πέτρος τούς είπε: «Μετανοήστε, και ας βαφτιστεί ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού για συγχώρηση των αμαρτιών σας και θα λάβετε τη δωρεά του αγίου πνεύματος. 39 Διότι η υπόσχεση είναι για εσάς και για τα παιδιά σας και για όλους εκείνους που βρίσκονται μακριά, όσους καλέσει ο Ιεχωβά ο Θεός μας». 40 Και με πολλά άλλα λόγια έδινε πλήρη μαρτυρία και τους πρότρεπε, λέγοντας: «Σωθείτε από αυτή τη στρεβλή γενιά». 41Γι’ αυτό, εκείνοι που ασπάστηκαν εγκάρδια τα λόγια του βαφτίστηκαν, και εκείνη την ημέρα προστέθηκαν περίπου τρεις χιλιάδες ψυχές. 42 Και ήταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στο να δίνουν ο ένας στον άλλον, στη λήψη γευμάτων και στις προσευχές.

   43 Άρχισε δε να πέφτει φόβος σε κάθε ψυχή, και πολλά θαυμαστά προμηνύματα και σημεία άρχισαν να γίνονται μέσω των αποστόλων. 44 Όσοι έγιναν πιστοί ήταν όλοι μαζί έχοντας τα πάντα κοινά 45 και πουλούσαν τα αποκτήματα και τις περιουσίες τους και μοίραζαν τα έσοδα σε όλους, ανάλογα με την ανάγκη του καθενός. 46 Και κάθε ημέρα βρίσκονταν διαρκώς στο ναό σύσσωμοι, και γευμάτιζαν σε ιδιωτικά σπίτια και έτρωγαν την τροφή με μεγάλη χαρά και ειλικρίνεια καρδιάς, 47 αινώντας τον Θεό και βρίσκοντας εύνοια ενώπιον όλου του λαού. Συγχρόνως, ο Ιεχωβά πρόσθετε σε αυτούς καθημερινά εκείνους που σώζονταν.

22 “Men of Israel, hear these words: Jesus the Nazarene, a man publicly shown by God to YOU through powerful works and portents and signs that God did through him in YOUR midst, just as YOU yourselves know, 23 this [man], as one delivered up by the determined counsel and foreknowledge of God, YOU fastened to a stake by the hand of lawless men and did away with. 24 But God resurrected him by loosing the pangs of death, because it was not possible for him to continue to be held fast by it. 25 For David says respecting him, ‘I had Jehovah constantly before my eyes; because he is at my right hand that I may never be shaken. 26 On this account my heart became cheerful and my tongue rejoiced greatly. Moreover, even my flesh will reside in hope; 27 because you will not leave my soul in Hades, neither will you allow your loyal one to see corruption. 28 You have made life’s ways known to me, you will fill me with good cheer with your face.’

29 “Men, brothers, it is allowable to speak with freeness of speech to YOU concerning the family head David, that he both deceased and was buried and his tomb is among us to this day. 30 Therefore, because he was a prophet and knew that God had sworn to him with an oath that he would seat one from the fruitage of his loins upon his throne, 31 he saw beforehand and spoke concerning the resurrection of the Christ, that neither was he forsaken in Hades nor did his flesh see corruption. 32 This Jesus God resurrected, of which fact we are all witnesses. 33 Therefore because he was exalted to the right hand of God and received the promised holy spirit from the Father, he has poured out this which YOU see and hear. 34 Actually David did not ascend to the heavens, but he himself says, ‘Jehovah said to my Lord: “Sit at my right hand, 35 until I place your enemies as a stool for your feet.”’ 36 Therefore let all the house of Israel know for a certainty that God made him both Lord and Christ, this Jesus whom YOU impaled.”

37 Now when they heard this they were stabbed to the heart, and they said to Peter and the rest of the apostles: “Men, brothers, what shall we do?” 38 Peter [said] to them: “Repent, and let each one of YOU be baptized in the name of Jesus Christ for forgiveness of YOUR sins, and YOU will receive the free gift of the holy spirit. 39 For the promise is to YOU and to YOUR children and to all those afar off, just as many as Jehovah our God may call to him.” 40 And with many other words he bore thorough witness and kept exhorting them, saying: “Get saved from this crooked generation.” 41 Therefore those who embraced his word heartily were baptized, and on that day about three thousand souls were added. 42 And they continued devoting themselves to the teaching of the apostles and to sharing [with one another], to taking of meals and to prayers.

43 Indeed, fear began to fall upon every soul, and many portents and signs began to occur through the apostles. 44 All those who became believers were together in having all things in common, 45 and they went selling their possessions and properties and distributing the [proceeds] to all, just as anyone would have the need. 46 And day after day they were in constant attendance at the temple with one accord, and they took their meals in private homes and partook of food with great rejoicing and sincerity of heart, 47 praising God and finding favor with all the people. At the same time Jehovah continued to join to them daily those being saved.