1 Κορινθίους

1  Ο Παύλος, καλεσμένος για να είμαι απόστολος  του Ιησού Χριστού μέσω του θελήματος του Θεού,  και ο Σωσθένης  ο αδελφός μας 2  προς την εκκλησία του Θεού η οποία είναι στην Κόρινθο,  προς εσάς που έχετε αγιαστεί  σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, τους καλεσμένους για να είστε άγιοι,  μαζί με όλους όσους, σε κάθε τόπο, επικαλούνται το όνομα  του Κυρίου μας, του Ιησού Χριστού, του δικού τους και δικού μας Κυρίου: 

   3  Είθε να έχετε παρ’ αξία καλοσύνη  και ειρήνη  από τον Θεό τον Πατέρα μας και από τον Κύριο Ιησού Χριστό. 

   4  Ευχαριστώ πάντοτε τον Θεό για εσάς λόγω της παρ’ αξία καλοσύνης  του Θεού που σας δόθηκε μέσω του Χριστού Ιησού·  5  επειδή στο καθετί έχετε γίνει πλούσιοι  σε σχέση με αυτόν, σε πλήρη ικανότητα να μιλάτε και σε πλήρη γνώση,  6  καθώς η μαρτυρία για τον Χριστό  έχει γίνει σταθερή ανάμεσά σας, 7  ώστε δεν υστερείτε σε κανένα χάρισμα,  ενώ περιμένετε με λαχτάρα την αποκάλυψη  του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. 8  Αυτός θα σας κάνει επίσης σταθερούς  ως το τέλος, για να είστε απρόσβλητοι από κατηγορίες  την ημέρα  του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.  9  Πιστός  είναι ο Θεός, από τον οποίο κληθήκατε να έχετε συμμετοχή  με τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό, τον Κύριό μας.  

   10  Σας προτρέπω  δε, αδελφοί, μέσω του ονόματος  του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είστε όλοι ομόφωνοι  σε αυτά που λέτε και να μην υπάρχουν διαιρέσεις  μεταξύ σας, αλλά να είστε κατάλληλα ενωμένοι με τον ίδιο νου και με τον ίδιο τρόπο σκέψης.   11  Διότι μου φανέρωσαν  σχετικά με εσάς, αδελφοί μου, εκείνοι που ανήκουν στο σπιτικό της Χλόης ότι υπάρχουν διενέξεις μεταξύ σας.  12  Αυτό που εννοώ είναι ότι ο καθένας σας λέει: «Εγώ είμαι του Παύλου», «Εγώ όμως του Απολλώ»,  «Εγώ όμως του Κηφά», «Εγώ όμως του Χριστού».  13  Ο Χριστός έχει διαιρεθεί.  Μήπως ο Παύλος κρεμάστηκε στο ξύλο για εσάς; Ή στο όνομα του Παύλου βαφτιστήκατε;   14  Είμαι ευγνώμων που δεν βάφτισα κανέναν από εσάς εκτός από τον Κρίσπο  και τον Γάιο,   15  ώστε κανείς να μην πει ότι βαφτιστήκατε στο όνομά μου.  16  Ναι, βάφτισα επίσης το σπιτικό του Στεφανά.  Όσο για τους υπόλοιπους, δεν γνωρίζω αν βάφτισα κανέναν άλλον.  17  Διότι ο Χριστός με απέστειλε,  όχι για να βαφτίζω, αλλά για να διακηρύττω τα καλά νέα, όχι με σοφία λόγου,  για να μην αποβεί άχρηστο το ξύλο βασανισμού του Χριστού.  

   18  Διότι ο λόγος ο σχετικός με το ξύλο του βασανισμού είναι ανοησία  για εκείνους που αφανίζονται,  ενώ για εμάς που σωζόμαστε  είναι δύναμη Θεού.   19  Διότι είναι γραμμένο: «Θα αφανίσω τη σοφία των σοφών,  και τη νοημοσύνη των διανοουμένων  θα την παραμερίσω».  20  Πού είναι ο σοφός; Πού ο γραμματέας;  Πού ο συζητητής  αυτού του συστήματος πραγμάτων;  Δεν κατέστησε ο Θεός ανόητη τη σοφία του κόσμου;  21  Διότι εφόσον, σύμφωνα με τη σοφία του Θεού, ο κόσμος μέσω της σοφίας  του δεν γνώρισε τον Θεό,  ο Θεός θεώρησε καλό μέσω της ανοησίας  αυτού που κηρύττεται να σώσει εκείνους που πιστεύουν.

   22  Διότι και οι Ιουδαίοι ζητούν σημεία  και οι Έλληνες ψάχνουν για σοφία·  23  εμείς όμως κηρύττουμε Χριστό κρεμασμένο στο ξύλο,  για τους Ιουδαίους σκάνδαλο  αλλά για τα έθνη ανοησία·  24  ωστόσο, για εκείνους που είναι οι καλεσμένοι, Ιουδαίους και Έλληνες, Χριστό τη δύναμη  του Θεού και τη σοφία  του Θεού. 25  Επειδή το ανόητο του Θεού είναι σοφότερο από τους ανθρώπους, και το αδύναμο του Θεού είναι ισχυρότερο από τους ανθρώπους. 

   26  Διότι βλέπετε την κλήση που έχετε από αυτόν, αδελφοί, ότι δεν κλήθηκαν  πολλοί σοφοί  από σαρκική άποψη ούτε πολλοί δυνατοί  ούτε πολλοί ευγενούς καταγωγής· 27  αλλά ο Θεός εξέλεξε τα ανόητα του κόσμου  για να ντροπιάσει τους σοφούς· και ο Θεός εξέλεξε τα αδύναμα του κόσμου για να ντροπιάσει τα ισχυρά·  28  και ο Θεός εξέλεξε τα πράγματα του κόσμου που δεν έχουν ευγενή καταγωγή και τα περιφρονημένα, εκείνα που δεν είναι,  για να εκμηδενίσει  εκείνα που είναι, 29  ώστε να μην καυχηθεί  καμιά σάρκα ενώπιον του Θεού. 30  Αλλά χάρη σε αυτόν εσείς είστε σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού, ο οποίος έχει γίνει για εμάς σοφία  από τον Θεό, καθώς και δικαιοσύνη  και αγιασμός  και απελευθέρωση με λύτρο·  31  ώστε να συμβεί όπως είναι γραμμένο: «Αυτός που καυχιέται ας καυχιέται για τον Ιεχωβά».

2  Γι’ αυτό και εγώ, όταν ήρθα σε εσάς, αδελφοί, δεν ήρθα κάνοντας επίδειξη στα λόγια  ή στη σοφία, καθώς διακήρυττα σε εσάς το ιερό μυστικό  του Θεού. 2  Διότι αποφάσισα να μη γνωρίζω τίποτα ανάμεσά σας εκτός από τον Ιησού Χριστό,  και αυτόν κρεμασμένο στο ξύλο. 3  Και ήρθα σε εσάς με αδυναμία και με φόβο και με πολύ τρόμο·  4  και ο λόγος μου και ό,τι κήρυξα δεν ήταν με πειστικά λόγια σοφίας, αλλά με εκδήλωση πνεύματος και δύναμης,  5  ώστε η πίστη σας να είναι, όχι με σοφία  ανθρώπων, αλλά με δύναμη Θεού. 

   6  Μιλάμε δε για σοφία ανάμεσα σε εκείνους που είναι ώριμοι,  αλλά όχι για τη σοφία  αυτού του συστήματος πραγμάτων ούτε για τη σοφία των αρχόντων αυτού του συστήματος πραγμάτων,  οι οποίοι θα εκμηδενιστούν.  7  Αλλά μιλάμε για τη σοφία του Θεού όσον αφορά ένα ιερό μυστικό,  την κρυμμένη σοφία, την οποία προόρισε ο Θεός πριν από τα συστήματα  πραγμάτων για τη δόξα μας. 8  Αυτή τη σοφία ούτε ένας από τους άρχοντες  αυτού του συστήματος πραγμάτων δεν τη γνώρισε,  διότι αν την είχαν γνωρίσει δεν θα είχαν κρεμάσει στο ξύλο  τον ένδοξο Κύριο. 9  Αλλά όπως είναι γραμμένο: «Μάτι δεν έχει δει και αφτί δεν έχει ακούσει, ούτε καρδιά ανθρώπου έχει συλλάβει αυτά που ετοίμασε ο Θεός για εκείνους που τον αγαπούν».   10  Διότι σε εμάς τα έχει αποκαλύψει  ο Θεός μέσω του πνεύματός  του, γιατί το πνεύμα  διερευνά τα πάντα, ακόμη και τα βαθιά  πράγματα του Θεού.  

   11  Διότι ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει τα πράγματα του ανθρώπου εκτός από το πνεύμα  του ανθρώπου το οποίο είναι μέσα του; Έτσι και τα πράγματα του Θεού κανείς δεν τα έχει γνωρίσει εκτός από το πνεύμα  του Θεού.  12  Εμείς λάβαμε, όχι το πνεύμα  του κόσμου, αλλά το πνεύμα  που είναι από τον Θεό, ώστε να γνωρίσουμε τα πράγματα που μας έχουν δοθεί με καλοσύνη από τον Θεό.   13  Για αυτά τα πράγματα μιλάμε επίσης με λόγια, όχι διδαγμένα από ανθρώπινη σοφία,  αλλά διδαγμένα από το πνεύμα,  καθώς συνδυάζουμε πνευματικά ζητήματα με πνευματικά λόγια.   

   14  Ο φυσικός άνθρωπος, όμως, δεν δέχεται τα πράγματα του πνεύματος του Θεού, γιατί αυτά είναι ανοησία για αυτόν· και δεν μπορεί να τα γνωρίσει,  επειδή εξετάζονται πνευματικά.  15  Ωστόσο, ο πνευματικός  άνθρωπος εξετάζει μεν τα πάντα, αυτός όμως δεν εξετάζεται  από κανέναν άνθρωπο.  16  Διότι «ποιος έχει γνωρίσει το νου του Ιεχωβά,  ώστε να τον διδάξει;»  Εμείς όμως έχουμε το νου  του Χριστού.

3  Γι’ αυτό και εγώ, αδελφοί, δεν μπόρεσα να σας μιλήσω όπως σε πνευματικούς ανθρώπους,  αλλά όπως σε σαρκικούς, όπως σε νήπια  όσον αφορά τον Χριστό. 2  Σας έθρεψα με γάλα, όχι με κάτι φαγώσιμο,  γιατί δεν ήσασταν ακόμη αρκετά ισχυροί. Αλλά ούτε τώρα είστε αρκετά ισχυροί,  3  γιατί είστε ακόμη σαρκικοί.  Διότι εφόσον υπάρχει ζήλια και έριδα ανάμεσά σας,  δεν είστε σαρκικοί και δεν περπατάτε όπως οι άνθρωποι;  4  Διότι όταν κάποιος λέει: «Εγώ είμαι του Παύλου», αλλά κάποιος άλλος λέει: «Εγώ του Απολλώ»,  δεν είστε απλώς άνθρωποι;

   5  Τι είναι, λοιπόν, ο Απολλώς;  Ναι, τι είναι ο Παύλος; Διάκονοι  μέσω των οποίων γίνατε πιστοί, όπως μάλιστα ο Κύριος αξίωσε τον καθένα τους. 6  Εγώ φύτεψα,  ο Απολλώς πότισε,  αλλά ο Θεός το έκανε να αυξάνει·  7  ώστε ούτε αυτός που φυτεύει είναι τίποτα  ούτε αυτός που ποτίζει, αλλά ο Θεός που το κάνει να αυξάνει.  8  Αυτός δε που φυτεύει και αυτός που ποτίζει είναι ένα,  αλλά ο καθένας θα λάβει την ανταμοιβή του σύμφωνα με τον κόπο του.  9  Διότι είμαστε συνεργάτες του Θεού.  Εσείς είστε αγρός του Θεού υπό καλλιέργεια,  οικοδόμημα του Θεού.   

   10  Σύμφωνα με την παρ’ αξία καλοσύνη  του Θεού που μου δόθηκε, ως σοφός προϊστάμενος ενός έργου έθεσα θεμέλιο,  κάποιος άλλος όμως οικοδομεί πάνω σε αυτό. Αλλά ο καθένας ας προσέχει πώς οικοδομεί πάνω σε αυτό.   11  Διότι κανείς δεν μπορεί να θέσει άλλο θεμέλιο  εκτός από αυτό που τέθηκε, το οποίο είναι ο Ιησούς Χριστός.   12  Αν κάποιος οικοδομεί πάνω στο θεμέλιο χρυσάφι, ασήμι, πολύτιμες πέτρες, ξύλινα υλικά, άχυρο, καλαμιά,  13  το έργο του καθενός θα γίνει φανερό, γιατί η ημέρα θα το φέρει στην επιφάνεια, επειδή θα αποκαλυφτεί μέσω φωτιάς·  και η ίδια η φωτιά θα αποδείξει τι είδους είναι το έργο του καθενός.  14  Αν κάποιου το έργο, το οποίο έχει οικοδομήσει πάνω σε αυτό, παραμείνει,  αυτός θα λάβει ανταμοιβή·   15  αν κάποιου το έργο κατακαεί, αυτός θα υποστεί απώλεια, αλλά ο ίδιος θα σωθεί·  ακόμη και έτσι, όμως, θα είναι σαν να σώζεται μέσα από φωτιά.   

   16  Δεν γνωρίζετε ότι είστε ναός  του Θεού και ότι το πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας;   17  Αν κανείς καταστρέφει το ναό του Θεού, ο Θεός θα τον καταστρέψει·  διότι ο ναός του Θεού είναι άγιος,  ο οποίος ναός  είστε εσείς.   

   18  Κανείς ας μην εξαπατά τον εαυτό του: Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι σοφός  σε αυτό το σύστημα πραγμάτων, ας γίνει ανόητος, για να γίνει σοφός.   19  Διότι η σοφία αυτού του κόσμου είναι ανοησία για τον Θεό·  διότι είναι γραμμένο: «Πιάνει τους σοφούς στην πανουργία τους».  20  Και πάλι: «Ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι οι διαλογισμοί των σοφών είναι μάταιοι».  21  Επομένως, κανείς ας μην καυχιέται για ανθρώπους· διότι τα πάντα ανήκουν σε εσάς,  22  είτε ο Παύλος είτε ο Απολλώς  είτε ο Κηφάς είτε ο κόσμος είτε ζωή είτε θάνατος είτε παρόντα πράγματα είτε μελλοντικά πράγματα,  τα πάντα ανήκουν σε εσάς· 23  και εσείς ανήκετε στον Χριστό·  και ο Χριστός ανήκει στον Θεό.

4  Ας μας θεωρεί έτσι ο άνθρωπος, ως υφισταμένους  του Χριστού και οικονόμους  των ιερών μυστικών  του Θεού. 2  Εξάλλου, σε αυτή την περίπτωση, εκείνο που ζητείται όσον αφορά τους οικονόμους  είναι να βρεθεί κανείς πιστός.  3  Όσο για εμένα, είναι πολύ ασήμαντο ζήτημα να εξεταστώ από εσάς ή από ανθρώπινο δικαστήριο.  Ακόμη και εγώ δεν εξετάζω τον εαυτό μου. 4  Διότι δεν έχω αντιληφθεί  να υπάρχει τίποτα εναντίον μου. Εντούτοις, από αυτό δεν αποδεικνύομαι δίκαιος, αλλά αυτός που με εξετάζει είναι ο Ιεχωβά.  5  Επομένως, μην κρίνετε  τίποτα πριν από τον ορισμένο καιρό, ώσπου να έρθει ο Κύριος,  ο οποίος και τα κρυφά πράγματα του σκοταδιού θα φέρει στο φως  και τις βουλές των καρδιών θα φανερώσει,  και τότε στον καθένα ο έπαινος θα έρθει από τον Θεό. 

   6  Αυτά δε, αδελφοί, τα πήρα και τα εφάρμοσα στον εαυτό μου και στον Απολλώ  για το καλό σας, ώστε από τη δική μας περίπτωση να μάθετε τον κανόνα: «Μην προχωρείτε πέρα από όσα είναι γραμμένα»,  για να μη φουσκώνετε από υπερηφάνεια  ο καθένας ατομικά υπέρ του ενός και κατά του άλλου.  7  Διότι ποιος σε κάνει να διαφέρεις  από τον άλλον; Και τι έχεις το οποίο δεν έλαβες;  Και αν το έλαβες,  γιατί καυχιέσαι  σαν να μην το έλαβες;

   8  Έχετε, λοιπόν, ήδη χορτάσει; Είστε, λοιπόν, ήδη πλούσιοι;  Έχετε, λοιπόν, αρχίσει να βασιλεύετε  χωρίς εμάς; Και εύχομαι μάλιστα να είχατε αρχίσει να βασιλεύετε, για να συμβασιλεύαμε  και εμείς με εσάς. 9  Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός έχει βάλει τελευταίους σε επίδειξη  εμάς τους αποστόλους ως ανθρώπους προορισμένους για θάνατο,  επειδή έχουμε γίνει θεατρικό θέαμα  στον κόσμο και σε αγγέλους  και σε ανθρώπους.   10  Εμείς είμαστε ανόητοι  εξαιτίας του Χριστού, αλλά εσείς είστε φρόνιμοι  όσον αφορά τον Χριστό· εμείς είμαστε αδύναμοι,  αλλά εσείς είστε ισχυροί·  εσείς έχετε καλή φήμη,  αλλά εμείς στερούμαστε τιμής.   11  Μέχρι αυτή την ώρα, και πεινάμε  και διψάμε  και είμαστε ανεπαρκώς ντυμένοι  και δεχόμαστε χτυπήματα  και είμαστε άστεγοι   12  και μοχθούμε  εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια.  Όταν μας εξυβρίζουν, ευλογούμε·  όταν μας διώκουν, αντέχουμε·   13  όταν μας δυσφημούν, ικετεύουμε·  έχουμε γίνει σαν τα σκουπίδια του κόσμου, τα απόβλητα όλων των πραγμάτων, μέχρι τώρα.   

   14  Τα γράφω αυτά, όχι για να σας ντροπιάσω, αλλά για να σας νουθετήσω ως αγαπητά μου παιδιά.   15  Διότι αν και μπορεί να έχετε δέκα χιλιάδες παιδαγωγούς  όσον αφορά τον Χριστό, σίγουρα δεν έχετε πολλούς πατέρες·  διότι όσον αφορά τον Χριστό Ιησού εγώ έγινα ο πατέρας σας μέσω των καλών νέων.   16  Σας ικετεύω, λοιπόν, να γίνεστε μιμητές μου.   17  Γι’ αυτό και σας στέλνω τον Τιμόθεο,  ο οποίος είναι αγαπητό και πιστό παιδί  μου όσον αφορά τον Κύριο· και αυτός θα σας θυμίσει τις μεθόδους μου σχετικά με τον Χριστό Ιησού,  όπως διδάσκω παντού σε κάθε εκκλησία.  

   18  Μερικοί έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια,  σαν να μην επρόκειτο πραγματικά να έρθω σε εσάς.  19  Θα έρθω όμως σύντομα σε εσάς, αν θελήσει ο Ιεχωβά,  και θα μάθω, όχι τα λόγια αυτών που έχουν φουσκώσει από υπερηφάνεια, αλλά τη δύναμή τους. 20  Διότι η βασιλεία του Θεού συνίσταται, όχι σε λόγια, αλλά σε δύναμη.  21  Τι θέλετε; Να έρθω σε εσάς με ραβδί  ή με αγάπη και πραότητα πνεύματος;

5  Μάλιστα αναφέρεται ότι υπάρχει πορνεία  ανάμεσά σας, και τέτοια πορνεία που δεν υπάρχει ούτε ανάμεσα στα έθνη, ότι κάποιος έχει τη σύζυγο του πατέρα του.  2  Και εσείς έχετε φουσκώσει από υπερηφάνεια,  και δεν πενθήσατε  μάλλον, ώστε εκείνος που έκανε αυτή την πράξη να εκβληθεί από ανάμεσά σας;  3  Εγώ πάντως, αν και απών κατά το σώμα αλλά παρών κατά το πνεύμα, σαν να ήμουν παρών έχω ήδη κρίνει  αυτόν που έχει εργαστεί με τέτοιον τρόπο, 4  ώστε στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού, όταν συναθροιστείτε εσείς—καθώς και το πνεύμα μου με τη δύναμη του Κυρίου μας Ιησού — 5  να παραδώσετε αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά  για την καταστροφή της σάρκας, προκειμένου να σωθεί το πνεύμα  την ημέρα του Κυρίου. 

   6  Η αιτία για την οποία καυχιέστε  δεν είναι καλή. Δεν γνωρίζετε ότι λίγο προζύμι προκαλεί ζύμωση  σε όλο το ζυμάρι;  7  Πετάξτε το παλιό προζύμι για να είστε νέο ζυμάρι,  καθώς είστε χωρίς ζύμωση. Διότι πράγματι ο Χριστός,  το πάσχα  μας, έχει θυσιαστεί.  8  Συνεπώς, ας τηρούμε τη γιορτή,  όχι με παλιό προζύμι  ούτε με προζύμι  κακίας και πονηρίας,  αλλά με άζυμους άρτους ειλικρίνειας και αλήθειας. 

   9  Στην επιστολή μου σας έγραψα να πάψετε να συναναστρέφεστε με πόρνους,  10  μη εννοώντας τελείως με τους πόρνους  αυτού του κόσμου  ή τους άπληστους και τους άρπαγες ή τους ειδωλολάτρες. Αλλιώς, θα έπρεπε να βγείτε από τον κόσμο.   11  Τώρα όμως σας γράφω να πάψετε να συναναστρέφεστε  με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστος  ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος  ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο.  12  Διότι τι δουλειά έχω εγώ να κρίνω τους έξω;  Δεν κρίνετε εσείς τους μέσα,   13  ενώ ο Θεός κρίνει τους έξω;  «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας».

6  Τολμάει κανείς από εσάς που έχει μια υπόθεση  εναντίον του άλλου να πηγαίνει στο δικαστήριο ενώπιον άδικων ανθρώπων  και όχι ενώπιον των αγίων;  2  Ή δεν γνωρίζετε ότι οι άγιοι θα κρίνουν  τον κόσμο;  Και αν ο κόσμος πρόκειται να κριθεί από εσάς, είστε ακατάλληλοι εσείς να εκδικάσετε πολύ ασήμαντα  ζητήματα; 3  Δεν γνωρίζετε ότι θα κρίνουμε αγγέλους;  Γιατί όχι, λοιπόν, ζητήματα αυτής της ζωής; 4  Αν, λοιπόν, έχετε ζητήματα αυτής της ζωής που πρέπει να εκδικαστούν,  τους ανθρώπους που είναι περιφρονημένοι στην εκκλησία θέτετε ως κριτές;  5  Μιλώ για να σας κάνω να ντραπείτε.  Αληθεύει ότι δεν υπάρχει ούτε ένας σοφός  ανάμεσά σας που θα μπορέσει να κρίνει μεταξύ των αδελφών του, 6  αλλά αδελφός πηγαίνει στο δικαστήριο αδελφό, και μάλιστα ενώπιον απίστων; 

   7  Πραγματικά, λοιπόν, σημαίνει ολοσχερή ήττα για εσάς το ότι έχετε δίκες  ο ένας με τον άλλον. Γιατί δεν αφήνετε να σας αδικούν μάλλον;  Γιατί δεν αφήνετε να σας αποστερούν μάλλον;  8  Απεναντίας, εσείς αδικείτε και αποστερείτε, και μάλιστα τους αδελφούς σας. 

   9  Τι! Δεν γνωρίζετε ότι άδικοι άνθρωποι δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού;  Μην παροδηγείστε. Ούτε πόρνοι  ούτε ειδωλολάτρες  ούτε μοιχοί  ούτε άντρες που χρησιμοποιούνται για αφύσικους σκοπούς  ούτε άντρες που πλαγιάζουν με άντρες   10  ούτε κλέφτες ούτε άπληστοι  ούτε μέθυσοι  ούτε υβριστές ούτε άρπαγες θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού.   11  Και όμως, τέτοιοι ήσασταν μερικοί.  Αλλά καθαριστήκατε,  αλλά αγιαστήκατε,  αλλά ανακηρυχτήκατε δίκαιοι  στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού  και με το πνεύμα του Θεού μας.   

   12  Όλα είναι νόμιμα για εμένα· αλλά δεν συμφέρουν όλα.  Όλα είναι νόμιμα  για εμένα· αλλά εγώ δεν θα αφήσω να με εξουσιάσει τίποτα.   13  Οι τροφές για την κοιλιά, και η κοιλιά για τις τροφές·  ο Θεός όμως θα εκμηδενίσει και αυτήν και εκείνες.  Το σώμα δεν είναι για πορνεία, αλλά για τον Κύριο·  και ο Κύριος είναι για το σώμα.   14  Ο Θεός, όμως, και τον Κύριο ήγειρε  και εμάς θα εγείρει από το θάνατο  μέσω της δύναμής  του.  

   15  Δεν γνωρίζετε ότι τα σώματά σας είναι μέλη  του Χριστού;  Να πάρω, λοιπόν, τα μέλη του Χριστού και να τα κάνω μέλη πόρνης;  Ποτέ να μη συμβεί αυτό!  16  Τι! Δεν γνωρίζετε ότι αυτός που προσκολλάται σε πόρνη είναι ένα σώμα; Διότι «οι δύο», λέει αυτός, «θα είναι μία σάρκα».   17  Αυτός όμως που προσκολλάται στον Κύριο είναι ένα  πνεύμα.   18  Να φεύγετε από την πορνεία.  Κάθε άλλη αμαρτία την οποία μπορεί να διαπράξει ένας άνθρωπος είναι έξω από το σώμα του, αλλά αυτός που πορνεύει αμαρτάνει ενάντια στο ίδιο του το σώμα.   19  Τι! Δεν γνωρίζετε ότι το σώμα σας είναι ο ναός  του αγίου πνεύματος που είναι μέσα σας,  το οποίο έχετε από τον Θεό; Επίσης, δεν ανήκετε στον εαυτό σας,  20  γιατί αγοραστήκατε με κάποιο αντίτιμο.  Δοξάστε οπωσδήποτε τον Θεό  στο σώμα  σας.

7  Σχετικά δε με αυτά για τα οποία γράψατε, είναι καλό για έναν άντρα να μην αγγίζει  γυναίκα· 2  εντούτοις, εξαιτίας της επικράτησης της πορνείας,  ο κάθε άντρας ας έχει τη δική του σύζυγο  και η κάθε γυναίκα ας έχει το δικό της σύζυγο. 3  Ο σύζυγος ας αποδίδει στη σύζυγό του αυτό που της οφείλει·  αλλά και η σύζυγος ας κάνει το ίδιο στο σύζυγό της.  4  Δεν εξουσιάζει η σύζυγος το δικό της σώμα, αλλά ο σύζυγός της·  παρόμοια, δεν εξουσιάζει και ο σύζυγος το δικό του σώμα, αλλά η σύζυγός του.  5  Μην το αποστερείτε ο ένας από τον άλλον,  παρά μόνο με αμοιβαία συναίνεση για προσδιορισμένο καιρό,  προκειμένου να αφιερώσετε χρόνο για προσευχή και να σμίξετε και πάλι, ώστε να μη σας βάζει ο Σατανάς σε πειρασμό  επειδή στερείστε αυτοσυγκράτησης.  6  Ωστόσο, το λέω αυτό υπό τύπον συγκατάβασης,  όχι υπό τύπον εντολής.  7  Θα ήθελα όμως να είναι όλοι οι άνθρωποι όπως είμαι και εγώ.  Εντούτοις, ο καθένας έχει το δικό του χάρισμα  από τον Θεό, ο ένας έτσι, ο άλλος αλλιώς.

   8  Λέω δε στα ανύπαντρα άτομα  και στις χήρες ότι είναι καλό για αυτούς να παραμείνουν όπως είμαι και εγώ.  9  Αλλά αν δεν έχουν εγκράτεια,  ας παντρευτούν, διότι είναι καλύτερο να παντρεύεται  κάποιος παρά να ανάβει από το πάθος.   

   10  Στους παντρεμένους δίνω οδηγίες, όμως όχι εγώ αλλά ο Κύριος,  ότι δεν πρέπει η σύζυγος να φύγει από το σύζυγό της·   11  αλλά αν τελικά φύγει, ας παραμείνει ανύπαντρη ή ας συμφιλιωθεί με το σύζυγό της· και ο σύζυγος δεν πρέπει να αφήνει τη σύζυγό του.  

   12  Στους άλλους όμως λέω, ναι, εγώ, όχι ο Κύριος:  Αν κάποιος αδελφός έχει σύζυγο που δεν είναι στην πίστη, και εντούτοις αυτή είναι σύμφωνη να κατοικεί μαζί του, ας μην την αφήνει·  13  και η γυναίκα η οποία έχει σύζυγο που δεν είναι στην πίστη, και εντούτοις αυτός είναι σύμφωνος να κατοικεί μαζί της, ας μην αφήνει το σύζυγό της.  14  Διότι ο σύζυγος που δεν είναι στην πίστη αγιάζεται σε σχέση με τη σύζυγό του, και η σύζυγος που δεν είναι στην πίστη αγιάζεται σε σχέση με τον αδελφό· διαφορετικά, τα παιδιά σας θα ήταν ακάθαρτα,  ενώ τώρα είναι άγια.   15  Αλλά αν εκείνος που δεν είναι στην πίστη κάνει βήματα να φύγει,  ας φύγει· ο αδελφός ή η αδελφή δεν είναι υποδουλωμένοι κάτω από τέτοιες συνθήκες, αλλά ο Θεός σάς έχει καλέσει σε ειρήνη.   16  Διότι πού ξέρεις, γυναίκα, αν δεν σώσεις το σύζυγό σου;  Ή πού ξέρεις, άντρα, αν δεν σώσεις τη σύζυγό σου; 

   17  Μόνο, όπως ο Ιεχωβά έχει δώσει μερίδα στον καθένα,  ας περπατάει ο καθένας έτσι όπως τον έχει καλέσει ο Θεός.  Και έτσι παραγγέλλω  σε όλες τις εκκλησίες.  18  Κλήθηκε κανείς ενώ ήταν περιτμημένος;  Ας μη γίνεται απερίτμητος. Έχει κληθεί κανείς ενώ ήταν απερίτμητος;  Ας μην περιτέμνεται.   19  Η περιτομή  δεν σημαίνει τίποτα και η μη περιτομή  δεν σημαίνει τίποτα, αλλά η τήρηση των εντολών του Θεού έχει σημασία.  20  Σε όποια κατάσταση κλήθηκε  ο καθένας, ας παραμένει σε αυτήν.  21  Κλήθηκες ενώ ήσουν δούλος; Μη σε στενοχωρεί αυτό·  αλλά αν μπορείς επίσης να γίνεις ελεύθερος, καλύτερα να αρπάξεις την ευκαιρία. 22  Διότι όποιος είναι σε ενότητα με τον Κύριο και κλήθηκε ενώ ήταν δούλος είναι απελεύθερος  του Κυρίου· παρόμοια, αυτός που κλήθηκε ενώ ήταν ελεύθερος  είναι δούλος  του Χριστού. 23  Αγοραστήκατε με κάποιο αντίτιμο·  μη γίνεστε δούλοι  ανθρώπων. 24  Σε όποια κατάσταση  κλήθηκε ο καθένας, αδελφοί, ας παραμένει σε αυτήν, συνταυτισμένος με τον Θεό.

   25  Σχετικά δε με τα παρθένα άτομα δεν έχω εντολή από τον Κύριο, αλλά δίνω τη γνώμη  μου ως κάποιος που ελεήθηκε από τον Κύριο  για να είναι πιστός.  26  Νομίζω, λοιπόν, πως αυτό είναι καλό λαβαίνοντας υπόψη την ανάγκη που υπάρχει τώρα, ότι είναι καλό να μένει ο άνθρωπος όπως είναι.  27  Είσαι δεμένος με γυναίκα;  Μη ζητάς αποδέσμευση.  Είσαι λυμένος από γυναίκα; Μη ζητάς γυναίκα. 28  Αλλά ακόμη και αν παντρευτείς, δεν θα έχεις αμαρτήσει.  Και αν ένα παρθένο άτομο παντρευτεί, δεν θα έχει αμαρτήσει. Ωστόσο, εκείνοι που παντρεύονται θα έχουν θλίψη στη σάρκα τους.  Εγώ όμως σας γλιτώνω από θλίψη.

   29  Επιπλέον, λέω αυτό, αδελφοί: Ο καιρός που απομένει έχει ελαττωθεί.  Στο εξής αυτοί που έχουν σύζυγο ας είναι σαν να μην έχουν,  30  καθώς και αυτοί που κλαίνε σαν αυτούς που δεν κλαίνε, και αυτοί που χαίρονται σαν αυτούς που δεν χαίρονται, και αυτοί που αγοράζουν σαν αυτούς που δεν κατέχουν, 31  και αυτοί που χρησιμοποιούν τον κόσμο  σαν αυτούς που δεν τον χρησιμοποιούν στο πλήρες· διότι το σκηνικό αυτού του κόσμου αλλάζει.  32  Θέλω δε να είστε απαλλαγμένοι από ανησυχίες.  Ο ανύπαντρος ανησυχεί για τα πράγματα του Κυρίου, πώς να κερδίσει την επιδοκιμασία του Κυρίου. 33  Αλλά ο παντρεμένος ανησυχεί  για τα πράγματα του κόσμου, πώς να κερδίσει την επιδοκιμασία της συζύγου του,  34  και είναι μοιρασμένος. Εξάλλου, η ανύπαντρη γυναίκα, καθώς και η παρθένα, ανησυχεί για τα πράγματα του Κυρίου,  να είναι άγια και στο σώμα της και στο πνεύμα της. Ωστόσο, η παντρεμένη γυναίκα ανησυχεί για τα πράγματα του κόσμου, πώς να κερδίσει την επιδοκιμασία του συζύγου της.  35  Αυτό, όμως, το λέω για το προσωπικό σας συμφέρον, όχι για να σας βάλω θηλιά, αλλά για να σας παρακινήσω σε αυτό που αρμόζει  και αυτό το οποίο σημαίνει συνεχή υπηρεσία προς τον Κύριο χωρίς περισπασμούς. 

   36  Αλλά αν κανείς νομίζει ότι συμπεριφέρεται ακατάλληλα προς την παρθενία του,  αν αυτή έχει περάσει την ακμή της νεότητας, και έτσι πρέπει να γίνει, ας κάνει ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει. Ας παντρεύονται.  37  Αν κανείς, όμως, στέκεται σταθερός στην καρδιά του, μη έχοντας ανάγκη, αλλά έχει εξουσία πάνω στο θέλημά του και έχει πάρει αυτή την απόφαση στην καρδιά του, να κρατήσει τη δική του παρθενία, θα κάνει καλά.  38  Συνεπώς, και αυτός που δίνει την παρθενία του σε γάμο κάνει καλά,  αλλά αυτός που δεν τη δίνει σε γάμο θα κάνει καλύτερα. 

   39  Η σύζυγος είναι δεμένη όσον καιρό είναι ζωντανός ο σύζυγός της.  Αν όμως ο σύζυγός της κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου, είναι ελεύθερη να παντρευτεί όποιον θέλει, αλλά μόνο εν Κυρίω.  40  Αλλά είναι πιο ευτυχισμένη αν παραμείνει όπως είναι,  κατά τη γνώμη μου. Βεβαίως, νομίζω ότι και εγώ έχω πνεύμα Θεού.

8  Σχετικά δε με τις τροφές που έχουν προσφερθεί στα είδωλα,  ξέρουμε ότι όλοι έχουμε γνώση.  Η γνώση κάνει κάποιον να φουσκώνει από υπερηφάνεια, αλλά η αγάπη εποικοδομεί.  2  Αν κανείς νομίζει ότι έχει αποκτήσει γνώση για κάτι,  δεν το γνωρίζει ακόμη όπως πρέπει να το γνωρίζει.  3  Αλλά αν κανείς αγαπάει τον Θεό,  Εκείνος τον γνωρίζει αυτόν. 

   4  Σχετικά με τη βρώση  των τροφών που έχουν προσφερθεί στα είδωλα, ξέρουμε ότι το είδωλο δεν είναι τίποτα  στον κόσμο και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μόνο ένας.  5  Διότι ακόμη και αν υπάρχουν εκείνοι που αποκαλούνται «θεοί»,  είτε στον ουρανό  είτε στη γη,  όπως υπάρχουν πολλοί «θεοί» και πολλοί «κύριοι»,  6  για εμάς, όμως, υπάρχει ένας Θεός,  ο Πατέρας,  από τον οποίο είναι τα πάντα, και εμείς για αυτόν·  και υπάρχει ένας Κύριος,  ο Ιησούς Χριστός,  μέσω του οποίου είναι τα πάντα,  και εμείς μέσω αυτού.

   7  Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει αυτή η γνώση σε όλους·  αλλά μερικοί, καθώς ήταν συνηθισμένοι μέχρι τώρα στο είδωλο, τρώνε τροφή ως κάτι που έχει θυσιαστεί σε είδωλο,  και η συνείδησή τους, που είναι αδύναμη, μολύνεται.  8  Αλλά η τροφή δεν θα μας συστήσει στον Θεό·  αν δεν φάμε, δεν υστερούμε, και αν φάμε, δεν έχουμε κανένα κέρδος.  9  Αλλά να προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γίνει πρόσκομμα για εκείνους που είναι αδύναμοι.   10  Διότι αν κανείς δει εσένα, που έχεις γνώση, να πλαγιάζεις για γεύμα σε ειδωλολατρικό ναό, δεν θα οικοδομηθεί η συνείδηση εκείνου που είναι αδύναμος μέχρι του σημείου να τρώει τροφές που έχουν προσφερθεί στα είδωλα;   11  Πραγματικά, με τη δική σου γνώση καταστρέφεται αυτός που είναι αδύναμος, ο αδελφός σου για χάρη του οποίου πέθανε ο Χριστός.   12  Αλλά όταν αμαρτάνετε με αυτόν τον τρόπο ενάντια στους αδελφούς σας και τραυματίζετε τη συνείδησή  τους που είναι αδύναμη, αμαρτάνετε ενάντια στον Χριστό.  13  Άρα λοιπόν, αν η τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου,  δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφάω κρέας, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου. 

9  Εγώ δεν είμαι ελεύθερος;  Δεν είμαι απόστολος;  Δεν έχω δει τον Ιησού, τον Κύριό μας;  Δεν είστε εσείς το έργο μου σε σχέση με τον Κύριο; 2  Αν δεν είμαι απόστολος σε άλλους, είμαι οπωσδήποτε σε εσάς, γιατί αναφορικά με τον Κύριο εσείς είστε η σφραγίδα που επιβεβαιώνει  ότι είμαι απόστολος.

   3  Η υπεράσπισή μου προς εκείνους που με εξετάζουν είναι η εξής:  4  Μήπως εμείς δεν έχουμε εξουσία να φάμε  και να πιούμε; 5  Μήπως δεν έχουμε εξουσία να φέρνουμε μαζί μας μια αδελφή ως σύζυγο,  όπως μάλιστα οι υπόλοιποι απόστολοι και οι αδελφοί  του Κυρίου και ο Κηφάς;  6  Ή μόνο εγώ και ο Βαρνάβας  είμαστε που δεν έχουμε εξουσία να απέχουμε από κοσμική εργασία;  7  Ποιος υπηρετεί ποτέ ως στρατιώτης με δική του δαπάνη; Ποιος φυτεύει αμπέλι και δεν τρώει από τον καρπό του;  Ή ποιος ποιμαίνει ποίμνιο και δεν τρώει από το γάλα του ποιμνίου; 

   8  Μήπως μιλώ για αυτά τα πράγματα με ανθρώπινα κριτήρια;  Ή μήπως δεν τα λέει αυτά και ο Νόμος;  9  Διότι στο νόμο του Μωυσή είναι γραμμένο: «Δεν πρέπει να φιμώσεις ταύρο όταν αλωνίζει».  Για ταύρους ενδιαφέρεται ο Θεός;  10  Ή είναι ολότελα για χάρη μας που το λέει αυτό; Πραγματικά, για χάρη μας γράφτηκε,  επειδή αυτός που οργώνει πρέπει να οργώνει με ελπίδα και αυτός που αλωνίζει πρέπει να το κάνει αυτό με ελπίδα ότι θα είναι μέτοχος.   

   11  Αν εμείς σπείραμε σε εσάς πνευματικά πράγματα,  είναι τίποτα σπουδαίο αν θερίσουμε από εσάς πράγματα για τη σάρκα;   12  Αν άλλοι μετέχουν σε αυτή την εξουσία πάνω σας,  δεν μετέχουμε εμείς πολύ περισσότερο; Παρ’ όλα αυτά, δεν χρησιμοποιήσαμε αυτή την εξουσία,  αλλά ανεχόμαστε τα πάντα για να μη βάλουμε κάποιο εμπόδιο στα καλά νέα  σχετικά με τον Χριστό.  13  Δεν γνωρίζετε ότι αυτοί που εκτελούν ιερά καθήκοντα τρώνε  τα πράγματα του ναού και εκείνοι που υπηρετούν  στο θυσιαστήριο έχουν μερίδα για τον εαυτό τους μαζί με το θυσιαστήριο;  14  Έτσι και ο Κύριος όρισε  να ζουν μέσω των καλών νέων εκείνοι που εξαγγέλλουν τα καλά νέα.   

   15  Εγώ όμως δεν χρησιμοποίησα ούτε μία από αυτές τις προμήθειες.  Ούτε τα έγραψα αυτά για να γίνει έτσι στην περίπτωσή μου, γιατί θα ήταν καλύτερο για εμένα να πεθάνω παρά—κανένας άνθρωπος δεν πρόκειται να ματαιώσει το λόγο για τον οποίο καυχιέμαι!   16  Αν διακηρύττω τα καλά νέα,  αυτό δεν είναι λόγος για να καυχιέμαι, γιατί έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη.  Πραγματικά, αλίμονο  σε εμένα αν δεν διακηρύξω τα καλά νέα!  17  Αν το εκτελώ αυτό με τη θέλησή μου,  έχω ανταμοιβή·  αλλά και αν το κάνω παρά τη θέλησή μου, υπηρεσία οικονόμου  έχω που είναι εμπιστευμένη σε εμένα.  18  Ποια είναι, λοιπόν, η ανταμοιβή μου; Διακηρύττοντας τα καλά νέα, να προσφέρω τα καλά νέα δωρεάν,  για να μην καταχραστώ την εξουσία μου σε σχέση με τα καλά νέα.  

   19  Διότι, αν και είμαι ελεύθερος από όλους, έχω κάνει τον εαυτό μου το δούλο  όλων, για να κερδίσω  τους περισσότερους. 20  Έτσι λοιπόν, στους Ιουδαίους έγινα ως Ιουδαίος,  για να κερδίσω Ιουδαίους· σε εκείνους που είναι κάτω από νόμο έγινα ως κάτω από νόμο,  αν και εγώ δεν είμαι κάτω από νόμο,  για να κερδίσω εκείνους που είναι κάτω από νόμο. 21  Σε εκείνους που είναι χωρίς νόμο  έγινα ως χωρίς νόμο,  αν και εγώ δεν είμαι χωρίς νόμο ως προς τον Θεό, αλλά κάτω από νόμο  ως προς τον Χριστό,  για να κερδίσω εκείνους που είναι χωρίς νόμο. 22  Στους αδύναμους έγινα αδύναμος, για να κερδίσω τους αδύναμους.  Έγινα τα πάντα σε ανθρώπους κάθε είδους,  για να σώσω με κάθε τρόπο μερικούς. 23  Κάνω δε τα πάντα για χάρη των καλών νέων, για να γίνω συμμέτοχος  σε αυτά μαζί με άλλους.

   24  Δεν γνωρίζετε ότι οι δρομείς  σε έναν αγώνα τρέχουν όλοι, αλλά μόνο ένας λαβαίνει το βραβείο;  Να τρέχετε  με τέτοιον τρόπο ώστε να το κερδίσετε.  25  Εξάλλου, όποιος λαβαίνει μέρος σε έναν αγώνα ασκεί εγκράτεια  σε όλα. Και εκείνοι μεν το κάνουν αυτό για να πάρουν φθαρτό στεφάνι,  εμείς όμως άφθαρτο.  26  Εγώ, λοιπόν, έτσι τρέχω,  όχι με αβεβαιότητα· έτσι πυγμαχώ, όχι σαν να χτυπώ τον αέρα·  27  αλλά γρονθοκοπώ το σώμα  μου και το οδηγώ ως δούλο, μήπως, αφού κηρύξω σε άλλους, γίνω εγώ ο ίδιος αποδοκιμασμένος  κατά κάποιον τρόπο.

10  Δεν θέλω δε να αγνοείτε, αδελφοί, ότι οι προπάτορές μας ήταν όλοι κάτω από το σύννεφο  και όλοι πέρασαν μέσα από τη θάλασσα  2  και όλοι βαφτίστηκαν στον Μωυσή  μέσω του σύννεφου και της θάλασσας· 3  και όλοι έφαγαν την ίδια πνευματική τροφή  4  και όλοι ήπιαν το ίδιο πνευματικό ποτό.  Διότι έπιναν από τον πνευματικό βράχο  που τους ακολουθούσε, και εκείνος ο βράχος  σήμαινε τον Χριστό.  5  Παρ’ όλα αυτά, στους περισσότερους από αυτούς ο Θεός δεν εξέφρασε την επιδοκιμασία του,  γιατί στρώθηκαν καταγής  στην έρημο.

   6  Αυτά έγιναν παραδείγματα για εμάς, ώστε να μην είμαστε άτομα που επιθυμούν κακά πράγματα,  όπως και εκείνοι τα επιθύμησαν. 7  Ούτε να γίνεστε ειδωλολάτρες, όπως μερικοί από αυτούς·  όπως είναι γραμμένο: «Ο λαός κάθησε να φάει και να πιει, και σηκώθηκαν να διασκεδάσουν».  8  Ούτε να πορνεύουμε, όπως πόρνευσαν  μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να πέσουν, είκοσι τρεις χιλιάδες σε μία ημέρα.  9  Ούτε να υποβάλλουμε σε δοκιμή τον Ιεχωβά,  όπως τον υπέβαλαν σε δοκιμή μερικοί από αυτούς,  απλώς και μόνο για να αφανιστούν από τα φίδια.   10  Ούτε να είστε γογγυστές, όπως γόγγυσαν  μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να αφανιστούν από τον εξολοθρευτή.   11  Αυτά συνέβαιναν σε εκείνους ως παραδείγματα και γράφτηκαν για προειδοποίηση  δική μας, στους οποίους έχουν φτάσει τα τέλη των συστημάτων πραγμάτων.   

   12  Συνεπώς, αυτός που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μην πέσει.   13  Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους.  Αλλά ο Θεός είναι πιστός  και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε,  αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθεύσει και τη διέξοδο  για να μπορέσετε να τον υπομείνετε.  

   14  Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, να φεύγετε  από την ειδωλολατρία.   15  Μιλώ σαν σε ανθρώπους με διάκριση·  κρίνετε μόνοι σας τι λέω.  16  Το ποτήρι  της ευλογίας το οποίο ευλογούμε, δεν είναι συμμετοχή στο αίμα του Χριστού; Το ψωμί το οποίο σπάζουμε,  δεν είναι συμμετοχή στο σώμα του Χριστού;   17  Επειδή υπάρχει ένα ψωμί, εμείς, αν και πολλοί,  είμαστε ένα σώμα,  γιατί όλοι τρώμε από αυτό το ένα ψωμί.   

   18  Κοιτάξτε τον κατά σάρκα Ισραήλ:  Αυτοί που τρώνε τις θυσίες δεν είναι συμμέτοχοι με το θυσιαστήριο;   19  Τι να πω λοιπόν; Ότι αυτό που έχει θυσιαστεί σε είδωλο είναι κάτι ή ότι το είδωλο είναι κάτι;  20  Όχι· αλλά λέω ότι αυτά που θυσιάζουν τα έθνη τα θυσιάζουν σε δαίμονες  και όχι στον Θεό· και δεν θέλω να γίνεστε εσείς συμμέτοχοι με τους δαίμονες.  21  Δεν μπορείτε να πίνετε το ποτήρι του Ιεχωβά  και το ποτήρι των δαιμόνων· δεν μπορείτε να τρώτε από «το τραπέζι του Ιεχωβά»  και από το τραπέζι των δαιμόνων. 22  Ή μήπως «διεγείρουμε τη ζηλοτυπία  του Ιεχωβά»; Μήπως είμαστε ισχυρότεροι  από αυτόν;

   23  Όλα είναι νόμιμα· αλλά δεν συμφέρουν όλα.  Όλα είναι νόμιμα·  αλλά δεν εποικοδομούν  όλα. 24  Ο καθένας ας επιζητεί, όχι το δικό του συμφέρον,  αλλά του άλλου. 

   25  Ό,τι πουλιέται σε μια κρεαταγορά να το τρώτε,  χωρίς να ζητάτε πληροφορίες για χάρη της συνείδησής σας·  26  διότι «στον Ιεχωβά  ανήκει η γη και όσα τη γεμίζουν».  27  Αν σας προσκαλέσει κανείς από τους απίστους και θέλετε να πάτε, να τρώτε ό,τι σας προσφέρεται,  χωρίς να ζητάτε πληροφορίες για χάρη της συνείδησής  σας. 28  Αλλά αν κανείς σάς πει: «Αυτό είναι κάτι που προσφέρθηκε ως θυσία», να μην τρώτε, για χάρη εκείνου που το φανέρωσε και για χάρη της συνείδησης.  29  «Συνείδηση» λέω, όχι τη δική σου, αλλά του άλλου. Διότι για ποιο λόγο να κρίνεται η ελευθερία μου από τη συνείδηση κάποιου άλλου;  30  Αν εγώ τρώω με ευχαριστίες, για ποιο λόγο να μου λένε υβριστικά λόγια σχετικά με εκείνο για το οποίο κάνω ευχαριστήρια προσευχή; 

   31  Επομένως, είτε τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε οτιδήποτε άλλο, να κάνετε τα πάντα για τη δόξα του Θεού.  32  Μη γίνεστε αιτία για πρόσκομμα  σε Ιουδαίους και Έλληνες, καθώς και στην εκκλησία του Θεού, 33  όπως και εγώ ευαρεστώ όλους σε όλα,  μη επιζητώντας το δικό μου συμφέρον  αλλά των πολλών για να σωθούν.

11  Να γίνεστε μιμητές μου, όπως είμαι και εγώ του Χριστού. 
   2  Σας επαινώ επειδή σε όλα τα πράγματα με έχετε στο νου σας και κρατάτε γερά τις παραδόσεις  όπως σας τις παρέδωσα. 3  Θέλω δε να ξέρετε ότι η κεφαλή του κάθε άντρα είναι ο Χριστός·  η κεφαλή δε της γυναίκας είναι ο άντρας·  η κεφαλή δε του Χριστού είναι ο Θεός.  4  Κάθε άντρας που προσεύχεται ή προφητεύει έχοντας κάτι πάνω στο κεφάλι του ντροπιάζει το κεφάλι  του· 5  αλλά κάθε γυναίκα που προσεύχεται ή προφητεύει  με ακάλυπτο το κεφάλι της ντροπιάζει το κεφάλι  της, γιατί είναι ένα και το αυτό με γυναίκα που έχει ξυρισμένο κεφάλι.  6  Διότι αν μια γυναίκα δεν καλύπτεται, τότε ας κουρευτεί κιόλας· αλλά αν είναι επαίσχυντο για μια γυναίκα να κουρεύεται ή να ξυρίζεται,  τότε ας καλύπτεται. 

   7  Διότι ο άντρας δεν οφείλει να έχει καλυμμένο το κεφάλι του, αφού είναι εικόνα  και δόξα  του Θεού· αλλά η γυναίκα είναι δόξα του άντρα.  8  Διότι ο άντρας δεν είναι από τη γυναίκα, αλλά η γυναίκα από τον άντρα·  9  και, επιπλέον, δεν δημιουργήθηκε ο άντρας για χάρη της γυναίκας, αλλά η γυναίκα για χάρη του άντρα.   10  Γι’ αυτό οφείλει η γυναίκα να έχει ένα σημείο εξουσίας πάνω στο κεφάλι  της, λόγω των αγγέλων.   

   11  Εκτός αυτού, σε σχέση με τον Κύριο ούτε γυναίκα υπάρχει χωρίς τον άντρα ούτε άντρας χωρίς τη γυναίκα.   12  Διότι όπως η γυναίκα είναι από τον άντρα,  έτσι και ο άντρας είναι μέσω της γυναίκας·  αλλά τα πάντα είναι από τον Θεό.   13  Κρίνετε εσείς μόνοι σας: Είναι κατάλληλο μια γυναίκα να προσεύχεται στον Θεό ακάλυπτη;  14  Δεν σας διδάσκει η ίδια η φύση ότι αν ένας άντρας έχει μακριά μαλλιά, είναι ατίμωση για αυτόν,  15  αλλά αν μια γυναίκα έχει μακριά μαλλιά, είναι δόξα  για αυτήν; Επειδή τα μαλλιά της τής έχουν δοθεί αντί για κάλυμμα του κεφαλιού.   16  Ωστόσο, αν κανείς φαίνεται να λογομαχεί  υποστηρίζοντας κάποιο άλλο έθιμο,  εμείς δεν έχουμε άλλο, ούτε οι εκκλησίες του Θεού.  

   17  Αλλά καθώς δίνω αυτές τις οδηγίες, δεν σας επαινώ, επειδή συναθροίζεστε, όχι για το καλύτερο, αλλά για το χειρότερο.   18  Διότι πρώτα από όλα, όταν συγκεντρώνεστε σε μια εκκλησία, ακούω ότι υπάρχουν διαιρέσεις μεταξύ σας·  και ως έναν βαθμό το πιστεύω.  19  Διότι πρέπει να υπάρχουν και αιρέσεις  ανάμεσά σας, για να γίνουν και τα επιδοκιμασμένα άτομα φανερά ανάμεσά σας. 

   20  Έτσι λοιπόν, όταν συγκεντρώνεστε σε ένα μέρος, δεν είναι δυνατόν να φάτε το δείπνο του Κυρίου.  21  Διότι όταν το τρώτε, ο καθένας τρώει προηγουμένως το δικό του δείπνο, ώστε ένας πεινάει, άλλος όμως είναι μεθυσμένος. 22  Ασφαλώς έχετε σπίτια για να τρώτε και να πίνετε, έτσι δεν είναι;  Ή καταφρονείτε την εκκλησία του Θεού και κάνετε να ντρέπονται εκείνοι που δεν έχουν τίποτα;  Τι να σας πω; Να σας επαινέσω; Σε αυτό το ζήτημα δεν σας επαινώ.

   23  Διότι εγώ έλαβα από τον Κύριο αυτό το οποίο και σας παρέδωσα, ότι ο Κύριος Ιησούς τη νύχτα  κατά την οποία επρόκειτο να παραδοθεί πήρε ένα ψωμί 24  και, αφού έκανε μια ευχαριστήρια προσευχή, το έσπασε  και είπε: «Αυτό σημαίνει το σώμα  μου που είναι για χάρη σας. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή  μου». 25  Και με το ποτήρι  έκανε το ίδιο, αφού δείπνησε, λέγοντας: «Αυτό το ποτήρι σημαίνει τη νέα διαθήκη  που έχει ως βάση το αίμα  μου. Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό, όποτε το πίνετε, σε ανάμνησή  μου». 26  Διότι όποτε  τρώτε αυτό το ψωμί και πίνετε αυτό το ποτήρι, εξακολουθείτε να εξαγγέλλετε το θάνατο  του Κυρίου, ωσότου αυτός έρθει. 

   27  Συνεπώς, όποιος τρώει το ψωμί ή πίνει το ποτήρι του Κυρίου ανάξια θα είναι ένοχος  όσον αφορά το σώμα και το αίμα  του Κυρίου. 28  Πρώτα ας επιδοκιμάζει ο άνθρωπος τον εαυτό του ύστερα από λεπτομερή εξέταση,  και έτσι ας τρώει από το ψωμί και ας πίνει από το ποτήρι. 29  Διότι αυτός που τρώει και πίνει, τρώει και πίνει κρίση  εναντίον του εαυτού του, αν δεν διακρίνει το σώμα. 30  Να γιατί πολλοί ανάμεσά σας είναι αδύναμοι και άρρωστοι, και αρκετοί κοιμούνται  τον ύπνο του θανάτου. 31  Αν όμως είχαμε διακρίνει τι είμαστε οι ίδιοι, δεν θα κρινόμασταν.  32  Ωστόσο, όταν κρινόμαστε,  διαπαιδαγωγούμαστε από τον Ιεχωβά,  για να μην καταδικαστούμε  μαζί με τον κόσμο.  33  Συνεπώς, αδελφοί μου, όταν συγκεντρώνεστε για να το φάτε,  να περιμένετε ο ένας τον άλλον. 34  Αν πεινάει κανείς, ας τρώει στο σπίτι,  για να μη συγκεντρώνεστε για κρίση.  Τα υπόλοιπα ζητήματα, όμως, θα τα τακτοποιήσω όταν έρθω εκεί.

12  Σχετικά δε με τα πνευματικά χαρίσματα,  αδελφοί, δεν θέλω να έχετε άγνοια. 2  Γνωρίζετε ότι, όταν ήσασταν εθνικοί,  οδηγούσασταν προς τα άφωνα  είδωλα  όπως ακριβώς συνέβαινε να οδηγείστε. 3  Γι’ αυτό, θέλω να γνωρίζετε ότι, όταν μιλάει με πνεύμα Θεού, κανείς δεν λέει: «Ο Ιησούς είναι καταραμένος!»  και κανείς δεν μπορεί να πει: «Ο Ιησούς είναι Κύριος!» παρά μόνο με άγιο πνεύμα. 

   4  Υπάρχουν ποικιλίες χαρισμάτων,  αλλά το πνεύμα είναι το ίδιο·  5  και υπάρχουν ποικιλίες διακονιών,  εντούτοις ο Κύριος είναι ο ίδιος·  6  και υπάρχουν ποικιλίες ενεργειών,  εντούτοις ο Θεός είναι ο ίδιος,  ο οποίος εκτελεί όλες τις ενέργειες σε όλους τους ανθρώπους.  7  Η φανέρωση όμως του πνεύματος δίνεται στον καθένα για ωφέλιμο σκοπό.  8  Παραδείγματος χάρη, σε έναν δίνονται μέσω του πνεύματος λόγια σοφίας,  σε άλλον λόγια γνώσης  σύμφωνα με το ίδιο πνεύμα, 9  σε άλλον πίστη  από το ίδιο πνεύμα, σε άλλον χαρίσματα θεραπειών  από αυτό το ένα πνεύμα,  10  σε κάποιον άλλον ενέργειες δυναμικών έργων,  σε άλλον προφητεία,  σε άλλον διάκριση  εμπνευσμένων λόγων,  σε άλλον διάφορες γλώσσες  και σε άλλον ερμηνεία  γλωσσών.  11  Όλες όμως αυτές τις ενέργειες τις εκτελεί το ένα και το αυτό πνεύμα,  μοιράζοντας  στον καθένα ατομικά όπως θέλει αυτό.   

   12  Διότι όπως το σώμα είναι ένα αλλά έχει πολλά μέλη, και όλα τα μέλη αυτού του σώματος, μολονότι είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα,  έτσι είναι και ο Χριστός.   13  Διότι αληθινά μέσω ενός πνεύματος εμείς βαφτιστήκαμε  όλοι σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και σε όλους μας δόθηκε και ήπιαμε  ένα πνεύμα.  

   14  Διότι το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά.   15  Αν το πόδι πει: «Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι μέρος του σώματος», δεν σημαίνει ότι γι’ αυτόν το λόγο δεν είναι μέρος του σώματος.   16  Και αν το αφτί πει: «Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι μέρος του σώματος», δεν σημαίνει ότι γι’ αυτόν το λόγο δεν είναι μέρος του σώματος.   17  Αν όλο το σώμα ήταν μάτι, πού θα ήταν η ακοή; Αν ήταν όλο ακοή, πού θα ήταν η όσφρηση;  18  Αλλά τώρα ο Θεός έχει θέσει τα μέλη στο σώμα, το καθένα από αυτά, όπως ευαρεστήθηκε.   

   19  Αν ήταν όλα ένα μέλος,  πού θα ήταν το σώμα; 20  Αλλά τώρα είναι πολλά μέλη,  εντούτοις ένα σώμα. 21  Το μάτι δεν μπορεί να πει στο χέρι: «Δεν σε χρειάζομαι»· ή, πάλι, το κεφάλι δεν μπορεί να πει στα πόδια: «Δεν σας χρειάζομαι». 22  Αλλά πολύ περισσότερο αληθεύει ότι τα μέλη του σώματος που φαίνονται ότι είναι πιο αδύναμα  είναι αναγκαία, 23  και τα μέρη του σώματος που νομίζουμε ότι είναι λιγότερο άξια τιμής, αυτά τα περιβάλλουμε με πιο άφθονη τιμή,  και έτσι τα μέρη του σώματός μας που δεν είναι εμφανίσιμα έχουν την πιο άφθονη ωραιότητα, 24  ενώ τα ωραία μέρη του σώματός μας δεν χρειάζονται τίποτα. Παρ’ όλα αυτά, ο Θεός συνέθεσε το σώμα, δίνοντας τιμή πιο άφθονη στο μέρος που είχε έλλειψη, 25  ώστε να μην υπάρχει διαίρεση στο σώμα, αλλά τα μέλη του να δείχνουν την ίδια φροντίδα το ένα για το άλλο.  26  Και αν ένα μέλος υποφέρει, όλα τα άλλα μέλη υποφέρουν  μαζί του· ή αν ένα μέλος δοξάζεται,  όλα τα άλλα μέλη χαίρονται μαζί του. 

   27  Εσείς, λοιπόν, είστε σώμα του Χριστού και μέλη ο καθένας ατομικά.  28  Και ο Θεός έχει θέσει τα διάφορα μέλη στην εκκλησία,  πρώτον αποστόλους·  δεύτερον προφήτες·  τρίτον δασκάλους·  έπειτα δυναμικά έργα·  έπειτα χαρίσματα θεραπειών·  υπηρεσίες παροχής βοήθειας,  ικανότητες για να δίνεται κατεύθυνση,  διάφορες γλώσσες.  29  Μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφήτες; Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Μήπως όλοι εκτελούν δυναμικά έργα; 30  Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν σε γλώσσες;  Μήπως όλοι είναι μεταφραστές;  31  Εσείς, όμως, να ζητάτε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα.  Και επιπλέον σας δείχνω μια υπερέχουσα οδό.

13  Αν μιλώ στις γλώσσες  των ανθρώπων και των αγγέλων αλλά δεν έχω αγάπη, έχω γίνει χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο  που βροντάει. 2  Και αν έχω το χάρισμα της προφητείας  και γνωρίζω όλα τα ιερά μυστικά  και όλη τη γνώση,  και αν έχω όλη την πίστη ώστε να μετατοπίζω βουνά  αλλά δεν έχω αγάπη, δεν είμαι τίποτα.  3  Και αν δώσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω άλλους  και αν παραδώσω το σώμα μου  ώστε να καυχηθώ αλλά δεν έχω αγάπη,  δεν ωφελούμαι καθόλου.

   4  Η αγάπη  είναι μακρόθυμη  και δείχνει καλοσύνη.  Η αγάπη δεν ζηλεύει,  δεν κομπάζει,  δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια,  5  δεν συμπεριφέρεται άπρεπα,  δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα,  δεν εξάπτεται.  Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό.  6  Δεν χαίρεται για την αδικία,  αλλά χαίρεται με την αλήθεια.  7  Ανέχεται τα πάντα,  πιστεύει τα πάντα,  ελπίζει τα πάντα,  υπομένει τα πάντα. 

   8  Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται.  Αλλά είτε υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· είτε υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν· είτε υπάρχει γνώση, θα καταργηθεί.  9  Διότι έχουμε γνώση κατά μέρος  και προφητεύουμε κατά μέρος·   10  αλλά όταν έρθει το πλήρες,  το κατά μέρος θα καταργηθεί.  11  Όταν ήμουν νήπιο, μιλούσα ως νήπιο, σκεφτόμουν ως νήπιο, συλλογιζόμουν ως νήπιο· αλλά τώρα που έχω γίνει άντρας,  έχω καταργήσει τα γνωρίσματα του νηπίου.  12  Διότι προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη,  αλλά τότε θα βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο.  Προς το παρόν γνωρίζω κατά μέρος, αλλά τότε θα γνωρίζω ακριβώς, όπως και γνωρίζομαι ακριβώς.   13  Και τώρα μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη.

14  Να επιδιώκετε την αγάπη, αλλά και να ζητάτε με ζήλο τα πνευματικά χαρίσματα,  περισσότερο όμως το να προφητεύετε.  2  Διότι αυτός που μιλάει σε κάποια γλώσσα μιλάει, όχι σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό, διότι δεν ακούει κανείς,  αλλά λέει ιερά μυστικά  μέσω του πνεύματος. 3  Ωστόσο, αυτός που προφητεύει εποικοδομεί  και ενθαρρύνει και παρηγορεί ανθρώπους με τα λόγια του. 4  Αυτός που μιλάει σε κάποια γλώσσα εποικοδομεί τον εαυτό του, αλλά αυτός που προφητεύει εποικοδομεί μια εκκλησία. 5  Θα ήθελα όλοι σας να μιλάτε σε γλώσσες,  αλλά προτιμώ να προφητεύετε.  Πράγματι, αυτός που προφητεύει είναι μεγαλύτερος από αυτόν που μιλάει σε γλώσσες,  εκτός βέβαια αν μεταφράζει, για να λάβει η εκκλησία εποικοδόμηση. 6  Τώρα δε, αδελφοί, αν έρθω μιλώντας σας σε γλώσσες, τι καλό θα σας κάνω αν δεν σας μιλήσω είτε με αποκάλυψη  είτε με γνώση  είτε με προφητεία είτε με διδασκαλία;

   7  Ασφαλώς τα άψυχα πράγματα βγάζουν ήχο,  είτε αυλός είτε άρπα· αν δεν υπάρξει διάστημα ανάμεσα στους φθόγγους, πώς θα γίνει αντιληπτό τι παίζεται στον αυλό ή στην άρπα; 8  Διότι, πράγματι, αν η σάλπιγγα δώσει ασαφές παράγγελμα, ποιος θα ετοιμαστεί για μάχη;  9  Έτσι και εσείς, αν μέσω της γλώσσας δεν προφέρετε ευκολονόητα λόγια,  πώς θα γίνει αντιληπτό τι λέγεται; Στην πραγματικότητα, θα μιλάτε στον αέρα.   10  Μπορεί να υπάρχουν τόσο πολλά είδη ομιλιών στον κόσμο, και όμως κανένα δεν είναι χωρίς νόημα.  11  Αν, λοιπόν, δεν καταλάβω τη δύναμη της ομιλίας, θα είμαι ξένος  για αυτόν που μιλάει και αυτός που μιλάει θα είναι ξένος για εμένα.  12  Έτσι και εσείς, εφόσον επιθυμείτε με ζήλο χαρίσματα του πνεύματος,  να ζητάτε να αφθονείτε σε αυτά για την εποικοδόμηση της εκκλησίας.   

   13  Αυτός, λοιπόν, που μιλάει σε κάποια γλώσσα ας προσεύχεται για να μεταφράζει.   14  Διότι αν προσεύχομαι σε κάποια γλώσσα, το χάρισμα του πνεύματος που έχω είναι αυτό που προσεύχεται,  αλλά ο νους μου είναι άκαρπος.  15  Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Θα προσευχηθώ με το χάρισμα του πνεύματος, αλλά θα προσευχηθώ και με το νου μου. Θα ψάλω αίνους  με το χάρισμα του πνεύματος, αλλά θα ψάλω αίνους και με το νου μου.   16  Αλλιώς, αν προσφέρεις αίνο με χάρισμα του πνεύματος, πώς θα πει «Αμήν»  στην ευχαριστήρια προσευχή σου αυτός που κάθεται στη θέση του συνηθισμένου ατόμου, εφόσον δεν γνωρίζει τι λες;  17  Εσύ μεν λες ευχαριστήρια προσευχή με καλό τρόπο, ο άλλος όμως δεν εποικοδομείται.   18  Ευχαριστώ τον Θεό, εγώ μιλώ σε περισσότερες γλώσσες από όλους σας.   19  Παρ’ όλα αυτά, σε μια εκκλησία προτιμώ να πω πέντε λόγια με το νου μου, ώστε να διδάξω προφορικά και άλλους, παρά δέκα χιλιάδες λόγια σε κάποια γλώσσα. 

   20  Αδελφοί, μη γίνεστε μικρά παιδιά όσον αφορά τις δυνάμεις κατανόησης,  αλλά να είστε νήπια ως προς την κακία·  εντούτοις να γίνεστε πλήρως αναπτυγμένοι όσον αφορά τις δυνάμεις κατανόησης.  21  Στο Νόμο είναι γραμμένο: «“Με τις γλώσσες αλλοεθνών και με τα χείλη ξένων  θα μιλήσω σε αυτόν το λαό,  και εντούτοις ούτε και τότε θα με ακούσουν”, λέει ο Ιεχωβά».  22  Συνεπώς, οι γλώσσες είναι προς σημείο,  όχι για τους πιστούς, αλλά για τους απίστους,  ενώ η προφητεία είναι, όχι για τους απίστους, αλλά για τους πιστούς.  23  Αν, λοιπόν, συγκεντρωθεί ολόκληρη η εκκλησία σε ένα μέρος και όλοι μιλούν σε γλώσσες,  αλλά μπουν μέσα συνηθισμένοι άνθρωποι ή άπιστοι, δεν θα πουν αυτοί ότι είστε τρελοί; 24  Αν όμως προφητεύετε όλοι και μπει μέσα οποιοδήποτε άπιστο ή συνηθισμένο άτομο, ελέγχεται από όλους,  εξετάζεται προσεκτικά από όλους· 25  τα μυστικά της καρδιάς του γίνονται φανερά,  και έτσι θα πέσει με το πρόσωπο κάτω και θα λατρέψει τον Θεό, διακηρύττοντας: «Ο Θεός είναι όντως ανάμεσά σας». 

   26  Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν, αδελφοί; Όταν συγκεντρώνεστε, ένας έχει ψαλμό, άλλος έχει διδασκαλία, άλλος έχει αποκάλυψη, άλλος έχει γλώσσα, άλλος έχει ερμηνεία.  Όλα ας γίνονται για εποικοδόμηση.  27  Και αν κανείς μιλάει σε κάποια γλώσσα, αυτό ας περιορίζεται σε δύο ή τρεις το πολύ, και ένας ένας· και ας μεταφράζει κάποιος.  28  Αλλά αν δεν υπάρχει μεταφραστής, ας μένει σιωπηλός μέσα στην εκκλησία και ας μιλάει στον εαυτό  του και στον Θεό. 29  Ακόμη, ας μιλούν δύο ή τρεις προφήτες,  και οι άλλοι ας διακρίνουν τη σημασία.  30  Αλλά αν υπάρξει αποκάλυψη σε κάποιον άλλον  ενώ κάθεται εκεί, ο πρώτος ας μένει σιωπηλός. 31  Διότι όλοι μπορείτε να προφητεύετε  ένας ένας, για να μαθαίνουν όλοι και να ενθαρρύνονται  όλοι. 32  Και τα χαρίσματα του πνεύματος των προφητών πρέπει να βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο των προφητών. 33  Διότι ο Θεός είναι Θεός, όχι ακαταστασίας,  αλλά ειρήνης. 

   Όπως σε όλες τις εκκλησίες των αγίων, 34  οι γυναίκες ας μένουν σιωπηλές  μέσα στις εκκλησίες, γιατί δεν τους επιτρέπεται να μιλούν, αλλά ας υποτάσσονται,  όπως μάλιστα λέει ο Νόμος.  35  Αν, λοιπόν, θέλουν να μαθαίνουν κάτι, ας ρωτούν το σύζυγό τους στο σπίτι, γιατί είναι επαίσχυντο  να μιλάει γυναίκα μέσα στην εκκλησία.

   36  Τι; Από εσάς ήρθε ο λόγος του Θεού,  ή μήπως μόνο μέχρι εσάς έφτασε;

   37  Αν κανείς νομίζει ότι είναι προφήτης ή έχει χάρισμα του πνεύματος, ας παραδέχεται αυτά που σας γράφω, επειδή αυτά είναι εντολή του Κυρίου.  38  Αλλά αν κανείς έχει άγνοια, παραμένει σε άγνοια. 39  Επομένως, αδελφοί μου, να ζητάτε με ζήλο την προφητεία,  και εντούτοις να μην απαγορεύετε την ομιλία σε γλώσσες.  40  Αλλά τα πάντα ας γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση. 

15  Σας γνωστοποιώ δε, αδελφοί, τα καλά νέα  τα οποία σας διακήρυξα,  τα οποία και λάβατε, στα οποία και στέκεστε,  2  μέσω των οποίων και σώζεστε,  με τα λόγια με τα οποία σας διακήρυξα τα καλά νέα, αν τα κρατάτε γερά, εκτός βέβαια αν γίνατε πιστοί άσκοπα. 

   3  Διότι σας παρέδωσα, ανάμεσα στα πρώτα πράγματα, αυτό το οποίο και έλαβα,  ότι ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας σύμφωνα με τις Γραφές·  4  και ότι θάφτηκε,  ναι, ότι εγέρθηκε  την τρίτη ημέρα  σύμφωνα με τις Γραφές·  5  και ότι εμφανίστηκε στον Κηφά,  κατόπιν στους δώδεκα.  6  Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε σε περισσότερους από πεντακόσιους αδελφούς σε μία περίπτωση, οι πιο πολλοί από τους οποίους παραμένουν μέχρι τώρα,  αλλά μερικοί κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου. 7  Έπειτα από αυτό, εμφανίστηκε στον Ιάκωβο,  κατόπιν σε όλους τους αποστόλους·  8  αλλά τελευταίο από όλους εμφανίστηκε και σε εμένα,  σαν σε κάποιον γεννημένο πρόωρα.

   9  Διότι εγώ είμαι ο πιο μικρός  από τους αποστόλους και δεν είμαι άξιος να αποκαλούμαι απόστολος, επειδή δίωξα  την εκκλησία του Θεού.  10  Αλλά με την παρ’ αξία καλοσύνη  του Θεού είμαι αυτό που είμαι. Και η προς εμένα παρ’ αξία καλοσύνη του δεν αποδείχτηκε μάταιη,  αλλά κοπίασα περισσότερο από όλους τους,  εντούτοις όχι εγώ αλλά η παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού η οποία είναι μαζί μου.   11  Ωστόσο, είτε εγώ είτε εκείνοι, έτσι κηρύττουμε και έτσι έχετε πιστέψει.   

   12  Αν ο Χριστός κηρύττεται ότι έχει εγερθεί από τους νεκρούς,  πώς γίνεται να λένε μερικοί ανάμεσά σας ότι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών;   13  Αν πράγματι δεν υπάρχει ανάσταση των νεκρών, ούτε ο Χριστός έχει εγερθεί.   14  Αλλά αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, το κήρυγμά μας είναι βεβαίως μάταιο και η πίστη μας είναι μάταιη.   15  Βρισκόμαστε δε και ψευδομάρτυρες του Θεού,  επειδή έχουμε δώσει μαρτυρία  κατά του Θεού ότι ήγειρε τον Χριστό,  τον οποίο όμως δεν ήγειρε αν πράγματι οι νεκροί δεν θα εγερθούν.   16  Διότι αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν, ούτε ο Χριστός έχει εγερθεί.  17  Και αν ο Χριστός δεν έχει εγερθεί, η πίστη σας είναι άχρηστη· είστε ακόμη στις αμαρτίες σας.   18  Μάλιστα και εκείνοι που κοιμήθηκαν τον ύπνο του θανάτου σε ενότητα  με τον Χριστό χάθηκαν.   19  Αν μόνο σε αυτή τη ζωή έχουμε ελπίσει στον Χριστό,  είμαστε οι πιο αξιολύπητοι από όλους τους ανθρώπους.

   20  Ωστόσο, τώρα ο Χριστός έχει εγερθεί από τους νεκρούς,  ως οι πρώτοι καρποί  από εκείνους που έχουν κοιμηθεί τον ύπνο του θανάτου.  21  Διότι εφόσον ο θάνατος  είναι μέσω ενός ανθρώπου, η ανάσταση  των νεκρών είναι επίσης μέσω ενός ανθρώπου. 22  Διότι όπως σε σχέση με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν,  έτσι και σε σχέση με τον Χριστό όλοι θα ζωοποιηθούν.  23  Αλλά ο καθένας στη δική του τάξη: ο Χριστός ως οι πρώτοι καρποί,  έπειτα εκείνοι που ανήκουν στον Χριστό στη διάρκεια της παρουσίας του.  24  Κατόπιν το τέλος, όταν παραδώσει τη βασιλεία στον Θεό και Πατέρα του, όταν θα έχει εκμηδενίσει κάθε κυβέρνηση και κάθε εξουσία και δύναμη.  25  Διότι πρέπει να βασιλεύει ώσπου να βάλει ο Θεός όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του.  26  Ως τελευταίος εχθρός, θα εκμηδενιστεί ο θάνατος.  27  Διότι ο Θεός «υπέταξε τα πάντα κάτω από τα πόδια του».  Αλλά όταν λέει ότι “τα πάντα υποτάχθηκαν”,  είναι ολοφάνερο ότι εξαιρείται εκείνος που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν.  28  Αλλά όταν τα πάντα θα έχουν υποταχθεί σε αυτόν,  τότε και ο ίδιος ο Γιος θα υποταχθεί σε Εκείνον  που υπέταξε τα πάντα σε αυτόν, ώστε να είναι ο Θεός τα πάντα για όλους. 

   29  Διαφορετικά, τι θα κάνουν αυτοί που βαφτίζονται με σκοπό να γίνουν νεκροί;  Αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν καθόλου,  γιατί και βαφτίζονται  αυτοί με σκοπό να γίνουν νεκροί; 30  Γιατί και κινδυνεύουμε εμείς κάθε ώρα;  31  Καθημερινά αντιμετωπίζω το θάνατο.  Αυτό το επιβεβαιώνω με την αγαλλίαση  για εσάς, αδελφοί, την οποία έχω σε σχέση με τον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας. 32  Αν, όπως οι άνθρωποι, πάλεψα με θηρία στην Έφεσο,  τι με ωφελεί; Αν οι νεκροί δεν θα εγερθούν, «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε».  33  Μην παροδηγείστε. Οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες.  34  Ξυπνήστε και γίνετε νηφάλιοι  με δίκαιο τρόπο, και μην αμαρτάνετε, γιατί μερικοί δεν έχουν γνώση Θεού.  Μιλώ για να σας κάνω να ντραπείτε. 

   35  Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: «Πώς θα εγερθούν οι νεκροί; Ναι, με τι είδους σώμα έρχονται;»  36  Παράλογε άνθρωπε! Αυτό που σπέρνεις δεν ζωοποιείται αν πρώτα δεν πεθάνει·  37  και όσον αφορά αυτό που σπέρνεις, σπέρνεις, όχι το σώμα που θα αναπτυχθεί, αλλά έναν γυμνό κόκκο,  ίσως σιταριού ή οποιουδήποτε από τους υπόλοιπους· 38  ο Θεός όμως του δίνει σώμα  όπως έχει ευαρεστηθεί,  και στον καθένα από τους σπόρους το δικό του σώμα. 39  Δεν είναι κάθε σάρκα η ίδια σάρκα, αλλά άλλη είναι των ανθρώπων και άλλη σάρκα είναι των κτηνών και άλλη σάρκα των πουλιών και άλλη των ψαριών.  40  Και υπάρχουν ουράνια  σώματα και γήινα σώματα·  αλλά διαφορετική είναι η δόξα  των ουράνιων σωμάτων και διαφορετική των γήινων σωμάτων. 41  Άλλη είναι η δόξα του ήλιου  και άλλη η δόξα της σελήνης  και άλλη η δόξα των άστρων·  μάλιστα άστρο διαφέρει από άστρο σε δόξα.

   42  Έτσι είναι και η ανάσταση των νεκρών.  Σπέρνεται με φθορά, εγείρεται με αφθαρσία.  43  Σπέρνεται χωρίς τιμή,  εγείρεται με δόξα.  Σπέρνεται με αδυναμία,  εγείρεται με δύναμη.  44  Σπέρνεται φυσικό σώμα,  εγείρεται πνευματικό σώμα.  Αν υπάρχει φυσικό σώμα, υπάρχει και πνευματικό. 45  Έτσι είναι μάλιστα γραμμένο: «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ έγινε ζωντανή ψυχή».  Ο τελευταίος Αδάμ έγινε πνεύμα  που δίνει ζωή.  46  Παρ’ όλα αυτά, το πρώτο είναι, όχι εκείνο που είναι πνευματικό, αλλά εκείνο που είναι φυσικό, έπειτα εκείνο που είναι πνευματικό.  47  Ο πρώτος άνθρωπος είναι από τη γη και φτιάχτηκε από χώμα·  ο δεύτερος άνθρωπος είναι από τον ουρανό.  48  Όπως είναι αυτός που φτιάχτηκε από χώμα,  έτσι είναι και εκείνοι που φτιάχτηκαν από χώμα· και όπως είναι ο ουράνιος,  έτσι είναι και εκείνοι που είναι ουράνιοι.  49  Και όπως φορέσαμε την εικόνα  εκείνου που φτιάχτηκε από χώμα, θα φορέσουμε και την εικόνα  του ουράνιου.

   50  Ωστόσο, λέω αυτό, αδελφοί, ότι σάρκα και αίμα δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού,  ούτε η φθορά κληρονομεί την αφθαρσία.  51  Σας λέω ένα ιερό μυστικό: Δεν θα κοιμηθούμε όλοι τον ύπνο του θανάτου, όλοι όμως θα μεταβληθούμε,  52  σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, στη διάρκεια της τελευταίας σάλπιγγας. Διότι η σάλπιγγα  θα ηχήσει, και οι νεκροί θα εγερθούν άφθαρτοι, και εμείς θα μεταβληθούμε. 53  Διότι αυτό που είναι φθαρτό πρέπει να ντυθεί αφθαρσία,  και αυτό που είναι θνητό  πρέπει να ντυθεί αθανασία. 54  Αλλά όταν αυτό που είναι φθαρτό ντυθεί αφθαρσία και αυτό που είναι θνητό ντυθεί αθανασία, τότε θα πραγματοποιηθεί ο λόγος που είναι γραμμένος: «Ο θάνατος  καταπίνεται για πάντα».  55  «Θάνατε, πού είναι η νίκη σου; Θάνατε, πού είναι το κεντρί σου;»  56  Το κεντρί  που προκαλεί θάνατο είναι η αμαρτία, αλλά η δύναμη για την αμαρτία είναι ο Νόμος.  57  Αλλά ας δοθούν ευχαριστίες στον Θεό, διότι μας δίνει τη νίκη μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού! 

   58  Συνεπώς, αγαπητοί μου αδελφοί, να γίνεστε σταθεροί,  αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνετε στο έργο του Κυρίου,  γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος  σε σχέση με τον Κύριο.

16  Και σχετικά με τη συνεισφορά  που είναι για τους αγίους,  σύμφωνα με τις εντολές που έδωσα στις εκκλησίες της Γαλατίας,  έτσι να κάνετε και εσείς. 2  Κάθε πρώτη ημέρα της εβδομάδας ας βάζει ο καθένας σας στο δικό του σπίτι κάτι στην άκρη ανάλογα με το πόσο ευημερεί, ώστε όταν έρθω να μη συλλέγονται τότε συνεισφορές. 3  Αλλά όταν φτάσω εκεί, όποιους επιδοκιμάσετε με επιστολές,  αυτούς θα στείλω για να μεταφέρουν στην Ιερουσαλήμ τη δωρεά που προσφέρετε με καλοσύνη. 4  Ωστόσο, αν είναι κατάλληλο να πάω και εγώ εκεί, αυτοί θα πάνε εκεί μαζί μου.

   5  Αλλά θα έρθω σε εσάς αφού περάσω από τη Μακεδονία, γιατί θα περάσω από τη Μακεδονία·  6  και ίσως να μείνω ή ακόμη και να περάσω το χειμώνα μαζί σας, για να με ξεπροβοδίσετε  προς τα εκεί που πρόκειται να πάω. 7  Διότι δεν θέλω να σας δω μόνο τώρα όταν θα είμαι περαστικός, γιατί ελπίζω να μείνω λίγο καιρό μαζί σας,  αν επιτρέψει  ο Ιεχωβά.  8  Πρόκειται όμως να μείνω στην Έφεσο  μέχρι τη γιορτή της Πεντηκοστής· 9  διότι μου έχει ανοιχτεί μεγάλη πόρτα που οδηγεί σε δραστηριότητα,  αλλά υπάρχουν πολλοί εναντιούμενοι.  

   10  Ωστόσο, αν έρθει ο Τιμόθεος,  φροντίστε να μην έχει φόβο ανάμεσά σας, γιατί εκτελεί το έργο του Ιεχωβά,  όπως και εγώ.  11  Κανείς, λοιπόν, ας μην τον περιφρονήσει.  Ξεπροβοδίστε τον με ειρήνη, για να φτάσει εδώ σε εμένα, γιατί τον περιμένω μαζί με τους αδελφούς.  

   12  Σχετικά δε με τον Απολλώ  τον αδελφό μας, τον ικέτευσα πάρα πολύ να έρθει σε εσάς μαζί με τους αδελφούς, εντούτοις δεν ήθελε καθόλου να έρθει τώρα· αλλά θα έρθει όταν του δοθεί η ευκαιρία.  

   13  Να μένετε άγρυπνοι,  να στέκεστε σταθεροί στην πίστη,  να ενεργείτε σαν άντρες,  να γίνεστε κραταιοί.   14  Όλες σας οι υποθέσεις ας λαβαίνουν χώρα με αγάπη.   

   15  Σας προτρέπω δε, αδελφοί: Γνωρίζετε ότι το σπιτικό του Στεφανά είναι οι πρώτοι καρποί  της Αχαΐας και ότι έταξαν τους εαυτούς τους στο να διακονούν τους αγίους.   16  Είθε και εσείς να υποτάσσεστε σε τέτοιου είδους άτομα και στον καθένα που συνεργάζεται και κοπιάζει.   17  Αλλά χαίρομαι για την παρουσία του Στεφανά  και του Φορτουνάτου και του Αχαϊκού, επειδή αναπλήρωσαν την απουσία σας.  18  Διότι αναζωογόνησαν το δικό μου πνεύμα  και το δικό σας. Γι’ αυτό, να αναγνωρίζετε τέτοιου είδους άντρες.   

   19  Οι εκκλησίες της Ασίας σάς στέλνουν τους χαιρετισμούς  τους. Ο Ακύλας και η Πρίσκα μαζί με την εκκλησία που είναι στο σπίτι  τους σας χαιρετούν εγκάρδια σε σχέση με τον Κύριο. 20  Σας χαιρετούν όλοι οι αδελφοί. Χαιρετήστε ο ένας τον άλλον με άγιο φιλί. 

   21  Αυτός είναι ο χαιρετισμός μου, εμένα του Παύλου, με το ίδιο μου το χέρι. 

   22  Αν κάποιος δεν νιώθει στοργή για τον Κύριο, ας είναι καταραμένος.  Ω! Κύριέ μας, έλα!  23  Είθε η παρ’ αξία καλοσύνη του Κυρίου Ιησού να είναι μαζί σας. 24  Είθε η αγάπη μου να είναι μαζί με όλους εσάς σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού.