2 Τιμόθεο
1
Ο Παύλος,
απόστολος του Χριστού Ιησού μέσω του θελήματος του Θεού
σύμφωνα με
την υπόσχεση της ζωής
η οποία είναι
σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού,
2
προς τον Τιμόθεο, ένα αγαπητό παιδί:
Είθε να υπάρχει
παρ’ αξία καλοσύνη, έλεος, ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα και από τον Χριστό
Ιησού τον Κύριό μας.
3
Είμαι ευγνώμων στον Θεό, στον οποίο αποδίδω ιερή υπηρεσία
όπως έκαναν
οι προπάτορές
μου και με
καθαρή συνείδηση,
για το ότι
ποτέ δεν παύω να σε θυμάμαι στις δεήσεις μου,
νύχτα και
ημέρα
4
λαχταρώντας να σε δω,
καθώς θυμάμαι
τα δάκρυά σου, ώστε να γεμίσω χαρά.
5
Διότι ανακαλώ στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη
που είναι
μέσα σου,
και η οποία
κατοίκησε πρώτα μέσα στη γιαγιά σου, τη Λωίδα, και στη μητέρα σου, την
Ευνίκη, αλλά η οποία είμαι πεπεισμένος ότι είναι και μέσα σε εσένα.
6
Γι’ αυτόν το λόγο σού υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις
το χάρισμα
του Θεού, το
οποίο είναι μέσα σου μέσω της επίθεσης των χεριών μου πάνω σου.
7
Διότι ο Θεός μάς έδωσε, όχι πνεύμα δειλίας,
αλλά δύναμης
και αγάπης
και σωφροσύνης.
8
Μην ντραπείς, λοιπόν, για τη μαρτυρία σχετικά με τον Κύριό
μας ούτε για
εμένα, έναν φυλακισμένο για χάρη του,
αλλά να
συμμετάσχεις στην κακοπάθηση
για τα καλά
νέα σύμφωνα με τη δύναμη του Θεού.
9
Εκείνος μας έσωσε
και μας
κάλεσε με άγια κλήση,
όχι λόγω των
έργων μας,
αλλά λόγω του
δικού του σκοπού και της παρ’ αξία καλοσύνης του. Αυτή μας δόθηκε σε σχέση
με τον Χριστό Ιησού πριν από καιρούς μακρόχρονους,
10
αλλά τώρα έχει γίνει ολοφάνερη μέσω της φανέρωσης
του Σωτήρα
μας του Χριστού Ιησού, ο οποίος έχει καταργήσει το θάνατο
αλλά έχει
ρίξει φως
στη ζωή
και στην
αφθαρσία
μέσω των
καλών νέων,
11
για τα οποία εγώ διορίστηκα κήρυκας και απόστολος και δάσκαλος.
12
Γι’ αυτόν το λόγο και υποφέρω
αυτά τα
πράγματα, αλλά δεν ντρέπομαι.
Διότι γνωρίζω
εκείνον τον οποίο έχω πιστέψει, και είμαι πεπεισμένος ότι μπορεί να φυλάξει
αυτό που του
έχω δώσει ως παρακαταθήκη μέχρι εκείνη την ημέρα.
13
Να διακρατείς το υπόδειγμα των υγιών
λόγων που
άκουσες από εμένα με την πίστη και την αγάπη οι οποίες σχετίζονται με τον
Χριστό Ιησού.
14
Φύλαξε αυτή την καλή παρακαταθήκη
μέσω του
αγίου πνεύματος που κατοικεί μέσα μας.
15
Το γνωρίζεις αυτό, ότι όλοι στην περιφέρεια της Ασίας
έχουν
απομακρυνθεί από εμένα.
Ο Φύγελος και
ο Ερμογένης συγκαταλέγονται σε αυτούς.
16
Είθε ο Κύριος να δώσει έλεος στο σπιτικό του Ονησιφόρου,
επειδή αυτός
μου έφερε πολλές φορές αναζωογόνηση
και δεν
ντράπηκε για τις αλυσίδες
μου.
17
Απεναντίας, όταν ήταν στη Ρώμη, με αναζήτησε με επιμέλεια και με βρήκε.
18
Είθε ο Κύριος να του δώσει να βρει έλεος
από τον
Ιεχωβά εκείνη την ημέρα.
Και όλες τις
υπηρεσίες που πρόσφερε στην Έφεσο εσύ τις γνωρίζεις αρκετά καλά.
2
Εσύ, λοιπόν,
παιδί
μου, να
αποκτάς δύναμη
αναφορικά με
την παρ’ αξία καλοσύνη
η οποία
σχετίζεται με τον Χριστό Ιησού,
2
και όσα άκουσες από εμένα με την υποστήριξη πολλών μαρτύρων,
αυτά να τα
εμπιστευτείς σε πιστούς ανθρώπους, οι οποίοι κατόπιν θα έχουν επαρκή
προσόντα για να διδάξουν και άλλους.
3
Ως καλός στρατιώτης
του Χριστού
Ιησού να συμμετάσχεις στην κακοπάθηση.
4
Κανείς ο οποίος υπηρετεί ως στρατιώτης
δεν
αναμειγνύεται στις εμπορικές υποθέσεις της ζωής,
για να
κερδίσει την επιδοκιμασία εκείνου που τον στρατολόγησε.
5
Και αν ακόμη αγωνίζεται κάποιος σε αθλήματα,
δεν παίρνει
στεφάνι αν δεν αγωνιστεί σύμφωνα με τους κανονισμούς.
6
Ο σκληρά εργαζόμενος γεωργός πρέπει να είναι ο πρώτος που τρώει από τους
καρπούς.
7
Να συλλογίζεσαι συνεχώς αυτό που λέω· ο Κύριος πράγματι θα σου δώσει
διάκριση
στα πάντα.
8
Να θυμάσαι ότι ο Ιησούς Χριστός εγέρθηκε από τους νεκρούς
και ήταν από
το σπέρμα του Δαβίδ,
σύμφωνα με τα
καλά νέα που κηρύττω·
9
σε σχέση με τα οποία κακοπαθώ μέχρι και με δεσμά φυλάκισης
ως κακοποιός.
Παρ’ όλα αυτά, ο λόγος του Θεού δεν είναι δέσμιος.
10
Γι’ αυτό, υπομένω τα πάντα για χάρη των εκλεγμένων,
ώστε να
αποκτήσουν και αυτοί τη σωτηρία η οποία είναι σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού
μαζί με αιώνια δόξα.
11
Πιστός είναι ο λόγος:
Ασφαλώς, αν
πεθάναμε μαζί, θα ζήσουμε και μαζί·
12
αν υπομένουμε, θα βασιλέψουμε
και μαζί· αν
εμείς αρνηθούμε,
και εκείνος
θα μας αρνηθεί·
13
αν εμείς είμαστε άπιστοι, εκείνος παραμένει πιστός,
γιατί δεν
μπορεί να αρνηθεί τον εαυτό του.
14
Να τους υπενθυμίζεις
αυτά τα
πράγματα, δίνοντάς τους εντολή
ενώπιον του
Θεού ως μάρτυρας,
να μη
μάχονται για λέξεις,
πράγμα που
δεν χρησιμεύει σε τίποτα επειδή ανατρέπει εκείνους που ακούν.
15
Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να παρουσιάσεις τον εαυτό σου
επιδοκιμασμένο
στον Θεό,
εργάτη
που δεν έχει
τίποτα για το οποίο να ντρέπεται,
που
χειρίζεται το λόγο της αλήθειας ορθά.
16
Αλλά να αποφεύγεις τα κενά λόγια που βεβηλώνουν ό,τι είναι άγιο·
διότι αυτοί
θα προχωρούν σε όλο και περισσότερη ασέβεια
17
και ο λόγος τους θα απλώνεται σαν γάγγραινα.
Ο Υμέναιος
και ο Φιλητός συγκαταλέγονται σε αυτούς.
18
Αυτοί έχουν παρεκκλίνει από την αλήθεια,
λέγοντας ότι
η ανάσταση έχει ήδη γίνει·
και
ανατρέπουν την πίστη μερικών.
19
Παρ’ όλα αυτά, το στερεό θεμέλιο του Θεού στέκεται όρθιο,
έχοντας αυτή
τη σφραγίδα: «Ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους που ανήκουν σε αυτόν»
και «Όποιος
ονομάζει το όνομα του Ιεχωβά
ας αποκηρύξει
την αδικία».
20
Σε ένα μεγάλο σπίτι υπάρχουν σκεύη, όχι μόνο χρυσά και ασημένια, αλλά και
ξύλινα και πήλινα, και μερικά για αξιότιμο σκοπό, άλλα όμως για σκοπό που
στερείται τιμής.
21
Αν, λοιπόν, κανείς κρατιέται καθαρός από τα τελευταία, θα είναι σκεύος για
αξιότιμο σκοπό, αγιασμένο, χρήσιμο στον ιδιοκτήτη του, ετοιμασμένο για κάθε
καλό έργο.
22
Γι’ αυτό, να φεύγεις από τις επιθυμίες που χαρακτηρίζουν τη νεότητα,
αλλά να
επιδιώκεις δικαιοσύνη,
πίστη, αγάπη,
ειρήνη,
μαζί με
εκείνους που επικαλούνται τον Κύριο από καθαρή καρδιά.
23
Και να απορρίπτεις τα ερωτήματα που είναι ανόητα και φανερώνουν άγνοια,
γνωρίζοντας
ότι προκαλούν διαμάχες.
24
Ο δούλος, όμως, του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται,
αλλά
χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους,
να έχει τα
προσόντα να διδάσκει,
να συγκρατεί
τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό,
25
να διδάσκει με πραότητα εκείνους που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση·
μήπως ο Θεός
τούς δώσει μετάνοια
που οδηγεί σε
ακριβή γνώση της αλήθειας,
26
και συνέλθουν από την παγίδα
του Διαβόλου,
εφόσον έχουν πιαστεί ζωντανοί
από αυτόν για
το δικό του θέλημα.
3
Αυτό όμως να
γνωρίζεις, ότι στις τελευταίες ημέρες
οι καιροί θα
είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους.
2
Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι,
βλάσφημοι, ανυπάκουοι στους γονείς,
αχάριστοι,
χωρίς οσιότητα,
3
άστοργοι,
αδιάλλακτοι,
συκοφάντες,
χωρίς
εγκράτεια, άγριοι,
χωρίς αγάπη
για την αγαθότητα,
4
προδότες,
πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια,
άτομα που
αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό,
5
που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης,
αλλά
αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της·
και από
αυτούς να φεύγεις μακριά.
6
Διότι από αυτούς προέρχονται εκείνοι που εισχωρούν ύπουλα σε σπιτικά
και σέρνουν
σαν αιχμάλωτές τους αδύναμες γυναίκες καταφορτωμένες με αμαρτίες, που
οδηγούνται από διάφορες επιθυμίες,
7
που πάντοτε μαθαίνουν και όμως ποτέ δεν μπορούν να έρθουν σε ακριβή γνώση
της αλήθειας.
8
Όπως, λοιπόν, ο Ιαννής και ο Ιαμβρής
αντιστάθηκαν
στον Μωυσή, έτσι και αυτοί αντιστέκονται στην αλήθεια,
άνθρωποι
εντελώς διεφθαρμένοι στο νου,
αποδοκιμασμένοι σε ό,τι αφορά την πίστη.
9
Παρ’ όλα αυτά, δεν θα κάνουν περαιτέρω πρόοδο, γιατί η παραφροσύνη τους θα
γίνει ολοφάνερη σε όλους, όπως έγινε και η παραφροσύνη εκείνων των δύο
αντρών.
10
Εσύ, όμως, έχεις ακολουθήσει προσεκτικά τη διδασκαλία μου, την πορεία της
ζωής μου,
το σκοπό μου,
την πίστη μου, τη μακροθυμία μου, την αγάπη μου, την υπομονή μου,
11
τους διωγμούς μου, τα παθήματά μου, τι πράγματα μου συνέβησαν στην
Αντιόχεια,
στο Ικόνιο,
στα Λύστρα,
τι διωγμούς
υπέφερα· και όμως, από όλα αυτά ο Κύριος με ελευθέρωσε.
12
Μάλιστα, όλοι όσοι θέλουν να ζουν με θεοσεβή αφοσίωση σε σχέση με τον Χριστό
Ιησού θα υποστούν διωγμό.
13
Αλλά πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα προχωρούν από το κακό στο χειρότερο,
παροδηγώντας και παροδηγούμενοι.
14
Εσύ, όμως, να παραμένεις στα πράγματα τα οποία έμαθες και πείστηκες να
πιστεύεις,
γνωρίζοντας
από ποιους τα έμαθες
15
και ότι από τη βρεφική
ηλικία
γνωρίζεις τα άγια συγγράμματα, τα οποία μπορούν να σε κάνουν σοφό για
σωτηρία
μέσω της
πίστης που είναι σε σχέση με τον Χριστό Ιησού.
16
Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη
και ωφέλιμη
για διδασκαλία,
για έλεγχο,
για
τακτοποίηση ζητημάτων,
για
διαπαιδαγώγηση
στη
δικαιοσύνη,
17
ώστε ο άνθρωπος του Θεού να είναι πλήρως ικανός,
απόλυτα
εξοπλισμένος για κάθε καλό έργο.
4
Σου παραγγέλλω
επίσημα ενώπιον του Θεού και του Χριστού Ιησού, ο οποίος μέλλει να κρίνει
ζωντανούς και
νεκρούς,
και μέσω της
φανέρωσής
του και της
βασιλείας
του:
2
Κήρυξε το λόγο,
κάνε το αυτό
με το αίσθημα του επείγοντος σε ευνοϊκό καιρό,
σε δυσμενή
καιρό,
έλεγξε,
επιτίμησε,
πρότρεψε, με κάθε μακροθυμία
και τέχνη της
διδασκαλίας.
3
Διότι θα υπάρξει μια χρονική περίοδος στην οποία δεν θα ανέχονται την υγιή
διδασκαλία,
αλλά, σύμφωνα
με τις επιθυμίες τους, θα συσσωρεύουν για τους εαυτούς τους δασκάλους για να
τους γαργαλούν τα αφτιά·
4
και θα απομακρύνουν τα αφτιά τους από την αλήθεια, ενώ θα εκτραπούν σε
ψεύτικες ιστορίες.
5
Εσύ, όμως, διατήρησε τη διανοητική σου διαύγεια
σε όλα τα
πράγματα, κακοπάθησε,
κάνε έργο
ευαγγελιστή,
επιτέλεσε τη
διακονία σου στο πλήρες.
6
Διότι εγώ χύνομαι ήδη σαν σπονδή,
και ο
ορισμένος καιρός για την απελευθέρωσή
μου επίκειται.
7
Έχω αγωνιστεί τον καλό αγώνα,
έχω τρέξει τη
διαδρομή μέχρι το τέρμα,
έχω τηρήσει
την πίστη.
8
Από τώρα και στο εξής μου επιφυλάσσεται το στεφάνι της δικαιοσύνης,
το οποίο ο
Κύριος, ο δίκαιος κριτής,
θα μου δώσει
ως ανταμοιβή
εκείνη την
ημέρα,
εντούτοις όχι
μόνο σε εμένα, αλλά και σε όλους εκείνους που έχουν αγαπήσει τη φανέρωσή του.
9
Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να έρθεις σε εμένα σύντομα.
10
Διότι ο Δημάς
με
εγκατέλειψε επειδή αγάπησε το παρόν σύστημα
πραγμάτων,
και πήγε στη Θεσσαλονίκη· ο Κρήσκης στη Γαλατία,
ο Τίτος στη
Δαλματία.
11
Ο Λουκάς μόνο είναι μαζί μου. Πάρε τον Μάρκο και φέρε τον μαζί σου, γιατί
μου είναι χρήσιμος
για τη
διακονία.
12
Τον δε Τυχικό
τον έχω
στείλει στην Έφεσο.
13
Όταν έρθεις, φέρε το μανδύα που άφησα στην Τρωάδα,
στον Κάρπο,
και τους ρόλους, ιδιαίτερα τις περγαμηνές.
14
Ο Αλέξανδρος
ο χαλκουργός
μού έκανε πολλά κακά—ο Ιεχωβά θα του ανταποδώσει σύμφωνα με τα έργα του
—
15
και εσύ επίσης να φυλάγεσαι από αυτόν, γιατί αντιστάθηκε στα λόγια μας σε
υπερβολικό βαθμό.
16
Την πρώτη φορά που υπερασπίστηκα τον εαυτό μου κανείς δεν στάθηκε στο πλευρό
μου, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν
—είθε να μην
τους λογαριαστεί αυτό
—
17
ο Κύριος, όμως, στάθηκε κοντά μου
και με γέμισε
δύναμη,
ώστε μέσω
εμού να επιτελεστεί το κήρυγμα στο πλήρες και να το ακούσουν όλα τα έθνη·
και
ελευθερώθηκα από το στόμα του λιονταριού.
18
Ο Κύριος θα με ελευθερώσει από κάθε πονηρό έργο
και θα με
σώσει για την ουράνια βασιλεία
του. Σε αυτόν
ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
19
Δώσε τους χαιρετισμούς μου στην Πρίσκα
και στον
Ακύλα και στο σπιτικό του Ονησιφόρου.
20
Ο Έραστος
έμεινε στην
Κόρινθο,
άφησα δε τον
Τρόφιμο
άρρωστο στη
Μίλητο.
21
Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να φτάσεις πριν από το χειμώνα. Ο Εύβουλος
σου στέλνει τους χαιρετισμούς του, καθώς και ο Πούδης και ο Λίνος και η
Κλαυδία και όλοι οι αδελφοί.
22
Ο Κύριος ας είναι μαζί με το πνεύμα που δείχνεις.
Η παρ’ αξία
καλοσύνη του ας είναι μαζί σας.