Ιακώβου

1  Ο Ιάκωβος,  δούλος  του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές  που είναι διασκορπισμένες:  
   Χαίρετε!

   2  Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες,  3  καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή.  4  Η δε υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις  και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα.  

   5  Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία,  ας ζητάει από τον Θεό,  γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει·  και θα του δοθεί.  6  Αλλά ας ζητάει  με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου,  γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο  και παρασύρεται εδώ και εκεί. 7  Μάλιστα ας μη νομίζει εκείνος ο άνθρωπος ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά·  8  είναι αναποφάσιστος  άνθρωπος, ασταθής  σε όλες τις οδούς του.

   9  Αλλά ας αγάλλεται ο ταπεινός αδελφός για την ανύψωσή του,  10  και ο πλούσιος  για την ταπείνωσή του, επειδή αυτός θα παρέλθει σαν άνθος της βλάστησης.  11  Διότι ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει τη βλάστηση, και το άνθος της πέφτει και η ομορφιά της εξωτερικής του εμφάνισης χάνεται. Έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει στις οδούς της ζωής του.  

   12  Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία,  επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής,  το οποίο υποσχέθηκε [ο Ιεχωβά] σε εκείνους που τον αγαπούν.  13  Κανείς όταν περνάει δοκιμασία  να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν. 14  Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.  15  Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·  και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.  

   16  Μην παροδηγείστε,  αγαπητοί μου αδελφοί. 17  Κάθε καλό δώρο  και κάθε τέλειο δώρημα έρχεται από πάνω,  γιατί κατεβαίνει από τον Πατέρα των ουράνιων φώτων,  και σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς.  18  Επειδή το θέλησε,  μας γέννησε μέσω του λόγου της αλήθειας,  για να είμαστε εμείς μερικοί πρώτοι καρποί  από τα πλάσματά του.

   19  Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει,  αργός σε οργή·  20  διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού.  21  Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία,  και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου  ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.  

   22  Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου  και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.  23  Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,  αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη. 24  Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι. 25  Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο  της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,  θα είναι ευτυχισμένος  καθώς θα το εκτελεί.

   26  Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο  και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα  του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του,  η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη.  27  Η θρησκεία που είναι καθαρή  και αμόλυντη  από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά  και τις χήρες  στη θλίψη  τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα  από τον κόσμο.  

2  Αδελφοί μου, δεν διακρατείτε την πίστη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της δόξας  μας, κάνοντας πράξεις μεροληψίας,  έτσι δεν είναι; 2  Διότι, αν μπει σε μια συνάθροισή  σας ένας άντρας με χρυσά δαχτυλίδια στα δάχτυλά του και με λαμπρά ρούχα, αλλά μπει και ένας φτωχός με ακάθαρτα ρούχα,  3  εσείς όμως δείτε με εύνοια  εκείνον που φοράει τα λαμπρά ρούχα και πείτε: «Εσύ κάθησε εδώ, σε ένα καλό μέρος», και πείτε στον φτωχό: «Εσύ μείνε όρθιος», ή «Κάθησε εκεί, κάτω από το υποπόδιό μου», 4  δεν έχετε ταξικές διακρίσεις μεταξύ σας  και δεν έχετε γίνει κριτές  που βγάζουν πονηρές αποφάσεις;  

   5  Ακούστε, αγαπητοί μου αδελφοί. Δεν εξέλεξε ο Θεός αυτούς που είναι φτωχοί  όσον αφορά τον κόσμο για να είναι πλούσιοι  σε πίστη και κληρονόμοι της βασιλείας, την οποία υποσχέθηκε σε εκείνους που τον αγαπούν;  6  Εσείς, όμως, έχετε ατιμάσει τον φτωχό. Δεν σας καταδυναστεύουν οι πλούσιοι  και δεν σας σέρνουν στα δικαστήρια;  7  Δεν βλασφημούν  το καλό όνομα με το οποίο ονομαστήκατε;  8  Αν μεν εφαρμόζετε το βασιλικό νόμο  σύμφωνα με τη γραφή: «Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου»,  κάνετε πολύ καλά. 9  Αλλά αν δείχνετε μεροληψία,  εργάζεστε αμαρτία, επειδή ελέγχεστε από το νόμο  ως παραβάτες.

   10  Διότι όποιος τηρήσει ολόκληρο το Νόμο αλλά κάνει κάποιο εσφαλμένο βήμα σε ένα σημείο, έχει γίνει ένοχος σε όλα.  11  Διότι αυτός που είπε: «Δεν πρέπει να μοιχεύσεις»,  είπε επίσης: «Δεν πρέπει να διαπράξεις φόνο».  Αν, λοιπόν, δεν μοιχεύσεις αλλά διαπράξεις φόνο, έχεις γίνει παραβάτης νόμου. 12  Έτσι να μιλάτε και έτσι να ενεργείτε, όπως εκείνοι που πρόκειται να κριθούν με βάση το νόμο ενός ελεύθερου λαού.  13  Διότι αυτός που δεν πράττει έλεος θα λάβει κρίση χωρίς έλεος.  Το έλεος αγάλλεται θριαμβευτικά επί της κρίσης.

   14  Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη  αλλά δεν έχει έργα;  Μήπως μπορεί αυτή η πίστη να τον σώσει;  15  Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή βρίσκονται σε κατάσταση γυμνότητας και τους λείπει η τροφή που αρκεί για την ημέρα,  16  κάποιος όμως από εσάς τους πει: «Πηγαίνετε με ειρήνη, να ζεσταίνεστε και να χορταίνετε», αλλά δεν τους δώσετε τα αναγκαία για το σώμα τους, ποιο το όφελος;  17  Έτσι και η πίστη, αν δεν έχει έργα,  είναι από μόνη της νεκρή.

   18  Παρ’ όλα αυτά, κάποιος θα πει: «Εσύ έχεις πίστη και εγώ έχω έργα. Δείξε μου την πίστη σου χωρίς τα έργα, και εγώ θα σου δείξω την πίστη μου μέσω των έργων μου».  19  Εσύ πιστεύεις ότι ένας Θεός υπάρχει, έτσι δεν είναι;  Πολύ καλά κάνεις. Και οι δαίμονες όμως πιστεύουν και φρίττουν.  20  Αλλά σε ενδιαφέρει να μάθεις, κενέ άνθρωπε, ότι η πίστη χωρίς έργα είναι αδρανής; 21  Δεν ανακηρύχτηκε δίκαιος μέσω έργων ο Αβραάμ ο πατέρας  μας, αφού πρώτα πρόσφερε τον Ισαάκ το γιο του πάνω στο θυσιαστήριο;  22  Βλέπεις ότι η πίστη του εργαζόταν μαζί με τα έργα του και μέσω των έργων του η πίστη του τελειοποιήθηκε,  23  και εκπληρώθηκε η γραφή που λέει: «Ο Αβραάμ έθεσε πίστη στον Ιεχωβά και του υπολογίστηκε ως δικαιοσύνη»,  και αποκλήθηκε «φίλος  του Ιεχωβά».

   24  Βλέπετε ότι ο άνθρωπος θα ανακηρυχτεί δίκαιος  μέσω έργων,  και όχι μόνο μέσω πίστης.  25  Με τον ίδιο τρόπο δεν ανακηρύχτηκε δίκαιη μέσω έργων και η Ραάβ  η πόρνη, αφού πρώτα δέχτηκε φιλόξενα τους αγγελιοφόρους και τους έστειλε από άλλον δρόμο;  26  Πράγματι, όπως το σώμα χωρίς πνεύμα είναι νεκρό,  έτσι και η πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή.

3  Μη γίνεστε πολλοί δάσκαλοι,  αδελφοί μου, γιατί γνωρίζουμε ότι θα λάβουμε βαρύτερη κρίση.  2  Διότι όλοι σφάλλουμε πολλές φορές.  Αν κάποιος δεν σφάλλει σε λόγο,  αυτός είναι τέλειος άντρας,  ικανός να χαλιναγωγήσει και όλο το σώμα του. 3  Βάζοντας χαλινάρια  στα στόματα των αλόγων για να μας υπακούν,  διευθύνουμε επίσης και όλο το σώμα τους. 4  Δείτε! Ακόμη και τα πλοία, αν και είναι τόσο μεγάλα και σπρώχνονται από δυνατούς ανέμους, οδηγούνται από ένα πολύ μικρό πηδάλιο,  όπου θέλει η επιθυμία του ανθρώπου που βρίσκεται στο τιμόνι.

   5  Έτσι και η γλώσσα είναι μικρό μέλος και όμως κάνει μεγάλους κομπασμούς.  Δείτε! Πόσο μικρή φωτιά χρειάζεται για να ανάψει ένας τόσο μεγάλος δασότοπος! 6  Και η γλώσσα είναι φωτιά.  Η γλώσσα καθίσταται κόσμος αδικίας ανάμεσα στα μέλη μας, γιατί κηλιδώνει όλο το σώμα  και φλογίζει τον τροχό της φυσικής ζωής και φλογίζεται από τη Γέεννα. 7  Διότι κάθε είδος θηρίου, καθώς επίσης και πουλιού και ερπετού και θαλάσσιου πλάσματος, δαμάζεται και έχει δαμαστεί από το ανθρώπινο γένος.  8  Αλλά τη γλώσσα κανείς από τους ανθρώπους δεν μπορεί να τη δαμάσει. Είναι ανυπότακτο, βλαβερό πράγμα, γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο.  9  Με αυτήν ευλογούμε τον Ιεχωβά,  ναι, τον Πατέρα,  και εντούτοις με αυτήν καταριόμαστε  ανθρώπους που έχουν έρθει σε ύπαρξη «κατά την ομοίωση του Θεού».  10  Από το ίδιο στόμα βγαίνει ευλογία και κατάρα.

   Δεν είναι σωστό, αδελφοί μου, να συμβαίνουν έτσι αυτά τα πράγματα.  11  Μήπως μια πηγή  κάνει το γλυκό και το πικρό να αναβλύζουν από το ίδιο άνοιγμα; 12  Μήπως μπορεί, αδελφοί μου, η συκιά να παραγάγει ελιές ή το κλήμα σύκα;  Ούτε μπορεί το αλμυρό νερό να παραγάγει γλυκό νερό.

   13  Ποιος ανάμεσά σας είναι σοφός και έχει κατανόηση; Ας δείξει από την καλή του διαγωγή τα έργα  του με πραότητα που χαρακτηρίζει τη σοφία. 14  Αλλά αν έχετε πικρή ζήλια  και φιλόνικη  διάθεση στην καρδιά σας, μην κομπάζετε  και λέτε ψέματα εναντίον της αλήθειας.  15  Αυτή δεν είναι η σοφία που κατεβαίνει από πάνω,  αλλά είναι επίγεια,  ζωώδης, δαιμονική.  16  Διότι όπου υπάρχει ζήλια  και φιλόνικη διάθεση, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε απαίσιο πράγμα.  

   17  Αλλά η σοφία  που κατεβαίνει από πάνω είναι πρώτα από όλα αγνή,  έπειτα ειρηνική,  λογική,  πρόθυμη να υπακούει, γεμάτη έλεος και καλούς καρπούς,  δεν κάνει μεροληπτικές διακρίσεις,  δεν είναι υποκριτική.  18  Επιπλέον, ο σπόρος του καρπού  της δικαιοσύνης  σπέρνεται κάτω από ειρηνικές  συνθήκες για τους ειρηνοποιούς.

4  Από πού προέρχονται πόλεμοι και από πού προέρχονται διαμάχες μεταξύ σας; Δεν προέρχονται από αυτό,  δηλαδή από τους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση που συγκρούονται μέσα στα μέλη σας;  2  Επιθυμείτε, και όμως δεν έχετε. Δολοφονείτε  και έχετε πλεονεξία,  και όμως δεν μπορείτε να αποκτήσετε. Μάχεστε  και διεξάγετε πόλεμο. Δεν έχετε επειδή δεν ζητάτε. 3  Ζητάτε, και όμως δεν λαβαίνετε, επειδή ζητάτε με εσφαλμένο σκοπό,  για να το δαπανήσετε στους πόθους σας για αισθησιακή απόλαυση.  

   4  Μοιχαλίδες,  δεν γνωρίζετε ότι η φιλία με τον κόσμο είναι έχθρα με τον Θεό;  Όποιος, λοιπόν, θέλει να είναι φίλος  του κόσμου καθιστά τον εαυτό του εχθρό του Θεού.  5  Ή σας φαίνεται ότι η γραφή λέει άσκοπα: «Το πνεύμα  που έχει κατοικήσει μέσα μας λαχταράει έχοντας τάση για φθόνο»; 6  Ωστόσο, η παρ’ αξία καλοσύνη που δίνει αυτός είναι μεγαλύτερη.  Γι’ αυτό, η γραφή λέει: «Ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους  αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς».  

   7  Υποταχθείτε,  λοιπόν, στον Θεό· αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο,  και θα φύγει από εσάς.  8  Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς.  Καθαρίστε τα χέρια σας, αμαρτωλοί,  και εξαγνίστε τις καρδιές σας,  αναποφάσιστοι.  9  Νιώστε συντριβή και πενθήστε και κλάψτε.  Ας μετατραπεί το γέλιο σας σε πένθος, και η χαρά σας σε κατήφεια.  10  Ταπεινωθείτε στα μάτια του Ιεχωβά,  και αυτός θα σας εξυψώσει.  

   11  Μη μιλάτε ο ένας εναντίον του άλλου, αδελφοί.  Αυτός που μιλάει εναντίον αδελφού ή κρίνει  τον αδελφό του μιλάει εναντίον του νόμου και κρίνει το νόμο. Αν, λοιπόν, κρίνεις το νόμο, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής.  12  Ένας είναι νομοθέτης και κριτής,  εκείνος που μπορεί να σώσει και να καταστρέψει.  Αλλά εσύ ποιος είσαι που κρίνεις τον πλησίον σου;  

   13  Ελάτε, τώρα, εσείς που λέτε: «Σήμερα ή αύριο θα ταξιδέψουμε σε εκείνη την πόλη και θα μείνουμε έναν χρόνο εκεί, και θα ασχοληθούμε με δουλειές και θα βγάλουμε κέρδη»,  14  ενώ δεν γνωρίζετε ποια θα είναι η ζωή σας αύριο.  Διότι είστε ομίχλη που εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται.  15  Αντίθετα, θα έπρεπε να λέτε: «Αν ο Ιεχωβά θέλει,  θα ζήσουμε και θα κάνουμε αυτό ή εκείνο».  16  Αλλά τώρα υπερηφανεύεστε για τους αλαζονικούς κομπασμούς σας.  Κάθε τέτοια υπερηφάνεια είναι πονηρή. 17  Αν, λοιπόν, κάποιος ξέρει να κάνει το σωστό και όμως δεν το κάνει,  είναι αμαρτία  για αυτόν.

5  Ελάτε, τώρα, εσείς οι πλούσιοι,  κλάψτε θρηνώντας γοερά για τις ταλαιπωρίες σας οι οποίες έρχονται πάνω σας.  2  Ο πλούτος σας έχει σαπίσει και τα εξωτερικά σας ενδύματα έχουν γίνει σκοροφαγωμένα.  3  Το χρυσάφι και το ασήμι σας έχουν φαγωθεί από τη σκουριά, και η σκουριά τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας και θα φάει τις σάρκες σας. Κάτι σαν φωτιά  είναι αυτό που έχετε συσσωρεύσει  στις τελευταίες ημέρες.  4  Ορίστε! Ο μισθός των εργατών που θέρισαν τους αγρούς σας, ο οποίος όμως κατακρατείται από εσάς,  κραυγάζει  και οι επικλήσεις για βοήθεια  από μέρους των θεριστών έχουν φτάσει στα αφτιά  του Ιεχωβά των στρατευμάτων. 5  Έχετε ζήσει με πολυτέλεια πάνω στη γη και έχετε επιδιώξει αισθησιακή απόλαυση.  Έχετε παχύνει τις καρδιές σας στην ημέρα της σφαγής.  6  Έχετε καταδικάσει, έχετε δολοφονήσει τον δίκαιο. Δεν σας εναντιώνεται αυτός;  

   7  Κάντε υπομονή, λοιπόν, αδελφοί, μέχρι την παρουσία  του Κυρίου. Δείτε! Ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμο καρπό της γης, κάνοντας υπομονή σχετικά με αυτόν μέχρι να πάρει την πρώιμη βροχή και την όψιμη βροχή.  8  Και εσείς επίσης κάντε υπομονή·  κάντε τις καρδιές σας σταθερές, επειδή η παρουσία του Κυρίου έχει πλησιάσει.  

   9  Μη στενάζετε ο ένας εναντίον του άλλου, αδελφοί, για να μην κριθείτε.  Δείτε! Ο Κριτής στέκεται μπροστά στην πόρτα.  10  Αδελφοί, πάρτε ως υπόδειγμα  της κακοπάθησης  και της άσκησης υπομονής  τους προφήτες,  που μίλησαν στο όνομα του Ιεχωβά.  11  Δείτε! Αποκαλούμε ευτυχισμένους εκείνους που έχουν υπομείνει.  Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ  και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά,  ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων.  

   12  Προπαντός, όμως, αδελφοί μου, μην ορκίζεστε—ούτε στον ουρανό ούτε στη γη ούτε με κάποιον άλλον όρκο.  Αλλά το Ναι σας να σημαίνει Ναι, και το Όχι σας, Όχι, για να μην πέσετε σε κρίση.  

   13  Είναι κανείς μεταξύ σας που κακοπαθεί; Ας προσεύχεται  συνεχώς. Είναι κανείς που νιώθει ευθυμία; Ας ψάλλει.  14  Είναι κανείς μεταξύ σας άρρωστος;  Ας καλέσει τους πρεσβυτέρους  της εκκλησίας, και ας προσευχηθούν για αυτόν, αλείβοντάς τον με λάδι  στο όνομα του Ιεχωβά. 15  Και η προσευχή της πίστης θα κάνει καλά εκείνον που πάσχει,  και ο Ιεχωβά θα τον εγείρει.  Και αν έχει διαπράξει αμαρτίες, αυτό θα του συγχωρηθεί.  

   16  Να ομολογείτε,  λοιπόν, φανερά τις αμαρτίες σας ο ένας στον άλλον και να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον, για να γιατρευτείτε.  Η δέηση του δίκαιου ανθρώπου, όταν βρίσκεται σε δράση, έχει πολλή δύναμη.  17  Ο Ηλίας ήταν άνθρωπος με αισθήματα σαν τα δικά μας,  και όμως στην προσευχή προσευχήθηκε να μη βρέξει·  και δεν έβρεξε πάνω στη γη τρία χρόνια και έξι μήνες. 18  Και προσευχήθηκε πάλι, και ο ουρανός έδωσε βροχή και η γη παρήγαγε τον καρπό της.  

   19  Αδελφοί μου, αν κάποιος μεταξύ σας παροδηγηθεί από την αλήθεια και κάποιος άλλος τον επαναφέρει,  20  να γνωρίζετε ότι όποιος επαναφέρει αμαρτωλό από την πλάνη  της οδού του, θα του σώσει την ψυχή από το θάνατο  και θα καλύψει πλήθος αμαρτιών.