April 24

April 24

Λουκάς 20:1 — 20:26

20 Κάποια από αυτές τις ημέρες, ενώ δίδασκε το λαό στο ναό και διακήρυττε τα καλά νέα, πλησίασαν οι πρωθιερείς και οι γραμματείς μαζί με τους πρεσβυτέρους 2 και μίλησαν, λέγοντάς του: «Πες μας με ποια εξουσία κάνεις αυτά τα πράγματα, ή ποιος είναι εκείνος που σου έδωσε αυτή την εξουσία». 3 Απαντώντας αυτός τους είπε: «Θα σας κάνω και εγώ μια ερώτηση και πείτε μου: 4 Το βάφτισμα του Ιωάννη ήταν από τον ουρανό ή από ανθρώπους;» 5 Τότε αυτοί έβγαλαν συμπεράσματα μεταξύ τους, λέγοντας: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Γιατί δεν τον πιστέψατε;” 6 Αν πάλι πούμε: “Από ανθρώπους”, ολόκληρος ο λαός θα μας λιθοβολήσει, γιατί είναι πεπεισμένοι ότι ο Ιωάννης ήταν προφήτης». 7 Απάντησαν, λοιπόν, ότι δεν ήξεραν την προέλευσή του. 8 Και ο Ιησούς τούς είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία κάνω αυτά τα πράγματα».

   9 Κατόπιν άρχισε να λέει στο λαό αυτή την παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος φύτεψε ένα αμπέλι και το νοίκιασε σε καλλιεργητές και ταξίδεψε σε ξένη χώρα αρκετό καιρό. 10 Και στην κατάλληλη εποχή έστειλε έναν δούλο στους καλλιεργητές για να του δώσουν από τον καρπό του αμπελιού. Οι καλλιεργητές όμως, αφού τον έδειραν, τον έδιωξαν με άδεια χέρια. 11 Αλλά αυτός έκανε πάλι το ίδιο και τους έστειλε κάποιον άλλον δούλο. Και αυτόν τον έδειραν και τον ατίμασαν και τον έδιωξαν με άδεια χέρια. 12 Πάλι, όμως, έστειλε έναν τρίτο· και αυτόν τον τραυμάτισαν και τον πέταξαν έξω. 13 Τότε ο ιδιοκτήτης του αμπελιού είπε: “Τι να κάνω; Θα στείλω το γιο μου τον αγαπητό. Ίσως αυτόν να τον σεβαστούν”. 14 Όταν οι καλλιεργητές τον είδαν, άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους, λέγοντας: “Αυτός είναι ο κληρονόμος· ας τον σκοτώσουμε, για να γίνει δική μας η κληρονομιά”. 15 Τότε τον πέταξαν έξω από το αμπέλι και τον σκότωσαν. Τι θα τους κάνει, λοιπόν, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού; 16 Θα έρθει και θα καταστρέψει αυτούς τους καλλιεργητές και θα δώσει το αμπέλι σε άλλους».

   Ακούγοντάς το αυτό, εκείνοι είπαν: «Ποτέ να μη συμβεί αυτό!» 17 Αυτός, όμως, τους κοίταξε και είπε: «Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτό που είναι γραμμένο: “Η πέτρα την οποία απέρριψαν οι οικοδόμοι, αυτή έχει γίνει η κορυφαία ακρογωνιαία πέτρα”; 18 Όποιος πέσει πάνω σε εκείνη την πέτρα θα συντριφτεί. Και σε όποιον πέσει, θα τον κονιορτοποιήσει».

   19 Τότε οι γραμματείς και οι πρωθιερείς ζήτησαν να βάλουν τα χέρια τους πάνω του την ίδια εκείνη ώρα, αλλά φοβήθηκαν το λαό· διότι αντιλήφθηκαν ότι είπε αυτή την παραβολή έχοντας τους ίδιους κατά νου. 20 Και αφού τον παρακολούθησαν προσεκτικά, έστειλαν ανθρώπους, που τους είχαν πληρώσει κρυφά, να προσποιηθούν ότι είναι δίκαιοι για να τον πιάσουν από τα λόγια, ώστε να τον παραδώσουν στην κυβέρνηση και στην εξουσία του κυβερνήτη. 21 Και εκείνοι τον ρώτησαν, λέγοντας: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι μιλάς και διδάσκεις ορθά και δεν δείχνεις προσωποληψία, αλλά διδάσκεις την οδό του Θεού σύμφωνα με την αλήθεια: 22 Είναι νόμιμο να πληρώνουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» 23 Εκείνος, όμως, αντιλήφθηκε την πανουργία τους και τους είπε: 24 «Δείξτε μου ένα δηνάριο. Τίνος την εικόνα και την επιγραφή έχει;» Αυτοί είπαν: «Του Καίσαρα». 25 Εκείνος τους είπε: «Οπωσδήποτε, λοιπόν, αποδώστε αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, αλλά αυτά που είναι του Θεού στον Θεό». 26 Και δεν μπόρεσαν να τον πιάσουν από αυτόν το λόγο μπροστά στο λαό αλλά, έχοντας μείνει κατάπληκτοι με την απάντησή του, δεν είπαν τίποτα.

20 On one of the days while he was teaching the people in the temple and declaring the good news, the chief priests and the scribes with the older men came near, 2 and they spoke up, saying to him: “Tell us by what authority you do these things, or who it is that gave you this authority.” 3 In reply he said to them: “I will also ask YOU a question, and YOU tell me: 4 Was the baptism of John from heaven or from men?” 5 Then among themselves they drew conclusions, saying: “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why is it YOU did not believe him?’ 6 But if we say, ‘From men,’ the people one and all will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.” 7 So they replied that they did not know its source. 8 And Jesus said to them: “Neither am I telling YOU by what authority I do these things.”

9 Then he started to tell the people this illustration: “A man planted a vineyard and let it out to cultivators, and he traveled abroad for considerable time. 10 But in due season he sent out a slave to the cultivators, that they might give him some of the fruit of the vineyard. The cultivators, however, sent him away empty, after beating him up. 11 But he repeated and sent them a different slave. That one also they beat up and dishonored and sent away empty. 12 Yet again he sent a third; this one also they wounded and threw out. 13 At this the owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my son the beloved. Likely they will respect this one.’ 14 When the cultivators caught sight of him they went reasoning with one another, saying, ‘This is the heir; let us kill him, that the inheritance may become ours.’ 15 With that they threw him outside the vineyard and killed him. What, therefore, will the owner of the vineyard do to them? 16 He will come and destroy these cultivators and will give the vineyard to others.”

On hearing [this] they said: “Never may that happen!” 17 But he looked upon them and said: “What, then, does this that is written mean, ‘The stone which the builders rejected, this has become the chief cornerstone’? 18 Everyone falling upon that stone will be shattered. As for anyone upon whom it falls, it will pulverize him.”

19 The scribes and the chief priests now sought to get their hands on him in that very hour, but they feared the people; for they perceived that he spoke this illustration with them in mind. 20 And, after observing him closely, they sent out men secretly hired to pretend that they were righteous, in order that they might catch him in speech, so as to turn him over to the government and to the authority of the governor. 21 And they questioned him, saying: “Teacher, we know you speak and teach correctly and show no partiality, but you teach the way of God in line with truth: 22 Is it lawful for us to pay tax to Caesar or not?” 23 But he detected their cunning and said to them: 24 “Show me a denarius. Whose image and inscription does it have?” They said: “Caesar’s.” 25 He said to them: “By all means, then, pay back Caesar’s things to Caesar, but God’s things to God.” 26 Well, they were not able to catch him in this saying before the people, but, in amazement at his answer, they said nothing.