8
Συνεπώς, εκείνοι που είναι σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού δεν έχουν καμιά
καταδίκη.
2
Διότι ο νόμος εκείνου του πνεύματος που δίνει ζωή σε ενότητα με τον
Χριστό Ιησού σάς έχει ελευθερώσει από το νόμο της αμαρτίας και του
θανάτου.
3
Διότι, επειδή υπήρχε μια ανεπάρκεια στο Νόμο, καθόσον ήταν αδύναμος μέσω
της σάρκας, ο Θεός, στέλνοντας τον ίδιο του τον Γιο κατά την ομοιότητα της
αμαρτωλής σάρκας και σχετικά με την αμαρτία, καταδίκασε την αμαρτία στη
σάρκα,
4
ώστε η δίκαιη απαίτηση του Νόμου να εκπληρωθεί σε εμάς που περπατάμε, όχι
σε συμφωνία με τη σάρκα, αλλά σε συμφωνία με το πνεύμα.
5
Διότι εκείνοι που είναι σε συμφωνία με τη σάρκα φρονούν τα πράγματα της
σάρκας, αλλά εκείνοι που είναι σε συμφωνία με το πνεύμα τα πράγματα του
πνεύματος.
6
Διότι το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο, αλλά το φρόνημα του πνεύματος
σημαίνει ζωή και ειρήνη·
7
επειδή το φρόνημα της σάρκας σημαίνει έχθρα με τον Θεό, γιατί δεν
υποτάσσεται στο νόμο του Θεού, μάλιστα ούτε και μπορεί.
8
Εκείνοι, λοιπόν, που είναι σε αρμονία με τη σάρκα δεν μπορούν να
ευαρεστήσουν τον Θεό.
9
Ωστόσο, εσείς είστε σε αρμονία, όχι με τη σάρκα, αλλά με το πνεύμα, αν το
πνεύμα του Θεού αληθινά κατοικεί μέσα σας. Αλλά αν κάποιος δεν έχει το
πνεύμα του Χριστού, δεν ανήκει σε αυτόν.
10
Αν, όμως, ο Χριστός είναι σε ενότητα με εσάς, το σώμα είναι πράγματι νεκρό
λόγω της αμαρτίας, αλλά το πνεύμα είναι ζωή λόγω της δικαιοσύνης.
11
Αν δε το πνεύμα εκείνου που ήγειρε τον Ιησού από τους νεκρούς κατοικεί μέσα
σας, εκείνος που ήγειρε τον Χριστό Ιησού από τους νεκρούς θα ζωοποιήσει
και τα δικά σας θνητά σώματα μέσω του πνεύματός του που διαμένει μέσα σας.
12
Άρα λοιπόν, αδελφοί, εμείς έχουμε αναλάβει υποχρέωση, όχι απέναντι στη σάρκα
για να ζούμε σε συμφωνία με τη σάρκα·
13
διότι αν ζείτε σε συμφωνία με τη σάρκα, είναι βέβαιο ότι θα πεθάνετε· αλλά
αν θανατώσετε τις πράξεις του σώματος μέσω του πνεύματος, θα ζήσετε.
14
Διότι όλοι όσοι οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού, αυτοί είναι γιοι του
Θεού.
15
Διότι εσείς δεν λάβατε πνεύμα δουλείας που προκαλεί πάλι φόβο, αλλά λάβατε
πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο φωνάζουμε: «Αββά, Πατέρα!»
16
Το ίδιο το πνεύμα δίνει μαρτυρία μαζί με το πνεύμα μας ότι είμαστε παιδιά
του Θεού.
17
Αν, λοιπόν, είμαστε παιδιά, είμαστε και κληρονόμοι· κληρονόμοι μεν του Θεού,
συγκληρονόμοι όμως με τον Χριστό, με την προϋπόθεση ότι υποφέρουμε μαζί
του για να δοξαστούμε και μαζί του.
18
Συνεπώς, θεωρώ ότι τα παθήματα του τωρινού καιρού δεν είναι τίποτα σε
σύγκριση με τη δόξα που πρόκειται να αποκαλυφτεί στην περίπτωσή μας.
19
Διότι με έντονη λαχτάρα η δημιουργία περιμένει την αποκάλυψη των γιων του
Θεού.
20
Διότι η δημιουργία υποτάχθηκε στη ματαιότητα, όχι με τη θέλησή της, αλλά
μέσω εκείνου που την υπέταξε, με βάση την ελπίδα
21
ότι και η ίδια η δημιουργία θα ελευθερωθεί από την υποδούλωση στη φθορά
και θα έχει την ένδοξη ελευθερία των παιδιών του Θεού.
22
Διότι γνωρίζουμε ότι όλη μαζί η δημιουργία στενάζει και πονάει μέχρι τώρα.
23
Όχι μόνο αυτό, αλλά και εμείς που έχουμε τους πρώτους καρπούς, δηλαδή το
πνεύμα, και εμείς οι ίδιοι στενάζουμε μέσα μας, ενώ περιμένουμε με λαχτάρα
την υιοθεσία, την απελευθέρωση από τα σώματά μας με λύτρο.
24
Διότι σωθήκαμε με αυτή την ελπίδα· αλλά ελπίδα που βλέπεται δεν είναι
ελπίδα, γιατί όταν κάποιος βλέπει ένα πράγμα, μήπως ελπίζει για αυτό;
25
Αλλά αν ελπίζουμε για αυτό που δεν βλέπουμε, εξακολουθούμε να το
περιμένουμε με υπομονή.
8 Therefore those in union with Christ Jesus have no condemnation. 2 For the law of that spirit which gives life in union with Christ Jesus has set you free from the law of sin and of death. 3 For, there being an incapability on the part of the Law, while it was weak through the flesh, God, by sending his own Son in the likeness of sinful flesh and concerning sin, condemned sin in the flesh, 4 that the righteous requirement of the Law might be fulfilled in us who walk, not in accord with the flesh, but in accord with the spirit. 5 For those who are in accord with the flesh set their minds on the things of the flesh, but those in accord with the spirit on the things of the spirit. 6 For the minding of the flesh means death, but the minding of the spirit means life and peace; 7 because the minding of the flesh means enmity with God, for it is not under subjection to the law of God, nor, in fact, can it be. 8 So those who are in harmony with the flesh cannot please God.
9 However, YOU are in harmony, not with the flesh, but with the spirit, if God’s spirit truly dwells in YOU. But if anyone does not have Christ’s spirit, this one does not belong to him. 10 But if Christ is in union with YOU, the body indeed is dead on account of sin, but the spirit is life on account of righteousness. 11 If, now, the spirit of him that raised up Jesus from the dead dwells in YOU, he that raised up Christ Jesus from the dead will also make YOUR mortal bodies alive through his spirit that resides in YOU.
12 So, then, brothers, we are under obligation, not to the flesh to live in accord with the flesh; 13 for if YOU live in accord with the flesh YOU are sure to die; but if YOU put the practices of the body to death by the spirit, YOU will live. 14 For all who are led by God’s spirit, these are God’s sons. 15 For YOU did not receive a spirit of slavery causing fear again, but YOU received a spirit of adoption as sons, by which spirit we cry out: “Abba, Father!” 16 The spirit itself bears witness with our spirit that we are God’s children. 17 If, then, we are children, we are also heirs: heirs indeed of God, but joint heirs with Christ, provided we suffer together that we may also be glorified together.
18 Consequently
I reckon that the sufferings of the present season do not amount to anything in
comparison with the glory that is going to be revealed in us.
19 For
the eager expectation of the creation is waiting for the revealing of the sons
of God.
20 For
the creation was subjected to futility, not by its own will but through him that
subjected it, on the basis of hope
21 that
the creation itself also will be set free from enslavement to corruption and
have the glorious freedom of the children of God.
22 For
we know that all creation keeps on groaning together and being in pain together
until now.
23 Not
only that, but we ourselves also who have the firstfruits, namely, the spirit,
yes, we ourselves groan within ourselves, while we are earnestly waiting for
adoption as sons, the release from our bodies by ransom.
24 For
we were saved in [this] hope; but hope that is seen is not hope, for when a man
sees a thing, does he hope for it?
25 But
if we hope for what we do not see, we keep on waiting for it with endurance.