August 7

Ρωμαίους
9:19 — 9:
33

   19  Θα μου πεις λοιπόν: «Γιατί βρίσκει ακόμη σφάλματα; Διότι ποιος έχει αντισταθεί στο ρητό του θέλημα;»  20  Άνθρωπε,  ποιος, λοιπόν, αληθινά είσαι εσύ για να ανταπαντάς στον Θεό;  Μήπως το πράγμα που πλάστηκε θα πει σε εκείνον που το έπλασε: «Γιατί με έφτιαξες έτσι;»  21  Τι; Δεν έχει ο αγγειοπλάστης  εξουσία πάνω στον πηλό, για να φτιάξει από το ίδιο μείγμα ένα σκεύος για αξιότιμη χρήση και ένα άλλο για χρήση που στερείται τιμής;  22  Αν, λοιπόν, ο Θεός, μολονότι είχε τη θέληση να εκδηλώσει την οργή του και να γνωστοποιήσει τη δύναμή του, ανέχτηκε με πολλή μακροθυμία σκεύη οργής που έγιναν άξια για καταστροφή,  23  ώστε να γνωστοποιήσει τον πλούτο  της δόξας του σε σκεύη  ελέους, τα οποία ετοίμασε εκ των προτέρων για δόξα,  24  δηλαδή εμάς, τους οποίους κάλεσε, όχι μόνο ανάμεσα από τους Ιουδαίους, αλλά και ανάμεσα από τα έθνη,  τι με αυτό; 25  Είναι όπως λέει και στον Ωσηέ: «Εκείνους που δεν ήταν λαός μου  θα τους αποκαλέσω “λαό μου”, και εκείνη που δεν ήταν αγαπημένη θα την αποκαλέσω “αγαπημένη”·  26  και στον τόπο όπου τους ειπώθηκε: “Δεν είστε λαός μου”, εκεί αυτοί θα αποκληθούν “γιοι του ζωντανού Θεού”». 

   27  Ο δε Ησαΐας φωνάζει σχετικά με τον Ισραήλ: «Μολονότι ο αριθμός των γιων του Ισραήλ μπορεί να είναι σαν την άμμο της θάλασσας,  το υπόλοιπο είναι που θα σωθεί.  28  Διότι ο Ιεχωβά θα τακτοποιήσει λογαριασμούς πάνω στη γη, τελειώνοντάς τους και συντομεύοντάς τους».  29  Και όπως είχε πει ο Ησαΐας παλιότερα: «Αν ο Ιεχωβά των στρατευμάτων  δεν μας είχε αφήσει σπέρμα, θα είχαμε γίνει σαν τα Σόδομα και θα είχαμε ομοιωθεί με τα Γόμορρα». 

   30  Τι θα πούμε λοιπόν; Ότι οι εθνικοί, μολονότι δεν επιδίωκαν δικαιοσύνη, κατέφθασαν τη δικαιοσύνη,  τη δικαιοσύνη που είναι αποτέλεσμα πίστης·  31  αλλά ο Ισραήλ, μολονότι επιδίωκε νόμο δικαιοσύνης, δεν έφτασε το νόμο.  32  Για ποιο λόγο; Επειδή τον επιδίωκε, όχι μέσω πίστης, αλλά μέσω έργων.  Αυτοί πρόσκοψαν στην «πέτρα του προσκόμματος»·  33  όπως είναι γραμμένο: «Δείτε! Θέτω στη Σιών πέτρα  προσκόμματος και βράχο σκανδάλου,  αλλά εκείνος που εναποθέτει την πίστη του σε αυτήν δεν θα απογοητευτεί».


19 You will therefore say to me: “Why does he yet find fault? For who has withstood his express will?” 20 O man, who, then, really are you to be answering back to God? Shall the thing molded say to him that molded it, “Why did you make me this way?” 21 What? Does not the potter have authority over the clay to make from the same lump one vessel for an honorable use, another for a dishonorable use? 22 If, now, God, although having the will to demonstrate his wrath and to make his power known, tolerated with much long-suffering vessels of wrath made fit for destruction, 23 in order that he might make known the riches of his glory upon vessels of mercy, which he prepared beforehand for glory, 24 namely, us, whom he called not only from among Jews but also from among nations, [what of it]? 25 It is as he says also in Hosea: “Those not my people I will call ‘my people,’ and her who was not beloved ‘beloved’; 26 and in the place where it was said to them, ‘YOU are not my people,’ there they will be called ‘sons of the living God.’”

27 Moreover, Isaiah cries out concerning Israel: “Although the number of the sons of Israel may be as the sand of the sea, it is the remnant that will be saved. 28 For Jehovah will make an accounting on the earth, concluding it and cutting it short.” 29 Also, just as Isaiah had said aforetime: “Unless Jehovah of armies had left a seed to us, we should have become just like Sodom, and we should have been made just like Gomorrah.”

30 What shall we say, then? That people of the nations, although not pursuing righteousness, caught up with righteousness, the righteousness that results from faith; 31 but Israel, although pursuing a law of righteousness, did not attain to the law. 32 For what reason? Because he pursued it, not by faith, but as by works. They stumbled on the “stone of stumbling”; 33 as it is written: “Look! I am laying in Zion a stone of stumbling and a rock-mass of offense, but he that rests his faith on it will not come to disappointment.”