August 9
Ρωμαίους 11:1 — 11:24

11  Ρωτώ λοιπόν: Μήπως απέρριψε ο Θεός το λαό του;  Ποτέ να μη συμβεί αυτό! Διότι και εγώ είμαι Ισραηλίτης,  από το σπέρμα του Αβραάμ, από τη φυλή του Βενιαμίν.  2  Ο Θεός δεν απέρριψε το λαό του, τον οποίο πρώτα αναγνώρισε.  Δεν γνωρίζετε τι λέει η Γραφή σχετικά με τον Ηλία, καθώς αυτός αποτείνεται στον Θεό εναντίον του Ισραήλ;  3  «Ιεχωβά, αυτοί σκότωσαν τους προφήτες σου, κατέσκαψαν τα θυσιαστήριά σου, και μόνο εγώ απέμεινα· και ζητούν την ψυχή μου».  4  Και όμως, τι του λέει η θεϊκή εξαγγελία;  «Έχω αφήσει για τον εαυτό μου εφτά χιλιάδες άντρες, οι οποίοι δεν λύγισαν το γόνατο στον Βάαλ».  5  Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, και στον τωρινό καιρό έχει εμφανιστεί ένα υπόλοιπο  σύμφωνα με μια εκλογή  η οποία οφείλεται σε παρ’ αξία καλοσύνη. 6  Αν, λοιπόν, είναι μέσω παρ’ αξία καλοσύνης,  δεν οφείλεται πια σε έργα·  αλλιώς, η παρ’ αξία καλοσύνη δεν είναι πια παρ’ αξία καλοσύνη. 

   7  Τότε λοιπόν; Αυτό που ο Ισραήλ εκζητεί ένθερμα δεν το απέκτησε,  αλλά οι εκλεγμένοι  το απέκτησαν. Οι υπόλοιποι είχαν τις αισθήσεις τους αμβλυμένες·  8  όπως είναι γραμμένο: «Ο Θεός τούς έδωσε πνεύμα βαθύ ύπνου,  μάτια για να μη βλέπουν και αφτιά για να μην ακούν, μέχρι τη σημερινή ημέρα».  9  Επίσης, ο Δαβίδ λέει: «Το τραπέζι τους ας γίνει για αυτούς παγίδα και ενέδρα και σκάνδαλο και ανταπόδοση·  10  ας σκοτεινιάσουν τα μάτια τους για να μη βλέπουν, και κύρτωνε διαρκώς τη ράχη τους». 

   11  Ρωτώ λοιπόν: Μήπως αυτοί πρόσκοψαν με αποτέλεσμα να πέσουν  εντελώς; Ποτέ να μη συμβεί αυτό! Αλλά με αφορμή το εσφαλμένο βήμα  τους υπάρχει σωτηρία για τους εθνικούς,  για να διεγείρει τη ζηλοτυπία τους.  12  Αν, τώρα, το εσφαλμένο βήμα τους σημαίνει πλούτο για τον κόσμο, και η ελάττωσή τους σημαίνει πλούτο για τους εθνικούς,  πόσο μάλλον ο πλήρης αριθμός  τους!

   13  Μιλώ σε εσάς που είστε εθνικοί. Εφόσον είμαι απόστολος  των εθνών,  δοξάζω  τη διακονία  μου, 14  μήπως με κάποιον τρόπο διεγείρω τη ζηλοτυπία εκείνων που είναι σάρκα μου και σώσω  μερικούς από ανάμεσά τους.  15  Διότι αν η απόρριψή  τους σημαίνει συμφιλίωση  για τον κόσμο, τι θα σημάνει η αποδοχή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς; 16  Και αν το μέρος που πάρθηκε ως πρώτοι καρποί  είναι άγιο, τότε είναι και η μάζα· και αν η ρίζα είναι άγια,  τότε είναι και τα κλαδιά.

   17  Ωστόσο, αν μερικά από τα κλαδιά κόπηκαν, αλλά εσύ, μολονότι είσαι αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σε αυτά  και έγινες συμμέτοχος στη ρίζα του πάχους  την οποία έχει η ελιά,  18  μη χαίρεσαι σε βάρος των κλαδιών. Αν, όμως, χαίρεσαι σε βάρος τους,  δεν είσαι εσύ που βαστάζεις τη ρίζα,  αλλά η ρίζα βαστάζει εσένα.  19  Θα πεις λοιπόν: «Κόπηκαν κλαδιά  για να μπολιαστώ εγώ».  20  Εντάξει! Εξαιτίας της απιστίας τους  κόπηκαν αυτά, αλλά εσύ στέκεσαι μέσω πίστης.  Μην έχεις μεγάλες ιδέες,  αλλά να φοβάσαι.  21  Διότι αν ο Θεός δεν λυπήθηκε τα φυσικά κλαδιά, ούτε εσένα θα λυπηθεί.  22  Δες, λοιπόν, την καλοσύνη  και την αυστηρότητα  του Θεού. Προς εκείνους που έπεσαν υπάρχει αυστηρότητα,  αλλά προς εσένα υπάρχει η καλοσύνη του Θεού, με την προϋπόθεση ότι παραμένεις  στην καλοσύνη του· αλλιώς, θα κοπείς και εσύ.  23  Και εκείνοι, αν δεν παραμείνουν στην απιστία τους, θα μπολιαστούν·  διότι ο Θεός είναι ικανός να τους μπολιάσει πάλι. 24  Διότι αν εσύ κόπηκες από το ελαιόδεντρο που είναι άγριο από τη φύση του και μπολιάστηκες  αντίθετα με τη φύση στο ήμερο ελαιόδεντρο, πόσο μάλλον θα μπολιαστούν στο δικό τους ελαιόδεντρο εκείνοι που είναι φυσικοί! 

11 I ask, then, God did not reject his people, did he? Never may that happen! For I also am an Israelite, of the seed of Abraham, of the tribe of Benjamin. 2 God did not reject his people, whom he first recognized. Why, do YOU not know what the Scripture says in connection with Elijah, as he pleads with God against Israel? 3 “Jehovah, they have killed your prophets, they have dug up your altars, and I alone am left, and they are looking for my soul.” 4 Yet, what does the divine pronouncement say to him? “I have left seven thousand men over for myself, [men] who have not bent the knee to Baal.” 5 In this way, therefore, at the present season also a remnant has turned up according to a choosing due to undeserved kindness. 6 Now if it is by undeserved kindness, it is no longer due to works; otherwise, the undeserved kindness no longer proves to be undeserved kindness.

7 What, then? The very thing Israel is earnestly seeking he did not obtain, but the ones chosen obtained it. The rest had their sensibilities blunted; 8 just as it is written: “God has given them a spirit of deep sleep, eyes so as not to see and ears so as not to hear, down to this very day.” 9 Also, David says: “Let their table become for them a snare and a trap and a stumbling block and a retribution; 10 let their eyes become darkened so as not to see, and always bow down their back.”

11 Therefore I ask, Did they stumble so that they fell completely? Never may that happen! But by their false step there is salvation to people of the nations, to incite them to jealousy. 12 Now if their false step means riches to the world, and their decrease means riches to people of the nations, how much more will the full number of them mean it!

13 Now I speak to YOU who are people of the nations. Forasmuch as I am, in reality, an apostle to the nations, I glorify my ministry, 14 if I may by any means incite [those who are] my own flesh to jealousy and save some from among them. 15 For if the casting of them away means reconciliation for the world, what will the receiving of them mean but life from the dead? 16 Further, if the [part taken as] firstfruits is holy, the lump is also; and if the root is holy, the branches are also.

17 However, if some of the branches were broken off but you, although being a wild olive, were grafted in among them and became a sharer of the olive’s root of fatness, 18 do not be exulting over the branches. If, though, you are exulting over them, it is not you that bear the root, but the root [bears] you. 19 You will say, then: “Branches were broken off that I might be grafted in.” 20 All right! For [their] lack of faith they were broken off, but you are standing by faith. Quit having lofty ideas, but be in fear. 21 For if God did not spare the natural branches, neither will he spare you. 22 See, therefore, God’s kindness and severity. Toward those who fell there is severity, but toward you there is God’s kindness, provided you remain in his kindness; otherwise, you also will be lopped off. 23 They also, if they do not remain in their lack of faith, will be grafted in; for God is able to graft them in again. 24 For if you were cut out of the olive tree that is wild by nature and were grafted contrary to nature into the garden olive tree, how much rather will these who are natural be grafted into their own olive tree!