7  Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει αυτή η γνώση σε όλους·  αλλά μερικοί, καθώς ήταν συνηθισμένοι μέχρι τώρα στο είδωλο, τρώνε τροφή ως κάτι που έχει θυσιαστεί σε είδωλο,  και η συνείδησή τους, που είναι αδύναμη, μολύνεται.  8  Αλλά η τροφή δεν θα μας συστήσει στον Θεό·  αν δεν φάμε, δεν υστερούμε, και αν φάμε, δεν έχουμε κανένα κέρδος.  9  Αλλά να προσέχετε μήπως αυτή η εξουσία σας γίνει πρόσκομμα για εκείνους που είναι αδύναμοι.   10  Διότι αν κανείς δει εσένα, που έχεις γνώση, να πλαγιάζεις για γεύμα σε ειδωλολατρικό ναό, δεν θα οικοδομηθεί η συνείδηση εκείνου που είναι αδύναμος μέχρι του σημείου να τρώει τροφές που έχουν προσφερθεί στα είδωλα;   11  Πραγματικά, με τη δική σου γνώση καταστρέφεται αυτός που είναι αδύναμος, ο αδελφός σου για χάρη του οποίου πέθανε ο Χριστός.   12  Αλλά όταν αμαρτάνετε με αυτόν τον τρόπο ενάντια στους αδελφούς σας και τραυματίζετε τη συνείδησή  τους που είναι αδύναμη, αμαρτάνετε ενάντια στον Χριστό.  13  Άρα λοιπόν, αν η τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου,  δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφάω κρέας, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου. 

9  Εγώ δεν είμαι ελεύθερος;  Δεν είμαι απόστολος;  Δεν έχω δει τον Ιησού, τον Κύριό μας;  Δεν είστε εσείς το έργο μου σε σχέση με τον Κύριο; 2  Αν δεν είμαι απόστολος σε άλλους, είμαι οπωσδήποτε σε εσάς, γιατί αναφορικά με τον Κύριο εσείς είστε η σφραγίδα που επιβεβαιώνει  ότι είμαι απόστολος.

   3  Η υπεράσπισή μου προς εκείνους που με εξετάζουν είναι η εξής:  4  Μήπως εμείς δεν έχουμε εξουσία να φάμε  και να πιούμε; 5  Μήπως δεν έχουμε εξουσία να φέρνουμε μαζί μας μια αδελφή ως σύζυγο,  όπως μάλιστα οι υπόλοιποι απόστολοι και οι αδελφοί  του Κυρίου και ο Κηφάς;  6  Ή μόνο εγώ και ο Βαρνάβας  είμαστε που δεν έχουμε εξουσία να απέχουμε από κοσμική εργασία;  7  Ποιος υπηρετεί ποτέ ως στρατιώτης με δική του δαπάνη; Ποιος φυτεύει αμπέλι και δεν τρώει από τον καρπό του;  Ή ποιος ποιμαίνει ποίμνιο και δεν τρώει από το γάλα του ποιμνίου; 

   8  Μήπως μιλώ για αυτά τα πράγματα με ανθρώπινα κριτήρια;  Ή μήπως δεν τα λέει αυτά και ο Νόμος;  9  Διότι στο νόμο του Μωυσή είναι γραμμένο: «Δεν πρέπει να φιμώσεις ταύρο όταν αλωνίζει».  Για ταύρους ενδιαφέρεται ο Θεός;  10  Ή είναι ολότελα για χάρη μας που το λέει αυτό; Πραγματικά, για χάρη μας γράφτηκε,  επειδή αυτός που οργώνει πρέπει να οργώνει με ελπίδα και αυτός που αλωνίζει πρέπει να το κάνει αυτό με ελπίδα ότι θα είναι μέτοχος.   

   11  Αν εμείς σπείραμε σε εσάς πνευματικά πράγματα,  είναι τίποτα σπουδαίο αν θερίσουμε από εσάς πράγματα για τη σάρκα;   12  Αν άλλοι μετέχουν σε αυτή την εξουσία πάνω σας,  δεν μετέχουμε εμείς πολύ περισσότερο; Παρ’ όλα αυτά, δεν χρησιμοποιήσαμε αυτή την εξουσία,  αλλά ανεχόμαστε τα πάντα για να μη βάλουμε κάποιο εμπόδιο στα καλά νέα  σχετικά με τον Χριστό.  13  Δεν γνωρίζετε ότι αυτοί που εκτελούν ιερά καθήκοντα τρώνε  τα πράγματα του ναού και εκείνοι που υπηρετούν  στο θυσιαστήριο έχουν μερίδα για τον εαυτό τους μαζί με το θυσιαστήριο;  14  Έτσι και ο Κύριος όρισε  να ζουν μέσω των καλών νέων εκείνοι που εξαγγέλλουν τα καλά νέα.   
 

7 Nevertheless, there is not this knowledge in all persons; but some, being accustomed until now to the idol, eat food as something sacrificed to an idol, and their conscience, being weak, is defiled. 8 But food will not commend us to God; if we do not eat, we do not fall short, and, if we eat, we have no credit to ourselves. 9 But keep watching that this authority of YOURS does not somehow become a stumbling block to those who are weak. 10 For if anyone should see you, the one having knowledge, reclining at a meal in an idol temple, will not the conscience of that one who is weak be built up to the point of eating foods offered to idols? 11 Really, by your knowledge, the man that is weak is being ruined, [your] brother for whose sake Christ died. 12 But when YOU people thus sin against YOUR brothers and wound their conscience that is weak, YOU are sinning against Christ. 13 Therefore, if food makes my brother stumble, I will never again eat flesh at all, that I may not make my brother stumble.

9 Am I not free? Am I not an apostle? Have I not seen Jesus our Lord? Are not YOU my work in [the] Lord? 2 If I am not an apostle to others, I most certainly am to YOU, for YOU are the seal confirming my apostleship in relation to [the] Lord.

3 My defense to those who examine me is as follows: 4 We have authority to eat and drink, do we not? 5 We have authority to lead about a sister as a wife, even as the rest of the apostles and the Lord’s brothers and Cephas, do we not? 6 Or is it only Barnabas and I that do not have authority to refrain from [secular] work? 7 Who is it that ever serves as a soldier at his own expense? Who plants a vineyard and does not eat of its fruit? Or who shepherds a flock and does not eat some of the milk of the flock?

8 Am I speaking these things by human standards? Or does not the Law also say these things? 9 For in the law of Moses it is written: “You must not muzzle a bull when it is threshing out the grain.” Is it bulls God is caring for? 10 Or is it altogether for our sakes he says it? Really for our sakes it was written, because the man who plows ought to plow in hope and the man who threshes ought to do so in hope of being a partaker.

11 If we have sown spiritual things to YOU, is it something great if we shall reap things for the flesh from YOU? 12 If other men partake of this authority over YOU, do we not much more so? Nevertheless, we have not made use of this authority, but we are bearing all things, in order that we might not offer any hindrance to the good news about the Christ. 13 Do YOU not know that the men performing sacred duties eat the things of the temple, and those constantly attending at the altar have a portion for themselves with the altar? 14 In this way, too, the Lord ordained for those proclaiming the good news to live by means of the good news.