February 28

Μάρκος 9:14 — 9:50

   14  Και όταν ήρθαν προς τους άλλους μαθητές, είδαν μεγάλο πλήθος γύρω τους και γραμματείς να λογομαχούν μαζί τους. 15  Μόλις τον είδε όλο το πλήθος σάστισε και, τρέχοντας προς αυτόν, άρχισαν να τον χαιρετούν. 16  Και τους ρώτησε: «Για ποιο πράγμα λογομαχείτε μαζί τους;» 17  Και ένας από το πλήθος τού απάντησε: «Δάσκαλε, έφερα το γιο μου σε εσένα επειδή έχει ένα άλαλο πνεύμα· 18  και όπου τον πιάνει τον ρίχνει στο έδαφος, και αυτός αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και χάνει τη δύναμή του. Και είπα στους μαθητές σου να το εκβάλουν, αλλά δεν μπόρεσαν». 19  Απαντώντας εκείνος τους είπε: «Άπιστη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας; Ως πότε θα πρέπει να σας ανέχομαι; Φέρτε τον σε εμένα». 20  Τον έφεραν, λοιπόν, σε εκείνον. Αλλά βλέποντάς τον, το πνεύμα προκάλεσε αμέσως σπασμούς στο παιδί και, αφού έπεσε στο έδαφος, κυλιόταν αφρίζοντας. 21  Και εκείνος ρώτησε τον πατέρα του: «Πόσο καιρό του συμβαίνει αυτό;» Αυτός είπε: «Από τότε που ήταν μικρός· 22  και επανειλημμένα τον έριξε και στη φωτιά και στο νερό για να τον θανατώσει. Αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας». 23  Ο Ιησούς τού είπε: «Αυτή η έκφραση: “Αν μπορείς”! Τα πάντα είναι δυνατά για αυτόν που έχει πίστη». 24  Αμέσως κραύγασε ο πατέρας του μικρού παιδιού και έλεγε: «Έχω πίστη! Βοήθα με όπου χρειάζομαι πίστη!»

   25  Ο Ιησούς, βλέποντας τώρα ότι ένα πλήθος έτρεχε όλο μαζί προς αυτούς, επέπληξε το ακάθαρτο πνεύμα, λέγοντάς του: «Άλαλο και κουφό πνεύμα, σε προστάζω, βγες από αυτόν και μην ξαναμπείς πια μέσα του». 26  Και αφού κραύγασε και τον έπιασαν πολλοί σπασμοί, εκείνο βγήκε· και αυτός έγινε σαν νεκρός, ώστε οι περισσότεροι έλεγαν: «Πέθανε!» 27  Αλλά ο Ιησούς τον έπιασε από το χέρι και τον σήκωσε, και αυτός σηκώθηκε. 28  Και αφού μπήκε σε κάποιο σπίτι, οι μαθητές του άρχισαν να τον ρωτούν ιδιαιτέρως: «Γιατί δεν μπορέσαμε εμείς να το εκβάλουμε;» 29  Και εκείνος τους είπε: «Αυτό το είδος δεν μπορεί να βγει με τίποτα παρά μόνο με προσευχή».

   30  Από εκεί έφυγαν και πήγαν μέσα από τη Γαλιλαία, αλλά εκείνος δεν ήθελε να το μάθει κανείς. 31  Διότι δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε: «Ο Γιος του ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων και θα τον θανατώσουν, αλλά παρότι θα θανατωθεί, θα αναστηθεί τρεις ημέρες αργότερα». 32  Ωστόσο, αυτοί δεν καταλάβαιναν αυτόν το λόγο και φοβούνταν να τον ρωτήσουν.

February 29

   33  Και ήρθαν στην Καπερναούμ. Όταν, λοιπόν, αυτός ήταν μέσα στο σπίτι, τους υπέβαλε την ερώτηση: «Για ποιο πράγμα λογοφέρνατε στο δρόμο;» 34  Αυτοί έμεναν σιωπηλοί, γιατί στο δρόμο είχαν λογοφέρει μεταξύ τους για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος. 35  Γι’ αυτό, κάθησε και φώναξε τους δώδεκα και τους είπε: «Αν κάποιος θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι τελευταίος από όλους και διάκονος όλων». 36  Και πήρε ένα μικρό παιδί, το έβαλε να σταθεί ανάμεσά τους και το αγκάλιασε και τους είπε: 37  «Όποιος δεχτεί ένα από αυτά τα μικρά παιδιά με βάση το όνομά μου, δέχεται εμένα· και όποιος δεχτεί εμένα, δέχεται, όχι μόνο εμένα, αλλά και αυτόν που με απέστειλε».

   38  Ο Ιωάννης τού είπε: «Δάσκαλε, είδαμε κάποιον να εκβάλλει δαίμονες χρησιμοποιώντας το όνομά σου και προσπαθήσαμε να τον εμποδίσουμε, επειδή δεν μας ακολουθούσε». 39  Αλλά ο Ιησούς είπε: «Μην προσπαθείτε να τον εμποδίσετε, γιατί δεν υπάρχει κανείς που θα κάνει κάποιο δυναμικό έργο με βάση το όνομά μου και θα μπορέσει γρήγορα να με εξυβρίσει· 40  διότι αυτός που δεν είναι εναντίον μας είναι με το μέρος μας. 41  Διότι όποιος σας δώσει να πιείτε ένα ποτήρι νερό επειδή ανήκετε στον Χριστό, αληθινά σας λέω, δεν πρόκειται να χάσει την ανταμοιβή του. 42  Αλλά όποιος σκανδαλίσει έναν από αυτούς τους μικρούς που πιστεύουν, θα ήταν καλύτερο για αυτόν αν τοποθετούνταν γύρω από το λαιμό του μια μυλόπετρα, σαν αυτήν που τη γυρίζει ένα γαϊδούρι, και αυτός ριχνόταν στη θάλασσα.

   43  »Και αν το χέρι σου σε σκανδαλίσει, κόψε το· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις στη ζωή κουλός παρά με δύο χέρια να πας στη Γέεννα, στη φωτιά που δεν μπορεί να σβηστεί. 44  —— 45  Και αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις στη ζωή κουτσός παρά με δύο πόδια να ριχτείς στη Γέεννα. 46  —— 47  Και αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, πέταξέ το· είναι καλύτερο για εσένα να μπεις μονόφθαλμος στη βασιλεία του Θεού παρά με δύο μάτια να ριχτείς στη Γέεννα, 48  όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δεν σβήνεται.

   49  »Διότι ο καθένας πρέπει να αλατιστεί με φωτιά. 50  Το αλάτι είναι καλό· αλλά αν το αλάτι χάσει τη δύναμή του, με τι θα καρυκεύσετε αυτό το ίδιο; Να έχετε αλάτι μέσα σας και να διατηρείτε ειρήνη μεταξύ σας».

 

14 When, now, they came toward the other disciples, they noticed a great crowd about them and scribes disputing with them. 15 But as soon as all the crowd caught sight of him they were stunned, and, running up to him, they began to greet him. 16 And he asked them: “What are YOU disputing with them?” 17 And one of the crowd answered him: “Teacher, I brought my son to you because he has a speechless spirit; 18 and wherever it seizes him it dashes him to the ground, and he foams and grinds his teeth and loses his strength. And I told your disciples to expel it, but they were not capable.” 19 In response he said to them: “O faithless generation, how long must I continue with YOU? How long must I put up with YOU? Bring him to me.” 20 So they brought him to him. But at the sight of him the spirit at once threw [the child] into convulsions, and after falling on the ground he kept rolling about, foaming. 21 And he asked his father: “How long has this been happening to him?” He said: “From childhood on; 22 and time and again it would throw him both into the fire and into the water to destroy him. But if you can do anything, have pity on us and help us.” 23 Jesus said to him: “That expression, ‘If you can’! Why, all things can be to one if one has faith.” 24 Immediately crying out, the father of the young child was saying: “I have faith! Help me out where I need faith!”

25 Jesus, now noticing that a crowd was running together upon [them], rebuked the unclean spirit, saying to it: “You speechless and deaf spirit, I order you, get out of him and enter into him no more.” 26 And after crying out and going through many convulsions it got out; and he became as dead, so that the greater number of them were saying: “He is dead!” 27 But Jesus took him by the hand and raised him up, and he rose. 28 So after he entered into a house his disciples proceeded to ask him privately: “Why could we not expel it?” 29 And he said to them: “This kind cannot get out by anything except by prayer.”

30 From there they departed and went their way through Galilee, but he did not want anyone to get to know it. 31 For he was teaching his disciples and telling them: “The Son of man is to be delivered into men’s hands, and they will kill him, but, despite being killed, he will rise three days later.” 32 However, they were not understanding the saying, and they were afraid to question him.

33 And they came into Capernaum. Now when he was inside the house he put the question to them: “What were YOU arguing over on the road?” 34 They kept silent, for on the road they had argued among themselves who is greater. 35 So he sat down and called the twelve and said to them: “If anyone wants to be first, he must be last of all and minister of all.” 36 And he took a young child, stood it in their midst and put his arms around it and said to them: 37 “Whoever receives one of such young children on the basis of my name, receives me; and whoever receives me, receives, not me only, but also him that sent me forth.”

38 John said to him: “Teacher, we saw a certain man expelling demons by the use of your name and we tried to prevent him, because he was not accompanying us.” 39 But Jesus said: “Do not try to prevent him, for there is no one that will do a powerful work on the basis of my name that will quickly be able to revile me; 40 for he that is not against us is for us. 41 For whoever gives YOU a cup of water to drink on the ground that YOU belong to Christ, I truly tell YOU, he will by no means lose his reward. 42 But whoever stumbles one of these little ones that believe, it would be finer for him if a millstone such as is turned by an ass were put around his neck and he were actually pitched into the sea.

43 “And if ever your hand makes you stumble, cut it off; it is finer for you to enter into life maimed than with two hands to go off into Gehenna, into the fire that cannot be put out. 44 —— 45 And if your foot makes you stumble, cut it off; it is finer for you to enter into life lame than with two feet to be pitched into Gehenna. 46 —— 47 And if your eye makes you stumble, throw it away; it is finer for you to enter one-eyed into the kingdom of God than with two eyes to be pitched into Gehenna, 48 where their maggot does not die and the fire is not put out.

49 “For everyone must be salted with fire. 50 Salt is fine; but if ever the salt loses its strength, with what will YOU season it itself? Have salt in yourselves, and keep peace between one another.”