24 »Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως
δούλος δύο κυρίους· διότι ή θα μισήσει τον έναν και θα αγαπήσει τον άλλον ή θα
προσκολληθεί στον έναν και θα καταφρονήσει τον άλλον. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε
ως δούλοι τον Θεό και τον Πλούτο.
25 »Γι’
αυτό, σας λέω: Μην ανησυχείτε για την ψυχή σας σχετικά με το τι θα φάτε ή τι θα
πιείτε, ή για το σώμα σας σχετικά με το τι θα φορέσετε. Δεν αξίζει η ψυχή
περισσότερο από την τροφή, και το σώμα από τα ρούχα;
26 Παρατηρήστε
προσεκτικά τα πουλιά του ουρανού, επειδή δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε
μαζεύουν σε αποθήκες· και όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει. Δεν αξίζετε
εσείς περισσότερο από αυτά;
27 Ποιος
από εσάς, ανησυχώντας, μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο μήκος της ζωής του;
28 Επίσης,
σχετικά με τα ρούχα, γιατί ανησυχείτε; Πάρτε ένα μάθημα από τα κρίνα του αγρού,
από το πώς μεγαλώνουν· δεν μοχθούν ούτε κλώθουν·
29 αλλά
σας λέω ότι ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα δεν ήταν στολισμένος όπως ένα από
αυτά. 30 Αν,
λοιπόν, ο Θεός ντύνει με αυτόν τον τρόπο τη βλάστηση του αγρού, η οποία σήμερα
υπάρχει και αύριο ρίχνεται στο φούρνο, πόσο μάλλον θα ντύσει εσάς, ολιγόπιστοι;
31
Γι’ αυτό, ποτέ μην ανησυχήσετε και
πείτε: “Τι θα φάμε;” ή “Τι θα πιούμε;” ή “Τι θα φορέσουμε;”
32 Διότι
όλα αυτά είναι τα πράγματα που επιδιώκουν με λαχτάρα τα έθνη. Διότι ο ουράνιος
Πατέρας σας ξέρει ότι τα έχετε ανάγκη όλα αυτά.
33 »Εξακολουθήστε,
λοιπόν, να επιζητείτε πρώτα τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη του, και όλα αυτά τα
άλλα πράγματα θα σας προστεθούν.
34 Γι’
αυτό, ποτέ μην ανησυχήσετε για την αυριανή ημέρα, γιατί η αυριανή ημέρα θα έχει
τις δικές της ανησυχίες. Αρκετό είναι για την κάθε ημέρα το δικό της κακό.
7
»Μην κρίνετε για να μην κριθείτε·
2 διότι
με όποια κρίση κρίνετε θα κριθείτε· και με το μέτρο με το οποίο μετράτε θα
μετρήσουν σε εσάς. 3 Γιατί,
λοιπόν, κοιτάζεις το άχυρο στο μάτι του αδελφού σου, αλλά δεν παρατηρείς το
δοκάρι στο δικό σου μάτι;
4 Ή
πώς μπορείς να λες στον αδελφό σου: “Άφησέ με να βγάλω το άχυρο από το μάτι σου”,
όταν ένα δοκάρι είναι στο δικό σου μάτι;
5 Υποκριτή!
Πρώτα βγάλε το δοκάρι από το δικό σου μάτι και τότε θα δεις καθαρά πώς να
βγάλεις το άχυρο από το μάτι του αδελφού σου.
6 »Μη
δώσετε ό,τι είναι άγιο στους σκύλους, ούτε να ρίξετε τα μαργαριτάρια σας μπροστά
στα γουρούνια, για να μην τα ποδοπατήσουν ποτέ και γυρίσουν και σας ξεσκίσουν.
7 »Εξακολουθήστε
να ζητάτε και θα σας δοθεί· εξακολουθήστε να ψάχνετε και θα βρείτε·
εξακολουθήστε να χτυπάτε και θα σας ανοιχτεί.
8 Διότι
όποιος ζητάει λαβαίνει, και όποιος ψάχνει βρίσκει, και σε εκείνον που χτυπάει θα
ανοιχτεί. 9 Πράγματι,
ποιος είναι ο άνθρωπος μεταξύ σας από τον οποίο ο γιος του ζητάει ψωμί—μήπως θα
του δώσει πέτρα; 10 Ή,
ίσως ζητήσει ψάρι—μήπως θα του δώσει φίδι;
11
Άρα λοιπόν, αν εσείς, μολονότι είστε
πονηροί, ξέρετε να δίνετε καλά δώρα στα παιδιά σας, πόσο μάλλον ο Πατέρας σας
που είναι στους ουρανούς θα δώσει καλά πράγματα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν!
12 »Όλα
όσα θέλετε, λοιπόν, να κάνουν σε εσάς οι άνθρωποι πρέπει και εσείς, παρόμοια, να
κάνετε σε αυτούς· αυτή τη σημασία έχουν, στην πραγματικότητα, ο Νόμος και οι
Προφήτες.
13 »Μπείτε
από τη στενή πύλη· επειδή πλατύς και ευρύχωρος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην
καταστροφή, και πολλοί είναι εκείνοι που μπαίνουν από αυτόν·
14 ενώ
στενή είναι η πύλη και στενόχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι
εκείνοι που τον βρίσκουν.
24 “No one can slave for two masters; for either he will hate the one and love the other, or he will stick to the one and despise the other. YOU cannot slave for God and for Riches.
25 “On this account I say to YOU: Stop being anxious about YOUR souls as to what YOU will eat or what YOU will drink, or about YOUR bodies as to what YOU will wear. Does not the soul mean more than food and the body than clothing? 26 Observe intently the birds of heaven, because they do not sow seed or reap or gather into storehouses; still YOUR heavenly Father feeds them. Are YOU not worth more than they are? 27 Who of YOU by being anxious can add one cubit to his life span? 28 Also, on the matter of clothing, why are YOU anxious? Take a lesson from the lilies of the field, how they are growing; they do not toil, nor do they spin; 29 but I say to YOU that not even Solomon in all his glory was arrayed as one of these. 30 If, now, God thus clothes the vegetation of the field, which is here today and tomorrow is thrown into the oven, will he not much rather clothe YOU, YOU with little faith? 31 So never be anxious and say, ‘What are we to eat?’ or, ‘What are we to drink?’ or, ‘What are we to put on?’ 32 For all these are the things the nations are eagerly pursuing. For YOUR heavenly Father knows YOU need all these things.
33 “Keep
on, then, seeking first the kingdom and his righteousness, and all these [other]
things will be added to YOU.
34 So,
never be anxious about the next day, for the next day will have its own
anxieties. Sufficient for each day is its own badness.
7
“Stop judging that YOU may not be judged;
2 for
with what judgment YOU are judging, YOU will be judged; and with the measure
that YOU are measuring out, they will measure out to YOU.
3 Why,
then, do you look at the straw in your brother’s eye, but do not consider the
rafter in your own eye?
4 Or
how can you say to your brother, ‘Allow me to extract the straw from your eye’;
when, look! a rafter is in your own eye?
5 Hypocrite!
First extract the rafter from your own eye, and then you will see clearly how to
extract the straw from your brother’s eye.
6 “Do not give what is holy to dogs, neither throw YOUR pearls before swine, that they may never trample them under their feet and turn around and rip YOU open.
7 “Keep on asking, and it will be given YOU; keep on seeking, and YOU will find; keep on knocking, and it will be opened to YOU. 8 For everyone asking receives, and everyone seeking finds, and to everyone knocking it will be opened. 9 Indeed, who is the man among YOU whom his son asks for bread—he will not hand him a stone, will he? 10 Or, perhaps, he will ask for a fish—he will not hand him a serpent, will he? 11 Therefore, if YOU, although being wicked, know how to give good gifts to YOUR children, how much more so will YOUR Father who is in the heavens give good things to those asking him?
12 “All things, therefore, that YOU want men to do to YOU, YOU also must likewise do to them; this, in fact, is what the Law and the Prophets mean.
13 “Go
in through the narrow gate; because broad and spacious is the road leading off
into destruction, and many are the ones going in through it;
14 whereas
narrow is the gate and cramped the road leading off into life, and few are the
ones finding it.