23 Τελικά, αφού είπε στα πλήθη να φύγουν, ανέβηκε ιδιαιτέρως στο βουνό για να προσευχηθεί. Αν και είχε περάσει η ώρα, αυτός ήταν εκεί μόνος. 24 Τώρα πια το πλοιάριο ήταν πολλές εκατοντάδες μέτρα μακριά από τη στεριά και παράδερνε στα κύματα, επειδή ο άνεμος ήταν αντίθετος. 25 Αλλά στη διάρκεια της τέταρτης φυλακής της νύχτας, αυτός ήρθε κοντά τους περπατώντας πάνω στη θάλασσα. 26 Όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στη θάλασσα, οι μαθητές ταράχτηκαν και είπαν: «Είναι οπτασία!» Και φώναξαν από το φόβο τους. 27 Αλλά αμέσως ο Ιησούς τούς μίλησε, λέγοντας: «Πάρτε θάρρος, εγώ είμαι· μη φοβάστε». 28 Ο Πέτρος αποκρίθηκε και του είπε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω σε εσένα πάνω στα νερά». 29 Αυτός είπε: «Έλα!» Τότε ο Πέτρος, κατεβαίνοντας από το πλοιάριο, περπάτησε πάνω στα νερά και πήγε προς τον Ιησού. 30 Αλλά κοιτάζοντας την ανεμοθύελλα, φοβήθηκε και, αφού άρχισε να βουλιάζει, φώναξε: «Κύριε, σώσε με!» 31 Απλώνοντας αμέσως το χέρι του, ο Ιησούς τον έπιασε και του είπε: «Ολιγόπιστε, γιατί ενέδωσες στην αμφιβολία;» 32 Και αφού ανέβηκαν στο πλοιάριο, κόπασε η ανεμοθύελλα. 33 Τότε εκείνοι που ήταν στο πλοιάριο τον προσκύνησαν, λέγοντας: «Πράγματι είσαι Γιος του Θεού». 34 Και πέρασαν απέναντι και βγήκαν στη γη της Γεννησαρέτ.

   35 Μόλις τον αναγνώρισαν, οι άντρες εκείνου του τόπου έστειλαν μήνυμα σε όλη τη γύρω περιοχή, και οι άνθρωποι του έφεραν όλους εκείνους που ήταν ασθενείς. 36 Και τον ικέτευαν απλώς και μόνο να αγγίξουν τα κρόσσια του εξωτερικού του ενδύματος· και όλοι εκείνοι που τα άγγιξαν έγιναν τελείως καλά.

15  Τότε ήρθαν στον Ιησού από την Ιερουσαλήμ Φαρισαίοι και γραμματείς, λέγοντας: 2 «Γιατί παραβαίνουν οι μαθητές σου την παράδοση των παλαιοτέρων; Παραδείγματος χάρη, δεν πλένουν τα χέρια τους όταν πρόκειται να γευματίσουν».

   3 Απαντώντας αυτός τους είπε: «Γιατί και εσείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού εξαιτίας της παράδοσής σας; 4 Παραδείγματος χάρη, ο Θεός είπε: “Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου”· και “Εκείνος που εξυβρίζει πατέρα ή μητέρα να καταλήγει στο θάνατο”. 5 Αλλά εσείς λέτε: “Όποιος πει στον πατέρα ή στη μητέρα του: «Ό,τι έχω με το οποίο θα μπορούσες να ωφεληθείς από εμένα είναι δώρο αφιερωμένο στον Θεό», 6 δεν πρέπει να τιμάει τον πατέρα του καθόλου”. Και έτσι έχετε καταστήσει το λόγο του Θεού άκυρο εξαιτίας της παράδοσής σας. 7 Υποκριτές, σωστά προφήτευσε ο Ησαΐας για εσάς, όταν είπε: 8 “Αυτός ο λαός με τιμάει με τα χείλη, όμως η καρδιά τους είναι πολύ απομακρυσμένη από εμένα. 9 Μάταια με λατρεύουν, επειδή διδάσκουν εντολές ανθρώπων ως δόγματα”». 10 Τότε φώναξε κοντά το πλήθος και τους είπε: «Ακούστε και συλλάβετε το νόημα: 11 Δεν μολύνει τον άνθρωπο αυτό που μπαίνει στο στόμα του· αλλά εκείνο που μολύνει τον άνθρωπο είναι αυτό που βγαίνει από το στόμα του».

   12 Τότε πλησίασαν οι μαθητές και του είπαν: «Ξέρεις ότι οι Φαρισαίοι σκανδαλίστηκαν όταν άκουσαν αυτό που είπες;» 13 Απαντώντας αυτός είπε: «Κάθε φυτό που δεν φύτεψε ο ουράνιος Πατέρας μου θα ξεριζωθεί. 14 Αφήστε τους. Τυφλοί οδηγοί είναι. Αν, λοιπόν, τυφλός οδηγεί τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε λάκκο». 15 Ο Πέτρος αποκρίθηκε και του είπε: «Διευκρίνισέ μας την παραβολή». 16 Τότε αυτός είπε: «Και εσείς είστε ακόμη χωρίς κατανόηση; 17 Δεν ξέρετε ότι καθετί που μπαίνει στο στόμα περνάει στα έντερα και αποβάλλεται στον υπόνομο; 18 Ωστόσο, αυτά που βγαίνουν από το στόμα εξέρχονται από την καρδιά, και εκείνα μολύνουν τον άνθρωπο. 19 Παραδείγματος χάρη, από την καρδιά εξέρχονται πονηροί διαλογισμοί, φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες. 20 Αυτά είναι που μολύνουν τον άνθρωπο· αλλά το να γευματίσει ο άνθρωπος με άπλυτα χέρια δεν τον μολύνει».
 

23 Eventually, having sent the crowds away, he went up into the mountain by himself to pray. Though it became late, he was there alone. 24 By now the boat was many hundreds of yards away from land, being hard put to it by the waves, because the wind was against them. 25 But in the fourth watch period of the night he came to them, walking over the sea. 26 When they caught sight of him walking on the sea, the disciples were troubled, saying: “It is an apparition!” And they cried out in their fear. 27 But at once Jesus spoke to them with the words: “Take courage, it is I; have no fear.” 28 In reply Peter said to him: “Lord, if it is you, command me to come to you over the waters.” 29 He said: “Come!” Thereupon Peter, getting down off the boat, walked over the waters and went toward Jesus. 30 But looking at the windstorm, he got afraid and, after starting to sink, he cried out: “Lord, save me!” 31 Immediately stretching out his hand Jesus caught hold of him and said to him: “You with little faith, why did you give way to doubt?” 32 And after they got up into the boat, the windstorm abated. 33 Then those in the boat did obeisance to him, saying: “You are really God’s Son.” 34 And they got across and came to land in Gennesaret.

35 Upon recognizing him the men of that place sent forth into all that surrounding country, and people brought him all those who were ill. 36 And they went entreating him that they might just touch the fringe of his outer garment; and all those who touched it were made completely well.

15 Then there came to Jesus from Jerusalem Pharisees and scribes, saying: 2 “Why is it your disciples overstep the tradition of the men of former times? For example, they do not wash their hands when about to eat a meal.”

3 In reply he said to them: “Why is it YOU also overstep the commandment of God because of YOUR tradition? 4 For example, God said, ‘Honor your father and your mother’; and, ‘Let him that reviles father or mother end up in death.’ 5 But YOU say, ‘Whoever says to his father or mother: “Whatever I have by which you might get benefit from me is a gift dedicated to God,” 6 he must not honor his father at all.’ And so YOU have made the word of God invalid because of YOUR tradition. 7 YOU hypocrites, Isaiah aptly prophesied about YOU, when he said, 8 ‘This people honors me with their lips, yet their heart is far removed from me. 9 It is in vain that they keep worshiping me, because they teach commands of men as doctrines.’” 10 With that he called the crowd near and said to them: “Listen and get the sense of it: 11 Not what enters into [his] mouth defiles a man; but it is what proceeds out of [his] mouth that defiles a man.”

12 Then the disciples came up and said to him: “Do you know that the Pharisees stumbled at hearing what you said?” 13 In reply he said: “Every plant that my heavenly Father did not plant will be uprooted. 14 LET them be. Blind guides is what they are. If, then, a blind man guides a blind man, both will fall into a pit.” 15 By way of response Peter said to him: “Make the illustration plain to us.” 16 At this he said: “Are YOU also yet without understanding? 17 Are YOU not aware that everything entering into the mouth passes along into the intestines and is discharged into the sewer? 18 However, the things proceeding out of the mouth come out of the heart, and those things defile a man. 19 For example, out of the heart come wicked reasonings, murders, adulteries, fornications, thieveries, false testimonies, blasphemies. 20 These are the things defiling a man; but to take a meal with unwashed hands does not defile a man.”