July 27
Ρωμαίους
1:24 — 2:11
 

   24  Γι’ αυτό, ο Θεός, ανάλογα με τις επιθυμίες των καρδιών τους, τους παρέδωσε σε ακαθαρσία,  ώστε τα σώματά  τους να ατιμάζονται ανάμεσά τους,  25  ναι, εκείνους που αντάλλαξαν την αλήθεια  του Θεού με το ψέμα  και έδειξαν ευλάβεια και απέδωσαν ιερή υπηρεσία στη δημιουργία μάλλον παρά σε Εκείνον που δημιούργησε, ο οποίος είναι ευλογημένος για πάντα. Αμήν. 26  Γι’ αυτόν το λόγο, ο Θεός τούς παρέδωσε σε επαίσχυντες σεξουαλικές ορέξεις,  επειδή και οι γυναίκες τους άλλαξαν τη φυσική χρήση του εαυτού τους σε χρήση που είναι αντίθετη στη φύση·  27  παρόμοια, και οι άντρες ακόμη άφησαν τη φυσική χρήση της γυναίκας  και άναψαν άγρια από το σαρκικό τους πόθο ο ένας για τον άλλον, άντρες με άντρες,  εργαζόμενοι ό,τι είναι χυδαίο  και λαβαίνοντας για τον εαυτό τους την πλήρη ανταπόδοση  που τους άξιζε για την πλάνη τους. 

   28  Και καθώς δεν επιδοκίμασαν το να έχουν ακριβή γνώση  για τον Θεό, ο Θεός τούς παρέδωσε σε μια αποδοκιμασμένη διανοητική κατάσταση,  για να κάνουν τα πράγματα που δεν αρμόζουν,  29  πλήρεις καθώς ήταν από κάθε αδικία,  πονηρία,  πλεονεξία,  κακία,  γεμάτοι φθόνο,  φόνο,  έριδες,  δόλο,  μοχθηρή διάθεση,  όντας ψιθυριστές,  30  κακολόγοι,  άτομα που μισούν τον Θεό, θρασείς,  υπερήφανοι,  αλαζόνες,  εφευρέτες κακών πραγμάτων,  ανυπάκουοι στους γονείς,  31  χωρίς κατανόηση,  ασυνεπείς στις συμφωνίες,  άστοργοι,  ανελεήμονες.  32  Μολονότι αυτοί γνωρίζουν πάρα πολύ καλά το δίκαιο διάταγμα του Θεού,  ότι εκείνοι που πράττουν τέτοια πράγματα είναι άξιοι θανάτου,  όχι μόνο κάνουν αυτά τα πράγματα αλλά και συναινούν  με εκείνους που τα πράττουν.

2  Συνεπώς, είσαι αδικαιολόγητος, άνθρωπε,  όποιος και να είσαι, αν κρίνεις·  διότι σε ό,τι κρίνεις κάποιον άλλον, καταδικάζεις τον εαυτό σου, εφόσον εσύ που κρίνεις  πράττεις τα ίδια πράγματα.  2  Γνωρίζουμε δε ότι η κρίση του Θεού είναι, σύμφωνα με την αλήθεια,  εναντίον εκείνων που πράττουν τέτοια πράγματα.

   3  Αλλά μήπως έχεις αυτή την εντύπωση, άνθρωπε,  ενώ κρίνεις εκείνους που πράττουν τέτοια πράγματα και ωστόσο κάνεις τα ίδια, ότι θα διαφύγεις από την κρίση του Θεού;  4  Ή μήπως καταφρονείς τον πλούτο της καλοσύνης  και της ανοχής  και της μακροθυμίας  του, επειδή δεν γνωρίζεις ότι η ιδιότητα της καλοσύνης του Θεού προσπαθεί να σε οδηγήσει σε μετάνοια;  5  Αλλά, σύμφωνα με τη σκληρότητα  και την αμετανόητη καρδιά  σου, συσσωρεύεις οργή  για τον εαυτό σου στην ημέρα της οργής  και της αποκάλυψης  της δίκαιης κρίσης  του Θεού. 6  Και αυτός θα αποδώσει στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του:  7  αιώνια ζωή σε εκείνους που επιζητούν δόξα και τιμή και αφθαρσία  μέσω υπομονής σε έργο που είναι καλό· 8  ωστόσο, για εκείνους που είναι φιλόνικοι  και παρακούν την αλήθεια,  αλλά υπακούν στην αδικία, θα υπάρξει οργή και θυμός,  9  θλίψη και στενοχώριες, στην ψυχή κάθε ανθρώπου που εργάζεται το κακό, του Ιουδαίου  πρώτα καθώς και του Έλληνα·  10  αλλά δόξα και τιμή και ειρήνη για τον καθένα που εργάζεται το καλό,  για τον Ιουδαίο πρώτα  καθώς και για τον Έλληνα.  11  Διότι δεν υπάρχει προσωποληψία στον Θεό. 
 


24 Therefore God, in keeping with the desires of their hearts, gave them up to uncleanness, that their bodies might be dishonored among them, 25 even those who exchanged the truth of God for the lie and venerated and rendered sacred service to the creation rather than the One who created, who is blessed forever. Amen. 26 That is why God gave them up to disgraceful sexual appetites, for both their females changed the natural use of themselves into one contrary to nature; 27 and likewise even the males left the natural use of the female and became violently inflamed in their lust toward one another, males with males, working what is obscene and receiving in themselves the full recompense, which was due for their error.

28 And just as they did not approve of holding God in accurate knowledge, God gave them up to a disapproved mental state, to do the things not fitting, 29 filled as they were with all unrighteousness, wickedness, covetousness, badness, being full of envy, murder, strife, deceit, malicious disposition, being whisperers, 30 backbiters, haters of God, insolent, haughty, self-assuming, inventors of injurious things, disobedient to parents, 31 without understanding, false to agreements, having no natural affection, merciless. 32 Although these know full well the righteous decree of God, that those practicing such things are deserving of death, they not only keep on doing them but also consent with those practicing them.

2
Therefore you are inexcusable, O man, whoever you are, if you judge; for in the thing in which you judge another, you condemn yourself, inasmuch as you that judge practice the same things. 2 Now we know that the judgment of God is, in accord with truth, against those who practice such things.

3 But do you have this idea, O man, while you judge those who practice such things and yet you do them, that you will escape the judgment of God? 4 Or do you despise the riches of his kindness and forbearance and long-suffering, because you do not know that the kindly [quality] of God is trying to lead you to repentance? 5 But according to your hardness and unrepentant heart you are storing up wrath for yourself on the day of wrath and of the revealing of God’s righteous judgment. 6 And he will render to each one according to his works: 7 everlasting life to those who are seeking glory and honor and incorruptibleness by endurance in work that is good; 8 however, for those who are contentious and who disobey the truth but obey unrighteousness there will be wrath and anger, 9 tribulation and distress, upon the soul of every man who works what is injurious, of the Jew first and also of the Greek; 10 but glory and honor and peace for everyone who works what is good, for the Jew first and also for the Greek. 11 For there is no partiality with God.