March 11

March 11

Μάρκος 15:33 — 16:8

   33 Όταν ήρθε η έκτη ώρα, έπεσε σκοτάδι πάνω σε όλη τη γη μέχρι την ένατη ώρα. 34 Και την ένατη ώρα ο Ιησούς φώναξε με δυνατή φωνή: «Ηλί, Ηλί, λαμά σαβαχθανί;» το οποίο όταν μεταφράζεται σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» 35 Και μερικοί από εκείνους που στέκονταν κοντά, όταν το άκουσαν, άρχισαν να λένε: «Δείτε! Φωνάζει τον Ηλία». 36 Αλλά κάποιος έτρεξε, μούσκεψε ένα σφουγγάρι σε ξινό κρασί, το έβαλε πάνω σε ένα καλάμι και άρχισε να του δίνει να πιει, λέγοντας: «Αφήστε τον! Ας δούμε αν θα έρθει ο Ηλίας να τον κατεβάσει». 37 Ο δε Ιησούς έβγαλε μια δυνατή κραυγή και εξέπνευσε. 38 Και η κουρτίνα του αγιαστηρίου σκίστηκε στα δύο, από πάνω ως κάτω. 39 Όταν ο αξιωματικός που στεκόταν εκεί, απέναντί του, είδε ότι είχε εκπνεύσει κάτω από αυτές τις συνθήκες, είπε: «Σίγουρα αυτός ο άνθρωπος ήταν Γιος του Θεού».

   40 Υπήρχαν και γυναίκες που κοίταζαν από απόσταση, ανάμεσά τους η Μαρία η Μαγδαληνή, καθώς και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου του Μικρού και του Ιωσή, και η Σαλώμη, 41 οι οποίες τον συνόδευαν και τον διακονούσαν όταν αυτός ήταν στη Γαλιλαία, και πολλές άλλες γυναίκες που είχαν ανεβεί μαζί του στην Ιερουσαλήμ.

   42 Ήταν ήδη αργά το απόγευμα, και επειδή ήταν Προετοιμασία, δηλαδή η ημέρα πριν από το σάββατο, 43 ήρθε ο Ιωσήφ, ευυπόληπτο μέλος του Συμβουλίου, που ήταν από την Αριμαθαία, ο οποίος περίμενε και αυτός τη βασιλεία του Θεού. Αυτός πήρε το θάρρος να πάει μπροστά στον Πιλάτο και να ζητήσει το σώμα του Ιησού. 44 Αλλά ο Πιλάτος αναρωτήθηκε αν εκείνος ήταν ήδη νεκρός και, καλώντας τον αξιωματικό, τον ρώτησε αν είχε ήδη πεθάνει. 45 Αφού, λοιπόν, έλαβε τη διαβεβαίωση από τον αξιωματικό, παραχώρησε το πτώμα στον Ιωσήφ. 46 Και αυτός αγόρασε εκλεκτό λινό ύφασμα και τον κατέβασε, τον τύλιξε στο εκλεκτό λινό ύφασμα και τον έβαλε σε ένα μνήμα που ήταν λαξευμένο στο βράχο· και κύλησε μια πέτρα στην πόρτα του μνημείου. 47 Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιωσή, συνέχισαν να κοιτάζουν προς το μέρος όπου είχε τεθεί.

16 Αφού, λοιπόν, πέρασε το σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη αγόρασαν μυρωδικά για να έρθουν και να τον αλείψουν. 2 Και πολύ νωρίς την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, ήρθαν στο μνημείο, αφού ανέτειλε ο ήλιος. 3 Και έλεγαν η μία στην άλλη: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα από την πόρτα του μνημείου;» 4 Αλλά όταν σήκωσαν τα μάτια τους, είδαν ότι η πέτρα είχε κυλιστεί, μολονότι ήταν πολύ μεγάλη. 5 Όταν μπήκαν μέσα στο μνημείο, είδαν έναν νεαρό άντρα να κάθεται στη δεξιά πλευρά ντυμένος με λευκή στολή, και σάστισαν. 6 Εκείνος τους είπε: «Μη σαστίζετε. Ψάχνετε τον Ιησού τον Ναζωραίο, που κρεμάστηκε στο ξύλο. Εγέρθηκε, δεν είναι εδώ. Να το μέρος όπου τον έβαλαν. 7 Αλλά πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο: “Πηγαίνει πριν από εσάς στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε, όπως σας είπε”». 8 Αυτές, λοιπόν, όταν βγήκαν έξω, έφυγαν από το μνημείο, γιατί τις είχε καταλάβει τρόμος και δυνατή συγκίνηση. Και δεν είπαν σε κανέναν τίποτα, γιατί φοβούνταν.

ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ορισμένα αρχαία χειρόγραφα (ο Αλεξανδρινός Κώδικας, ο Κώδικας του Εφραίμ, ο Κώδικας του Βέζα) και ορισμένες αρχαίες μεταφράσεις (η λατινική Βουλγάτα, η Κουρετόνια συριακή, η συριακή Πεσίτα) προσθέτουν τον ακόλουθο μεγάλο επίλογο, τον οποίο όμως παραλείπουν ο Σιναϊτικός Κώδικας, ο Βατικανός Κώδικας, ο Σιναϊτικός Συριακός κώδικας και η Αρμενική Μετάφραση:

9 Αφού αναστήθηκε νωρίς την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, εμφανίστηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή, από την οποία είχε εκβάλει εφτά δαίμονες. 10 Αυτή πήγε και το ανέφερε σε εκείνους που ήταν στο παρελθόν μαζί του, καθώς πενθούσαν και έκλαιγαν. 11 Αλλά εκείνοι, όταν άκουσαν ότι είχε έρθει στη ζωή και ότι αυτή τον είχε δει, δεν πίστεψαν. 12 Έπειτα δε από αυτά, εμφανίστηκε με άλλη μορφή σε δύο από αυτούς οι οποίοι περπατούσαν πηγαίνοντας στην ύπαιθρο· 13 και αυτοί γύρισαν και το ανέφεραν στους υπόλοιπους. Ούτε αυτούς τους πίστεψαν. 14 Αλλά αργότερα εμφανίστηκε στους ίδιους τους έντεκα, καθώς πλάγιαζαν μπροστά στο τραπέζι, και ονείδισε την απιστία και τη σκληροκαρδία τους, επειδή δεν πίστεψαν εκείνους που τον είχαν δει τώρα που είχε εγερθεί από τους νεκρούς. 15 Και τους είπε: «Πηγαίνετε σε όλο τον κόσμο και κηρύξτε τα καλά νέα σε όλη τη δημιουργία. 16 Αυτός που πιστεύει και βαφτίζεται θα σωθεί, αλλά αυτός που δεν πιστεύει θα καταδικαστεί. 17 Επιπλέον, αυτά τα σημεία θα συνοδεύουν εκείνους που πιστεύουν: Χρησιμοποιώντας το όνομά μου θα εκβάλλουν δαίμονες, θα μιλούν γλώσσες, 18 και με τα χέρια τους θα σηκώνουν φίδια, και αν πιουν κάτι θανατηφόρο αυτό δεν θα τους βλάψει καθόλου. Θα θέτουν τα χέρια τους πάνω σε αρρώστους, και αυτοί θα γίνονται καλά».
19 Αφού, λοιπόν, ο Κύριος Ιησούς τούς μίλησε, αναλήφθηκε στον ουρανό και κάθησε στα δεξιά του Θεού. 20 Και αυτοί βγήκαν και κήρυξαν παντού, ενώ ο Κύριος εργαζόταν μαζί τους και υποστήριζε το άγγελμα μέσω των συνοδευτικών σημείων.

ΜΙΚΡΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ορισμένα μεταγενέστερα χειρόγραφα και ορισμένες μεταγενέστερες μεταφράσεις περιέχουν έναν μικρό επίλογο έπειτα από το εδάφιο Μάρκος 16:8, ως εξής:

Όλα αυτά όμως για τα οποία τους είχε δοθεί εντολή τα αφηγήθηκαν με συντομία σε εκείνους που περιέβαλλαν τον Πέτρο. Έπειτα δε από αυτά, ο ίδιος ο Ιησούς έστειλε μέσω αυτών, από την ανατολή ως τη δύση, την άγια και άφθαρτη εξαγγελία της αιώνιας σωτηρίας.

33 When it became the sixth hour a darkness fell over the whole land until the ninth hour. 34 And at the ninth hour Jesus called out with a loud voice: “Eli, Eli, lama sabachthani?” which means, when translated: “My God, my God, why have you forsaken me?” 35 And some of those standing near, on hearing it, began to say: “See! He is calling Elijah.” 36 But a certain one ran, soaked a sponge with sour wine, put it on a reed, and began giving him a drink, saying: “LET [him] be! Let us see whether Elijah comes to take him down.” 37 But Jesus let out a loud cry and expired. 38 And the curtain of the sanctuary was rent in two from top to bottom. 39 Now, when the army officer that was standing by with him in view saw he had expired under these circumstances, he said: “Certainly this man was God’s Son.”

40 There were also women viewing from a distance, among them Mary Magdalene as well as Mary the mother of James the Less and of Joses, and Salome, 41 who used to accompany him and minister to him when he was in Galilee, and many other women who had come up together with him to Jerusalem.

42 Now as it was already late in the afternoon, and since it was Preparation, that is, the day before the sabbath, 43 there came Joseph of Arimathea, a reputable member of the Council, who also himself was waiting for the kingdom of God. He took courage to go in before Pilate and asked for the body of Jesus. 44 But Pilate wondered whether he was already dead, and, summoning the army officer, he asked him whether he had already died. 45 So after making certain from the army officer, he granted the corpse to Joseph. 46 Accordingly he bought fine linen and took him down, wrapped him in the fine linen and laid him in a tomb which was quarried out of a rock-mass; and he rolled a stone up to the door of the memorial tomb. 47 But Mary Magdalene and Mary the mother of Joses continued looking at where he had been laid.

16 So when the sabbath had passed, Mary Magdalene, and Mary the mother of James, and Salome bought spices in order to come and grease him. 2 And very early on the first day of the week they came to the memorial tomb, when the sun had risen. 3 And they were saying one to another: “Who will roll the stone away from the door of the memorial tomb for us?” 4 But when they looked up, they beheld that the stone had been rolled away, although it was very large. 5 When they entered into the memorial tomb, they saw a young man sitting on the right side clothed in a white robe, and they were stunned. 6 He said to them: “Stop being stunned. YOU are looking for Jesus the Nazarene, who was impaled. He was raised up, he is not here. See! The place where they laid him. 7 But go, tell his disciples and Peter, ‘He is going ahead of YOU into Galilee; there YOU will see him, just as he told YOU.’” 8 So when they came out they fled from the memorial tomb, for trembling and strong emotion were gripping them. And they told nobody anything, for they were in fear.

LONG CONCLUSION

Certain ancient manuscripts (ACD) and versions (VgSyc,p) add the following long conclusion, but which אBSysArm omit:

9 After he rose early on the first day of the week he appeared first to Mary Magdalene, from whom he had expelled seven demons. 10 She went and reported to those who had been with him, as they were mourning and weeping. 11 But they, when they heard he had come to life and had been viewed by her, did not believe. 12 Moreover, after these things he appeared in another form to two of them walking along, as they were going into the country; 13 and they came back and reported to the rest. Neither did they believe these. 14 But later he appeared to the eleven themselves as they were reclining at the table, and he reproached their lack of faith and hardheartedness, because they did not believe those who had beheld him now raised up from the dead. 15 And he said to them: “Go into all the world and preach the good news to all creation. 16 He that believes and is baptized will be saved, but he that does not believe will be condemned. 17 Furthermore, these signs will accompany those believing: By the use of my name they will expel demons, they will speak with tongues, 18 and with their hands they will pick up serpents, and if they drink anything deadly it will not hurt them at all. They will lay their hands upon sick persons, and these will become well.”

19 So, then, the Lord Jesus, after having spoken to them, was taken up to heaven and sat down at the right hand of God. 20 They, accordingly, went out and preached everywhere, while the Lord worked with them and backed up the message through the accompanying signs.

SHORT CONCLUSION

Some late manuscripts and versions contain a short conclusion after Mark 16:8, as follows:

But all the things that had been commanded they related briefly to those around Peter. Further, after these things, Jesus himself sent out through them from the east to the west the holy and incorruptible proclamation of everlasting salvation.