March 22

March 22

Λουκάς 5:17 — 5:39

   17 Κάποια από εκείνες τις ημέρες δίδασκε, και κάθονταν εκεί Φαρισαίοι και δάσκαλοι του νόμου που είχαν έρθει από κάθε χωριό της Γαλιλαίας και της Ιουδαίας και από την Ιερουσαλήμ· και υπήρχε για αυτόν η δύναμη του Ιεχωβά ώστε να γιατρεύει. 18 Και κάποιοι άντρες μετέφεραν πάνω σε κρεβάτι έναν άνθρωπο που ήταν παράλυτος και έψαχναν κάποιον τρόπο να τον φέρουν μέσα και να τον βάλουν μπροστά του. 19 Μη βρίσκοντας, λοιπόν, τρόπο να τον φέρουν μέσα εξαιτίας του πλήθους, σκαρφάλωσαν στη στέγη και μέσα από τα κεραμίδια τον κατέβασαν με το μικρό κρεβάτι ανάμεσα σε εκείνους που ήταν μπροστά στον Ιησού. 20 Και όταν αυτός είδε την πίστη τους, είπε: «Άνθρωπε, σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου». 21 Τότε οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι άρχισαν να διαλογίζονται, λέγοντας: «Ποιος είναι αυτός που λέει βλασφημίες; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες εκτός από τον Θεό μόνο;» 22 Αλλά ο Ιησούς, διακρίνοντας τους διαλογισμούς τους, είπε απαντώντας τους: «Τι διαλογίζεστε μέσα στις καρδιές σας; 23 Τι είναι ευκολότερο, να πω: “Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου”, ή να πω: “Σήκω και περπάτα”; 24 Αλλά για να γνωρίσετε ότι ο Γιος του ανθρώπου έχει εξουσία πάνω στη γη να συγχωρεί αμαρτίες—» είπε στον παράλυτο: «Σου λέω: Σήκω και πάρε το μικρό κρεβάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου». 25 Και ευθύς αμέσως εκείνος σηκώθηκε μπροστά τους, πήρε αυτό πάνω στο οποίο ήταν ξαπλωμένος και έφυγε για το σπίτι του δοξάζοντας τον Θεό. 26 Τότε έκσταση τους κατέλαβε όλους και άρχισαν να δοξάζουν τον Θεό και γέμισαν φόβο, λέγοντας: «Είδαμε παράξενα πράγματα σήμερα!»

   27 Έπειτα από αυτά, βγήκε έξω και είδε έναν εισπράκτορα φόρων ονόματι Λευί να κάθεται στο γραφείο όπου εισπράττονταν οι φόροι, και του είπε: «Γίνε ακόλουθός μου». 28 Και αυτός, αφήνοντας πίσω τα πάντα, σηκώθηκε και άρχισε να τον ακολουθεί. 29 Επίσης, ο Λευί παρέθεσε ένα μεγάλο συμπόσιο για αυτόν στο σπίτι του· και υπήρχε μεγάλο πλήθος από εισπράκτορες φόρων και άλλους που ήταν μαζί τους και είχαν πλαγιάσει για το γεύμα. 30 Τότε οι Φαρισαίοι και οι γραμματείς τους άρχισαν να γογγύζουν στους μαθητές του, λέγοντας: «Γιατί τρώτε και πίνετε με εισπράκτορες φόρων και αμαρτωλούς;» 31 Απαντώντας ο Ιησούς τούς είπε: «Δεν χρειάζονται γιατρό οι υγιείς αλλά οι άρρωστοι. 32 Εγώ έχω έρθει να καλέσω, όχι δίκαιους ανθρώπους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια».

   33 Αυτοί του είπαν: «Οι μαθητές του Ιωάννη νηστεύουν συχνά και κάνουν δεήσεις, και το ίδιο κάνουν οι μαθητές των Φαρισαίων, αλλά οι δικοί σου τρώνε και πίνουν». 34 Ο Ιησούς τούς είπε: «Μήπως μπορείτε να κάνετε τους φίλους του γαμπρού να νηστεύουν ενόσω είναι μαζί τους ο γαμπρός; 35 Εντούτοις, θα έρθουν ημέρες που ο γαμπρός πράγματι θα αφαιρεθεί από αυτούς· τότε θα νηστέψουν, εκείνες τις ημέρες».

   36 Και άρχισε να τους λέει μια παραβολή: «Κανείς δεν κόβει μπάλωμα από καινούριο εξωτερικό ένδυμα και το ράβει σε παλιό εξωτερικό ένδυμα· αλλά αν το κάνει αυτό, τότε και το καινούριο μπάλωμα αποσχίζεται και το μπάλωμα από το καινούριο ένδυμα δεν ταιριάζει με το παλιό. 37 Επίσης, κανείς δεν βάζει καινούριο κρασί σε παλιά ασκιά· γιατί αν το κάνει αυτό, τότε το καινούριο κρασί θα σκίσει τα ασκιά, και αυτό θα χυθεί και τα ασκιά θα καταστραφούν. 38 Αλλά το καινούριο κρασί πρέπει να μπαίνει σε καινούρια ασκιά. 39 Κανείς που έχει πιει παλιό κρασί δεν θέλει καινούριο· διότι λέει: “Το παλιό είναι ωραίο”».

17 In the course of one of the days he was teaching, and Pharisees and teachers of the law who had come out of every village of Galilee and Judea and Jerusalem were sitting there; and Jehovah’s power was there for him to do healing. 18 And, look! men carrying on a bed a man who was paralyzed, and they were seeking a way to bring him in and place him before him. 19 So, not finding a way to bring him in on account of the crowd, they climbed up to the roof, and through the tiling they let him down with the little bed among those in front of Jesus. 20 And when he saw their faith he said: “Man, your sins are forgiven you.” 21 Thereupon the scribes and the Pharisees started to reason, saying: “Who is this that is speaking blasphemies? Who can forgive sins except God alone?” 22 But Jesus, discerning their reasonings, said in answer to them: “What are YOU reasoning out in YOUR hearts? 23 Which is easier, to say, ‘Your sins are forgiven you,’ or to say, ‘Get up and walk’? 24 But in order for YOU to know that the Son of man has authority on the earth to forgive sins—” he said to the paralyzed man: “I say to you, Get up and pick up your little bed and be on your way home.” 25 And instantly he rose up before them, picked up what he used to lie on and went off to his home, glorifying God. 26 Then an ecstasy seized one and all, and they began to glorify God, and they became filled with fear, saying: “We have seen strange things today!”

27 Now after these things he went out and beheld a tax collector named Levi sitting at the tax office, and he said to him: “Be my follower.” 28 And leaving everything behind he rose up and went following him. 29 Also, Levi spread a big reception feast for him in his house; and there was a great crowd of tax collectors and others who were with them reclining at the meal. 30 At this the Pharisees and their scribes began murmuring to his disciples, saying: “Why is it YOU eat and drink with tax collectors and sinners?” 31 In reply Jesus said to them: “Those who are healthy do not need a physician, but those who are ailing do. 32 I have come to call, not righteous persons, but sinners to repentance.”

33 They said to him: “The disciples of John fast frequently and offer supplications, and so do those of the Pharisees, but yours eat and drink.” 34 Jesus said to them: “YOU cannot make the friends of the bridegroom fast while the bridegroom is with them, can YOU? 35 Yet days will come when the bridegroom will indeed be taken away from them; then they will fast in those days.”

36 Further, he went on to give an illustration to them: “No one cuts a patch from a new outer garment and sews it onto an old outer garment; but if he does, then both the new patch tears away and the patch from the new garment does not match the old. 37 Moreover, no one puts new wine into old wineskins; but if he does, then the new wine will burst the wineskins, and it will be spilled out and the wineskins will be ruined. 38 But new wine must be put into new wineskins. 39 No one that has drunk old wine wants new; for he says, ‘The old is nice.’”