May 25
    Ιωάννης 13:1 — 13:20

13  Πριν από τη γιορτή του πάσχα, επειδή γνώριζε ότι είχε έρθει η ώρα  του να αποχωρήσει από αυτόν τον κόσμο και να πάει στον Πατέρα,  ο Ιησούς, έχοντας αγαπήσει τους δικούς του που ήταν στον κόσμο,  τους αγάπησε ως το τέλος. 2  Καθώς, λοιπόν, το δείπνο συνεχιζόταν και ο Διάβολος είχε ήδη βάλει στην καρδιά του Ιούδα του Ισκαριώτη,  του γιου του Σίμωνα, να τον προδώσει,  3  αυτός, γνωρίζοντας ότι ο Πατέρας είχε δώσει τα πάντα στα χέρια του  και ότι ήρθε από τον Θεό και πήγαινε στον Θεό,  4  σηκώθηκε από το δείπνο και έβαλε στην άκρη τα εξωτερικά του ενδύματα. Και παίρνοντας μια πετσέτα, περιζώστηκε.  5  Έπειτα έβαλε νερό μέσα σε μια λεκάνη και άρχισε να πλένει τα πόδια  των μαθητών και να τα σκουπίζει με την πετσέτα με την οποία ήταν περιζωσμένος. 6  Ήρθε, λοιπόν, στον Σίμωνα Πέτρο. Αυτός του είπε: «Κύριε, εσύ πλένεις τα πόδια μου;»  7  Απαντώντας ο Ιησούς τού είπε: «Αυτό που κάνω εγώ εσύ δεν το καταλαβαίνεις προς το παρόν αλλά θα το καταλάβεις έπειτα από αυτά τα πράγματα».  8  Ο Πέτρος τού είπε: «Ποτέ δεν πρόκειται να πλύνεις τα πόδια μου». Ο Ιησούς τού απάντησε: «Αν δεν σε πλύνω,  δεν έχεις μέρος μαζί μου». 9  Ο Σίμων Πέτρος τού είπε: «Κύριε, όχι τα πόδια μου μόνο, αλλά και τα χέρια μου και το κεφάλι μου».  10  Ο Ιησούς τού είπε: «Αυτός που έχει λουστεί  δεν έχει ανάγκη παρά να του πλύνουν τα πόδια, αλλά είναι ολόκληρος καθαρός. Και εσείς είστε καθαροί, αλλά όχι όλοι».  11  Ήξερε βέβαια αυτόν που θα τον πρόδιδε.  Γι’ αυτό είπε: «Δεν είστε όλοι καθαροί».  

   12  Αφού, λοιπόν, έπλυνε τα πόδια τους και φόρεσε τα εξωτερικά του ενδύματα και ξάπλωσε ξανά μπροστά στο τραπέζι, τους είπε: «Ξέρετε τι έκανα σε εσάς;  13  Εσείς με αποκαλείτε “Δάσκαλο”  και “Κύριο”,  και μιλάτε σωστά, γιατί είμαι.   14  Αν λοιπόν εγώ, μολονότι είμαι Κύριος και Δάσκαλος, έπλυνα τα πόδια σας,  και εσείς οφείλετε να πλένετε ο ένας τα πόδια του άλλου.   15  Διότι έθεσα το υπόδειγμα για εσάς, ώστε, όπως έκανα εγώ σε εσάς, να κάνετε και εσείς.   16  Αληθινά, αληθινά σας λέω: Ο δούλος δεν είναι μεγαλύτερος από τον κύριό του ούτε είναι ο απεσταλμένος μεγαλύτερος από εκείνον που τον έστειλε.   17  Αν γνωρίζετε αυτά τα πράγματα, ευτυχισμένοι είστε αν τα εκτελείτε.   18  Δεν μιλώ για όλους εσάς· γνωρίζω αυτούς που έχω εκλέξει.  Αλλά αυτό είναι για να εκπληρωθεί η Γραφή:  “Αυτός που έτρωγε το ψωμί μου σήκωσε τη φτέρνα του εναντίον μου”.   19  Από αυτή τη στιγμή σάς το λέω πριν συμβεί,  ώστε όταν συμβεί να πιστέψετε ότι εγώ είμαι αυτός. 20  Αληθινά, αληθινά σας λέω: Αυτός που δέχεται όποιον στείλω, δέχεται και εμένα.  Και αυτός που δέχεται εμένα, δέχεται και εκείνον που με έστειλε». 

 

13 Now, because he knew before the festival of the passover that his hour had come for him to move out of this world to the Father, Jesus, having loved his own that were in the world, loved them to the end. 2 So, while the evening meal was going on, the Devil having already put it into the heart of Judas Iscariot, the son of Simon, to betray him, 3 he, knowing that the Father had given all things into [his] hands and that he came forth from God and was going to God, 4 got up from the evening meal and laid aside his outer garments. And, taking a towel, he girded himself. 5 After that he put water into a basin and started to wash the feet of the disciples and to dry them off with the towel with which he was girded. 6 And so he came to Simon Peter. He said to him: “Lord, are you washing my feet?” 7 In answer Jesus said to him: “What I am doing you do not understand at present, but you will understand after these things.” 8 Peter said to him: “You will certainly never wash my feet.” Jesus answered him: “Unless I wash you, you have no part with me.” 9 Simon Peter said to him: “Lord, not my feet only, but also my hands and my head.” 10 Jesus said to him: “He that has bathed does not need to have more than his feet washed, but is wholly clean. And YOU men are clean, but not all.” 11 He knew, indeed, the man betraying him. This is why he said: “Not all of YOU are clean.”

12 When, now, he had washed their feet and had put his outer garments on and laid himself down at the table again, he said to them: “Do YOU know what I have done to YOU? 13 YOU address me, ‘Teacher,’ and, ‘Lord,’ and YOU speak rightly, for I am such. 14 Therefore, if I, although Lord and Teacher, washed YOUR feet, YOU also ought to wash the feet of one another. 15 For I set the pattern for YOU, that, just as I did to YOU, YOU should do also. 16 Most truly I say to YOU, A slave is not greater than his master, nor is one that is sent forth greater than the one that sent him. 17 If YOU know these things, happy YOU are if YOU do them. 18 I am not talking about all of YOU; I know the ones I have chosen. But it is in order that the Scripture might be fulfilled, ‘He that used to feed on my bread has lifted up his heel against me.’ 19 From this moment on I am telling YOU before it occurs, in order that when it does occur YOU may believe that I am [he]. 20 Most truly I say to YOU, He that receives anyone I send receives me [also]. In turn he that receives me, receives [also] him that sent me.”