November 14
     Ιακώβου 1:1 — 1:27

   Ιακώβου

1 Ο Ιάκωβος,  δούλος  του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τις δώδεκα φυλές  που είναι διασκορπισμένες:  
   Χαίρετε!

   2  Να το θεωρήσετε απόλυτη χαρά, αδελφοί μου, όταν αντιμετωπίσετε διάφορες δοκιμασίες,  3  καθόσον γνωρίζετε ότι η δοκιμασμένη ποιότητα της πίστης σας απεργάζεται υπομονή.  4  Η δε υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις  και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα.  

   5  Αν, λοιπόν, κάποιος από εσάς είναι ελλιπής σε σοφία,  ας ζητάει από τον Θεό,  γιατί αυτός δίνει σε όλους γενναιόδωρα και χωρίς να ονειδίζει·  και θα του δοθεί.  6  Αλλά ας ζητάει  με πίστη, χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου,  γιατί αυτός που αμφιβάλλει μοιάζει με κύμα της θάλασσας που σπρώχνεται από τον άνεμο  και παρασύρεται εδώ και εκεί. 7  Μάλιστα ας μη νομίζει εκείνος ο άνθρωπος ότι θα λάβει κάτι από τον Ιεχωβά·  8  είναι αναποφάσιστος  άνθρωπος, ασταθής  σε όλες τις οδούς του.

   9  Αλλά ας αγάλλεται ο ταπεινός αδελφός για την ανύψωσή του,  10  και ο πλούσιος  για την ταπείνωσή του, επειδή αυτός θα παρέλθει σαν άνθος της βλάστησης.  11  Διότι ανατέλλει ο ήλιος με τη φοβερή του ζέστη και ξεραίνει τη βλάστηση, και το άνθος της πέφτει και η ομορφιά της εξωτερικής του εμφάνισης χάνεται. Έτσι και ο πλούσιος θα σβήσει στις οδούς της ζωής του.  

   12  Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που υπομένει δοκιμασία,  επειδή, όταν γίνει επιδοκιμασμένος, θα λάβει το στεφάνι της ζωής,  το οποίο υποσχέθηκε [ο Ιεχωβά] σε εκείνους που τον αγαπούν.  13  Κανείς όταν περνάει δοκιμασία  να μη λέει: «Από τον Θεό δοκιμάζομαι». Διότι ο Θεός δεν μπορεί να δοκιμαστεί με κακά πράγματα ούτε και αυτός δοκιμάζει κανέναν. 14  Αλλά ο καθένας δοκιμάζεται με το να ελκύεται και να δελεάζεται από την ίδια του την επιθυμία.  15  Έπειτα η επιθυμία, αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία·  και η αμαρτία, αφού επιτελεστεί, γεννάει το θάνατο.  

   16  Μην παροδηγείστε,  αγαπητοί μου αδελφοί. 17  Κάθε καλό δώρο  και κάθε τέλειο δώρημα έρχεται από πάνω,  γιατί κατεβαίνει από τον Πατέρα των ουράνιων φώτων,  και σε αυτόν δεν υπάρχει μεταβολή στην κλίση της σκιάς.  18  Επειδή το θέλησε,  μας γέννησε μέσω του λόγου της αλήθειας,  για να είμαστε εμείς μερικοί πρώτοι καρποί  από τα πλάσματά του.

   19  Αυτό να γνωρίζετε, αγαπητοί μου αδελφοί. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι γρήγορος στο να ακούει, αργός στο να μιλάει,  αργός σε οργή·  20  διότι η οργή του ανθρώπου δεν απεργάζεται τη δικαιοσύνη του Θεού.  21  Γι’ αυτό, να αποβάλετε κάθε ακαθαρσία και αυτό το πράγμα που πλεονάζει, την κακία,  και δεχτείτε με πραότητα την εμφύτευση του λόγου  ο οποίος μπορεί να σώσει τις ψυχές σας.  

   22  Ωστόσο, να γίνεστε εκτελεστές του λόγου  και όχι μόνο ακροατές, απατώντας τον εαυτό σας με εσφαλμένη λογίκευση.  23  Διότι αν κάποιος είναι ακροατής του λόγου και όχι εκτελεστής,  αυτός μοιάζει με άνθρωπο που κοιτάζει το φυσικό του πρόσωπο στον καθρέφτη. 24  Διότι κοιτάζει τον εαυτό του, και φεύγει και αμέσως ξεχνάει τι είδους άνθρωπος είναι. 25  Αλλά εκείνος ο οποίος εμβαθύνει στον τέλειο νόμο  της ελευθερίας και ο οποίος εμμένει σε αυτόν, εκείνος ο άνθρωπος, επειδή δεν έχει γίνει ακροατής που ξεχνάει αλλά εκτελεστής του έργου,  θα είναι ευτυχισμένος  καθώς θα το εκτελεί.

   26  Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του θρήσκο  και εντούτοις δεν χαλιναγωγεί τη γλώσσα  του αλλά εξακολουθεί να απατάει την καρδιά του,  η θρησκεία αυτού του ανθρώπου είναι μάταιη.  27  Η θρησκεία που είναι καθαρή  και αμόλυντη  από την άποψη του Θεού και Πατέρα μας είναι αυτή: Να φροντίζει κανείς τα ορφανά  και τις χήρες  στη θλίψη  τους και να κρατάει τον εαυτό του χωρίς κηλίδα  από τον κόσμο.  

 

1 James, a slave of God and of [the] Lord Jesus Christ, to the twelve tribes that are scattered about:
      Greetings!

2 Consider it all joy, my brothers, when YOU meet with various trials, 3 knowing as YOU do that this tested quality of YOUR faith works out endurance. 4 But let endurance have its work complete, that YOU may be complete and sound in all respects, not lacking in anything.

5 So, if any one of YOU is lacking in wisdom, let him keep on asking God, for he gives generously to all and without reproaching; and it will be given him. 6 But let him keep on asking in faith, not doubting at all, for he who doubts is like a wave of the sea driven by the wind and blown about. 7 In fact, let not that man suppose that he will receive anything from Jehovah; 8 he is an indecisive man, unsteady in all his ways.

9 But let the lowly brother exult over his exaltation, 10 and the rich one over his humiliation, because like a flower of the vegetation he will pass away. 11 For the sun rises with its burning heat and withers the vegetation, and its flower drops off and the beauty of its outward appearance perishes. So, too, the rich man will fade away in his ways of life.

12 Happy is the man that keeps on enduring trial, because on becoming approved he will receive the crown of life, which Jehovah promised to those who continue loving him. 13 When under trial, let no one say: “I am being tried by God.” For with evil things God cannot be tried nor does he himself try anyone. 14 But each one is tried by being drawn out and enticed by his own desire. 15 Then the desire, when it has become fertile, gives birth to sin; in turn, sin, when it has been accomplished, brings forth death.

16 Do not be misled, my beloved brothers. 17 Every good gift and every perfect present is from above, for it comes down from the Father of the [celestial] lights, and with him there is not a variation of the turning of the shadow. 18 Because he willed it, he brought us forth by the word of truth, for us to be certain firstfruits of his creatures.

19 Know this, my beloved brothers. Every man must be swift about hearing, slow about speaking, slow about wrath; 20 for man’s wrath does not work out God’s righteousness. 21 Hence put away all filthiness and that superfluous thing, badness, and accept with mildness the implanting of the word which is able to save YOUR souls.

22 However, become doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves with false reasoning. 23 For if anyone is a hearer of the word, and not a doer, this one is like a man looking at his natural face in a mirror. 24 For he looks at himself, and off he goes and immediately forgets what sort of man he is. 25 But he who peers into the perfect law that belongs to freedom and who persists in [it], this [man], because he has become, not a forgetful hearer, but a doer of the work, will be happy in his doing [it].

26 If any man seems to himself to be a formal worshiper and yet does not bridle his tongue, but goes on deceiving his own heart, this man’s form of worship is futile. 27 The form of worship that is clean and undefiled from the standpoint of our God and Father is this: to look after orphans and widows in their tribulation, and to keep oneself without spot from the world.