November 22
     1 Πέτρου
4:1 — 4:19

4  Εφόσον, λοιπόν, ο Χριστός υπέφερε στη σάρκα,  οπλιστείτε και εσείς με την ίδια διανοητική διάθεση·  επειδή αυτός που έχει υποφέρει στη σάρκα έχει εγκαταλείψει τις αμαρτίες,  2  με σκοπό να ζήσει τον υπόλοιπο καιρό του στη σάρκα,  όχι πια για τις επιθυμίες των ανθρώπων, αλλά για το θέλημα του Θεού.  3  Διότι είναι αρκετός ο καιρός  που έχει περάσει, στη διάρκεια του οποίου απεργαστήκατε το θέλημα των εθνών,  όταν είχατε πορευτεί σε πράξεις έκλυτης διαγωγής,  σαρκικούς πόθους, υπερβολές στο κρασί,  ξέφρενα γλέντια, συναγωνισμούς στο ποτό και παράνομες ειδωλολατρίες.  4  Επειδή δεν τρέχετε μαζί τους σε αυτή την πορεία προς το ίδιο κατρακύλισμα της ασωτίας,  παραξενεύονται και μιλούν υβριστικά για εσάς.  5  Αυτοί θα δώσουν λογαριασμό σε εκείνον  που είναι έτοιμος να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς.  6  Διότι γι’ αυτόν το σκοπό διακηρύχτηκαν τα καλά νέα και στους νεκρούς,  ώστε αυτοί να κριθούν ως προς τη σάρκα από την άποψη των ανθρώπων  αλλά να ζήσουν ως προς το πνεύμα  από την άποψη του Θεού.

   7  Το τέλος, όμως, όλων των πραγμάτων έχει πλησιάσει.  Να είστε σώφρονες,  λοιπόν, και να αγρυπνείτε σε σχέση με τις προσευχές.  8  Πάνω από όλα, να έχετε έντονη αγάπη ο ένας για τον άλλον,  επειδή η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών.  9  Να είστε φιλόξενοι ο ένας προς τον άλλον χωρίς να γογγύζετε.  10  Ανάλογα με το χάρισμα που έλαβε ο καθένας, να το χρησιμοποιείτε στο να διακονείτε ο ένας τον άλλον ως καλοί οικονόμοι της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού η οποία εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους.  11  Αν κάποιος μιλάει, ας μιλάει σαν να πρόκειται για τις ιερές εξαγγελίες  του Θεού· αν κάποιος διακονεί,  ας διακονεί σαν να εξαρτάται από την ισχύ που χορηγεί ο Θεός·  ώστε σε όλα τα πράγματα να δοξάζεται  ο Θεός μέσω του Ιησού Χριστού. Δική του είναι η δόξα  και η κραταιότητα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

   12  Αγαπητοί, μην παραξενεύεστε για τη φωτιά που καίει ανάμεσά σας, η οποία γίνεται σε εσάς για δοκιμασία,  σαν να σας έβρισκε κάτι παράξενο. 13  Απεναντίας, να χαίρεστε  εφόσον είστε συμμέτοχοι των παθημάτων του Χριστού,  για να χαρείτε και να νιώσετε αγαλλίαση και κατά τη διάρκεια της αποκάλυψης  της δόξας του. 14  Αν ονειδίζεστε για το όνομα του Χριστού,  είστε ευτυχισμένοι,  γιατί το πνεύμα της δόξας, ναι, το πνεύμα του Θεού, αναπαύεται πάνω σας.  

   15  Ωστόσο, κανείς σας ας μην υποφέρει  ως φονιάς ή κλέφτης ή κακοποιός ή ως άτομο που ανακατεύεται  στις υποθέσεις των άλλων. 16  Αν, όμως, υποφέρει  ως Χριστιανός, ας μην ντρέπεται,  αλλά ας δοξάζει τον Θεό με αυτό το όνομα. 17  Διότι είναι ο προσδιορισμένος καιρός για να αρχίσει η κρίση από τον οίκο του Θεού.  Αν, λοιπόν, αρχίζει πρώτα από εμάς,  ποιο θα είναι το τέλος εκείνων που δεν είναι υπάκουοι στα καλά νέα του Θεού;  18  «Και αν ο δίκαιος σώζεται με δυσκολία,  πού θα φανεί ο ασεβής και ο αμαρτωλός;»  19  Έτσι λοιπόν, και εκείνοι που υποφέρουν σε αρμονία με το θέλημα του Θεού ας εμπιστεύονται τις ψυχές τους σε έναν πιστό Δημιουργό καθώς κάνουν το καλό.
 


4 Therefore since Christ suffered in the flesh, YOU too arm yourselves with the same mental disposition; because the person that has suffered in the flesh has desisted from sins, 2 to the end that he may live the remainder of [his] time in the flesh, no more for the desires of men, but for God’s will. 3 For the time that has passed by is sufficient for YOU to have worked out the will of the nations when YOU proceeded in deeds of loose conduct, lusts, excesses with wine, revelries, drinking matches, and illegal idolatries. 4 Because YOU do not continue running with them in this course to the same low sink of debauchery, they are puzzled and go on speaking abusively of YOU. 5 But these people will render an account to the one ready to judge those living and those dead. 6 In fact, for this purpose the good news was declared also to the dead, that they might be judged as to the flesh from the standpoint of men but might live as to the spirit from the standpoint of God.

7 But the end of all things has drawn close. Be sound in mind, therefore, and be vigilant with a view to prayers. 8 Above all things, have intense love for one another, because love covers a multitude of sins. 9 Be hospitable to one another without grumbling. 10 In proportion as each one has received a gift, use it in ministering to one another as fine stewards of God’s undeserved kindness expressed in various ways. 11 If anyone speaks, [let him speak] as it were [the] sacred pronouncements of God; if anyone ministers, [let him minister] as dependent on the strength that God supplies; so that in all things God may be glorified through Jesus Christ. The glory and the might are his forever and ever. Amen.

12 Beloved ones, do not be puzzled at the burning among YOU, which is happening to YOU for a trial, as though a strange thing were befalling YOU. 13 On the contrary, go on rejoicing forasmuch as YOU are sharers in the sufferings of the Christ, that YOU may rejoice and be overjoyed also during the revelation of his glory. 14 If YOU are being reproached for the name of Christ, YOU are happy, because the [spirit] of glory, even the spirit of God, is resting upon YOU.

15 However, let none of YOU suffer as a murderer or a thief or an evildoer or as a busybody in other people’s matters. 16 But if [he suffers] as a Christian, let him not feel shame, but let him keep on glorifying God in this name. 17 For it is the appointed time for the judgment to start with the house of God. Now if it starts first with us, what will the end be of those who are not obedient to the good news of God? 18 “And if the righteous [man] is being saved with difficulty, where will the ungodly [man] and the sinner make a showing?” 19 So, then, also let those who are suffering in harmony with the will of God keep on commending their souls to a faithful Creator while they are doing good.