October 25
    2 Τιμόθεο  4:1 — 4:22

4  Σου παραγγέλλω επίσημα ενώπιον του Θεού και του Χριστού Ιησού, ο οποίος μέλλει να κρίνει  ζωντανούς και νεκρούς,  και μέσω της φανέρωσής  του και της βασιλείας  του: 2  Κήρυξε το λόγο,  κάνε το αυτό με το αίσθημα του επείγοντος σε ευνοϊκό καιρό,  σε δυσμενή καιρό,  έλεγξε,  επιτίμησε, πρότρεψε, με κάθε μακροθυμία  και τέχνη της διδασκαλίας. 3  Διότι θα υπάρξει μια χρονική περίοδος στην οποία δεν θα ανέχονται την υγιή διδασκαλία,  αλλά, σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, θα συσσωρεύουν για τους εαυτούς τους δασκάλους για να τους γαργαλούν τα αφτιά·  4  και θα απομακρύνουν τα αφτιά τους από την αλήθεια, ενώ θα εκτραπούν σε ψεύτικες ιστορίες.  5  Εσύ, όμως, διατήρησε τη διανοητική σου διαύγεια  σε όλα τα πράγματα, κακοπάθησε,  κάνε έργο ευαγγελιστή,  επιτέλεσε τη διακονία σου στο πλήρες.  

   6  Διότι εγώ χύνομαι ήδη σαν σπονδή,  και ο ορισμένος καιρός για την απελευθέρωσή  μου επίκειται. 7  Έχω αγωνιστεί τον καλό αγώνα,  έχω τρέξει τη διαδρομή μέχρι το τέρμα,  έχω τηρήσει την πίστη.  8  Από τώρα και στο εξής μου επιφυλάσσεται το στεφάνι της δικαιοσύνης,  το οποίο ο Κύριος, ο δίκαιος κριτής,  θα μου δώσει ως ανταμοιβή  εκείνη την ημέρα,  εντούτοις όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε όλους εκείνους που έχουν αγαπήσει τη φανέρωσή του.

   9  Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να έρθεις σε εμένα σύντομα.  10  Διότι ο Δημάς  με εγκατέλειψε επειδή αγάπησε το παρόν σύστημα  πραγμάτων, και πήγε στη Θεσσαλονίκη· ο Κρήσκης στη Γαλατία,  ο Τίτος στη Δαλματία. 11  Ο Λουκάς μόνο είναι μαζί μου. Πάρε τον Μάρκο και φέρε τον μαζί σου, γιατί μου είναι χρήσιμος  για τη διακονία. 12  Τον δε Τυχικό  τον έχω στείλει στην Έφεσο. 13  Όταν έρθεις, φέρε το μανδύα που άφησα στην Τρωάδα,  στον Κάρπο, και τους ρόλους, ιδιαίτερα τις περγαμηνές.

   14  Ο Αλέξανδρος  ο χαλκουργός μού έκανε πολλά κακά—ο Ιεχωβά θα του ανταποδώσει σύμφωνα με τα έργα του — 15  και εσύ επίσης να φυλάγεσαι από αυτόν, γιατί αντιστάθηκε στα λόγια μας σε υπερβολικό βαθμό.
   16  Την πρώτη φορά που υπερασπίστηκα τον εαυτό μου κανείς δεν στάθηκε στο πλευρό μου, αλλά όλοι με εγκατέλειψαν —είθε να μην τους λογαριαστεί αυτό — 17  ο Κύριος, όμως, στάθηκε κοντά μου  και με γέμισε δύναμη,  ώστε μέσω εμού να επιτελεστεί το κήρυγμα στο πλήρες και να το ακούσουν όλα τα έθνη·  και ελευθερώθηκα από το στόμα του λιονταριού.  18  Ο Κύριος θα με ελευθερώσει από κάθε πονηρό έργο  και θα με σώσει για την ουράνια βασιλεία  του. Σε αυτόν ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

   19  Δώσε τους χαιρετισμούς μου στην Πρίσκα  και στον Ακύλα και στο σπιτικό του Ονησιφόρου.  
   20  Ο Έραστος  έμεινε στην Κόρινθο,  άφησα δε τον Τρόφιμο  άρρωστο στη Μίλητο.  21  Κάνε το καλύτερο που μπορείς για να φτάσεις πριν από το χειμώνα. Ο Εύβουλος σου στέλνει τους χαιρετισμούς του, καθώς και ο Πούδης και ο Λίνος και η Κλαυδία και όλοι οι αδελφοί.
   22  Ο Κύριος ας είναι μαζί με το πνεύμα που δείχνεις.  Η παρ’ αξία καλοσύνη του ας είναι μαζί σας.
 

4 I solemnly charge you before God and Christ Jesus, who is destined to judge the living and the dead, and by his manifestation and his kingdom, 2 preach the word, be at it urgently in favorable season, in troublesome season, reprove, reprimand, exhort, with all long-suffering and [art of] teaching. 3 For there will be a period of time when they will not put up with the healthful teaching, but, in accord with their own desires, they will accumulate teachers for themselves to have their ears tickled; 4 and they will turn their ears away from the truth, whereas they will be turned aside to false stories. 5 You, though, keep your senses in all things, suffer evil, do [the] work of an evangelizer, fully accomplish your ministry.

6 For I am already being poured out like a drink offering, and the due time for my releasing is imminent. 7 I have fought the fine fight, I have run the course to the finish, I have observed the faith. 8 From this time on there is reserved for me the crown of righteousness, which the Lord, the righteous judge, will give me as a reward in that day, yet not only to me, but also to all those who have loved his manifestation.

9 Do your utmost to come to me shortly. 10 For Demas has forsaken me because he loved the present system of things, and he has gone to Thessalonica; Crescens to Galatia, Titus to Dalmatia. 11 Luke alone is with me. Take Mark and bring him with you, for he is useful to me for ministering. 12 But I have sent Tychicus off to Ephesus. 13 When you come, bring the cloak I left at Troas with Carpus, and the scrolls, especially the parchments.

14 Alexander the coppersmith did me many injuries—Jehovah will repay him according to his deeds— 15 and you too be on guard against him, for he resisted our words to an excessive degree.
      16 In my first defense no one came to my side, but they all proceeded to forsake me—may it not be put to their account— 17 but the Lord stood near me and infused power into me, that through me the preaching might be fully accomplished and all the nations might hear it; and I was delivered from the lion’s mouth. 18 The Lord will deliver me from every wicked work and will save [me] for his heavenly kingdom. To him be the glory forever and ever. Amen.

19 Give my greetings to Prisca and Aquila and the household of Onesiphorus.
      20 Erastus stayed in Corinth, but I left Trophimus sick at Miletus. 21 Do your utmost to arrive before winter.
      Eubulus sends you his greetings, and [so do] Pudens and Linus and Claudia and all the brothers.
      22 The Lord [be] with the spirit you [show]. His undeserved kindness [be] with YOU people.