September 20
Γαλάτες 3:1 — 3:29

3  Ασύνετοι Γαλάτες, ποιος είναι αυτός που σας έφερε κάτω από κακή επιρροή,  εσάς μπροστά στα μάτια των οποίων απεικονίστηκε φανερά ο Ιησούς Χριστός κρεμασμένος στο ξύλο;  2  Αυτό μόνο θέλω να μάθω από εσάς: Λάβατε το πνεύμα  λόγω έργων νόμου  ή λόγω ακοής  με πίστη; 3  Είστε τόσο ασύνετοι; Αφού αρχίσατε στο πνεύμα,  ολοκληρώνεστε τώρα στη σάρκα;  4  Υποστήκατε τόσα παθήματα άσκοπα;  Αν αυτό έγινε πράγματι άσκοπα. 5  Αυτός, λοιπόν, που σας χορηγεί το πνεύμα  και εκτελεί δυναμικά έργα  ανάμεσά σας, το κάνει αυτό λόγω έργων νόμου ή λόγω ακοής με πίστη; 6  Ακριβώς όπως ο Αβραάμ «έθεσε πίστη στον Ιεχωβά και του υπολογίστηκε ως δικαιοσύνη».  

   7  Ασφαλώς γνωρίζετε ότι εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στην πίστη,  αυτοί είναι γιοι του Αβραάμ.  8  Προβλέποντας δε η Γραφή ότι ο Θεός θα ανακήρυσσε δίκαιους, λόγω πίστης, ανθρώπους εθνικούς, διακήρυξε τα καλά νέα εκ των προτέρων στον Αβραάμ, ότι: «Μέσω εσένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη».  9  Συνεπώς, εκείνοι που είναι προσκολλημένοι στην πίστη ευλογούνται  μαζί με τον πιστό Αβραάμ.   

   10  Διότι όλοι εκείνοι που βασίζονται σε έργα νόμου είναι κάτω από κατάρα· διότι είναι γραμμένο: «Καταραμένος είναι όποιος δεν εμμένει σε όλα όσα είναι γραμμένα στο ρόλο του Νόμου για να τα εκτελεί».   11  Εξάλλου, το ότι μέσω νόμου κανείς δεν ανακηρύσσεται δίκαιος  σε σχέση με τον Θεό είναι ολοφάνερο, επειδή «ο δίκαιος θα ζήσει λόγω πίστης».   12  Ο Νόμος δεν είναι προσκολλημένος στην πίστη, αλλά «εκείνος που τα εκτελεί αυτά θα ζήσει μέσω αυτών».   13  Ο Χριστός, μέσω εξαγοράς,  μας απελευθέρωσε  από την κατάρα του Νόμου με το να γίνει κατάρα  αντί για εμάς, επειδή είναι γραμμένο: «Καταραμένος είναι κάθε κρεμασμένος πάνω σε ξύλο».   14  Ο σκοπός ήταν να γίνει η ευλογία του Αβραάμ πραγματικότητα για τα έθνη  μέσω του Ιησού Χριστού, για να λάβουμε το υποσχεμένο πνεύμα  μέσω της πίστης μας.   

   15  Αδελφοί, μιλώ με ένα ανθρώπινο παράδειγμα: Μια επικυρωμένη διαθήκη, αν και είναι ανθρώπου, κανείς δεν την παραμερίζει ούτε κάνει προσθήκες σε αυτήν.   16  Οι υποσχέσεις ειπώθηκαν στον Αβραάμ  και στο σπέρμα του.  Δεν λέει: «Και στα σπέρματα», όπως στην περίπτωση πολλών, αλλά όπως στην περίπτωση ενός:  «Και στο σπέρμα  σου», που είναι ο Χριστός.   17  Επιπλέον, λέω το εξής: Όσον αφορά τη διαθήκη που είχε επικυρωθεί προηγουμένως από τον Θεό,  ο Νόμος που ήρθε σε ύπαρξη τετρακόσια τριάντα χρόνια  αργότερα δεν την ακυρώνει, ώστε να καταργήσει την υπόσχεση.   18  Διότι αν η κληρονομιά είναι λόγω νόμου, δεν είναι πια λόγω υπόσχεσης·  ενώ ο Θεός την έχει δώσει με καλοσύνη στον Αβραάμ μέσω υπόσχεσης.   

   19  Γιατί, λοιπόν, ο Νόμος; Προστέθηκε για να κάνει φανερές τις παραβάσεις,  μέχρι να έρθει  το σπέρμα στο οποίο είχε δοθεί η υπόσχεση· και διαβιβάστηκε μέσω αγγέλων  με το χέρι ενός μεσίτη.  20  Δεν υπάρχει, όμως, μεσίτης εκεί που περιλαμβάνεται μόνο ένα άτομο, αλλά ο Θεός είναι μόνο ένας.  21  Είναι, λοιπόν, ο Νόμος εναντίον των υποσχέσεων του Θεού;  Ποτέ να μη συμβεί αυτό! Διότι αν είχε δοθεί νόμος που μπορούσε να δώσει ζωή,  η δικαιοσύνη θα ήταν πράγματι μέσω νόμου.  22  Αλλά η Γραφή  έθεσε όλα μαζί τα πράγματα υπό κράτηση στην αμαρτία,  ώστε η υπόσχεση που είναι αποτέλεσμα πίστης προς τον Ιησού Χριστό να δοθεί σε εκείνους που ασκούν πίστη.  

   23  Ωστόσο, προτού έρθει η πίστη,  εμείς φρουρούμασταν κάτω από νόμο,  έχοντας τεθεί μαζί υπό κράτηση, αποβλέποντας στην πίστη που έμελλε να αποκαλυφτεί.  24  Συνεπώς, ο Νόμος έγινε ο παιδαγωγός μας που οδήγησε στον Χριστό,  για να ανακηρυχτούμε δίκαιοι  λόγω πίστης. 25  Αλλά τώρα που έχει έρθει η πίστη,  δεν είμαστε πια κάτω από παιδαγωγό.  

   26  Όλοι εσείς είστε, στην πραγματικότητα, γιοι  του Θεού μέσω της πίστης σας στον Χριστό Ιησού. 27  Διότι όλοι εσείς που βαφτιστήκατε στον Χριστό  έχετε ντυθεί τον Χριστό.  28  Δεν υπάρχει ούτε Ιουδαίος ούτε Έλληνας,  δεν υπάρχει ούτε δούλος ούτε ελεύθερος,  δεν υπάρχει ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό·  διότι όλοι εσείς είστε ένας σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού.  29  Επιπλέον, αν ανήκετε στον Χριστό, είστε πραγματικά σπέρμα του Αβραάμ,  κληρονόμοι αναφορικά με μια υπόσχεση.  
 

3 O senseless Galatians, who is it that brought YOU under evil influence, YOU before whose eyes Jesus Christ was openly portrayed impaled? 2 This alone I want to learn from YOU: Did YOU receive the spirit due to works of law or due to a hearing by faith? 3 Are YOU so senseless? After starting in spirit are YOU now being completed in flesh? 4 Did YOU undergo so many sufferings to no purpose? If it really was to no purpose. 5 He, therefore, who supplies YOU the spirit and performs powerful works among YOU, does he do it owing to works of law or owing to a hearing by faith? 6 Just as Abraham “put faith in Jehovah, and it was counted to him as righteousness.”

7 Surely YOU know that those who adhere to faith are the ones who are sons of Abraham. 8 Now the Scripture, seeing in advance that God would declare people of the nations righteous due to faith, declared the good news beforehand to Abraham, namely: “By means of you all the nations will be blessed.” 9 Consequently those who adhere to faith are being blessed together with faithful Abraham.

10 For all those who depend upon works of law are under a curse; for it is written: “Cursed is every one that does not continue in all the things written in the scroll of the Law in order to do them.” 11 Moreover, that by law no one is declared righteous with God is evident, because “the righteous one will live by reason of faith.” 12 Now the Law does not adhere to faith, but “he that does them shall live by means of them.” 13 Christ by purchase released us from the curse of the Law by becoming a curse instead of us, because it is written: “Accursed is every man hanged upon a stake.” 14 The purpose was that the blessing of Abraham might come to be by means of Jesus Christ for the nations, that we might receive the promised spirit through our faith.

15 Brothers, I speak with a human illustration: A validated covenant, though it is a man’s, no one sets aside or attaches additions to it. 16 Now the promises were spoken to Abraham and to his seed. It says, not: “And to seeds,” as in the case of many such, but as in the case of one: “And to your seed,” who is Christ. 17 Further, I say this: As to the covenant previously validated by God, the Law that has come into being four hundred and thirty years later does not invalidate it, so as to abolish the promise. 18 For if the inheritance is due to law, it is no longer due to promise; whereas God has kindly given it to Abraham through a promise.

19 Why, then, the Law? It was added to make transgressions manifest, until the seed should arrive to whom the promise had been made; and it was transmitted through angels by the hand of a mediator. 20 Now there is no mediator where only one person is concerned, but God is only one. 21 Is the Law, therefore, against the promises of God? May that never happen! For if a law had been given that was able to give life, righteousness would actually have been by means of law. 22 But the Scripture delivered up all things together to the custody of sin, that the promise resulting from faith toward Jesus Christ might be given to those exercising faith.

23 However, before the faith arrived, we were being guarded under law, being delivered up together into custody, looking to the faith that was destined to be revealed. 24 Consequently the Law has become our tutor leading to Christ, that we might be declared righteous due to faith. 25 But now that the faith has arrived, we are no longer under a tutor.

26 YOU are all, in fact, sons of God through YOUR faith in Christ Jesus. 27 For all of YOU who were baptized into Christ have put on Christ. 28 There is neither Jew nor Greek, there is neither slave nor freeman, there is neither male nor female; for YOU are all one [person] in union with Christ Jesus. 29 Moreover, if YOU belong to Christ, YOU are really Abraham’s seed, heirs with reference to a promise.